پرسش :

آيا خداوند مى‌تواند عمر امام زمان (عج) را به اين حد طولانى كند؟

پاسخ :
در علم كلام به اثبات رسيده كه خداوند قادر بر هر امرى است همان گونه كه عالم به هر چيزى است. هر امرى كه قابليت تعلق قدرت الهى را داشته باشد و محال ذاتى و وقوعى نباشد، گرچه بر خلاف عادت عمومى است. لذا محال نيست كه خداوند به جهت مصالحى عمر شخصى را طولانى كرده و از آفات مرگ او را نگه دارد. طبيعت آتش، سوزاندن است ولى خداوند براى حضرت ابراهيم چگونه سرد و سلامت گردانيد. و اين همان اعجازى است كه در علم كلام به آن اشاره شده است. علامه طباطبايى رحمت الله عليه مى‌فرمايد: «كسى كه روايات وارد شده از رسول اعظم و امامان اهل بيت عليهم السلام در خصوص امام غايب را مطالعه كرده باشد به اين نتيجه مى‌رسد كه نوع حيات آن حضرت با معجزه و خرق عادت است و طبيعى است كه خرق عادت امرى محال نيست. و نمى‌توان خرق عادت را از طريق علم به طور مطلق نفى‌كرد. عوامل و اسبابى كه در عالم تأثيرگذارند هرگز منحصر در حدود ديد ما و شناخت ظاهرى ما نيست. ما نمى‌توانيم عوامل ديگر را از ماورای طبيعت نفى كنيم ... لذا ممكن است كه عواملى در فرد يا افرادى از بشر وجود داشته باشد كه بتواند انسان را بهره‌مند از عمر طولانى كند به حدى كه گاه به هزار يا هزاران سال برسد. بنابراين علم طب هرگز از كشف راز طول عمر انسان مطلع نشده است».(1)
شهيد صدر رحمت الله عليه مى‌گويد: «... ما فرض مى‌كنيم كه عمر طولانى از حيث علمى ممكن نيست ... نتيجه چيست؟ مقصود شما اين است كه بگوييد طولانى شدن عمر انسان تا چند قرن بر خلاف قوانين طبيعى است كه علم با وسايل تجربى و پيشرفته به اثبات رسانده است. تازه به اين نتيجه مى‌رسيم كه اين حالت معجزه بوده كه قانون طبيعى را در حالتى معين به جهاتى خاص معطل گذاشته و خرق كرده است ... .
اين معجزه براى كسى كه از نصوصات قرآن و سنت استمداد جسته و استفاده مى‌كند، چيز تازه يا غريبى نيست، و نيز عجيب‌تر از نقض قانون انتقال حرارت از جسم پر حرارت به جسم كم حرارت نيست كه در مورد حضرت ابراهيم عليه السلام نقض شده است تا جان او محفوظ بماند. خداوند متعال مى فرمايد: «قلنا يا نار كونى بردا و سلاما على ابراهيم.»(2)
آن گاه نمونه‌هايى از معجزات و خوارق عادات به جهت مصالحى اهم را مثال مى‌زند كه اگر از مسأله طول عمر در حد اعجاز مهم‌تر نباشد در اهميت كمتر نيست ...».(3)

لذا خداوند متعال درباره حضرت يونس (ذوالنون) مى فرمايد: «فلولا اءنه كان من المسبحين* للبث فى بطنه الى يوم يبعثون(4)؛ اگر او از تسبيح گويان نبود به طور حتم در شكم ماهى تا روز قيامت باقى مى‌ماند.»

پس ممكن است كسى عمر طولانى تا روز قيامت به طريق اعجاز داشته باشد.

پی‌نوشتها:
1- شيعه در اسلام، ص 198.
2- سوره انبياء، آيه 69.
3- بحث حول المهدى عليه السلام، صص 77 - 80.
4- سوره صافات، آیه 143 و 144.

منبع: موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران