پرسش :
فرزندم در دبستان خجالت ميکشد و به جهت کمرويي، در فعاليتهاي گروهي شرکت نميکند. علل کمرويي و راههاي درمان آن چيست؟
پاسخ :
کمرويي، يکي از مشکلات جدي برخي کودکان و نوجوانان است و اگر درمان نشود، به نوعي بيماري رواني (معلوليت اجتماعي) تبديل خواهد شد. يکي از مهمترين عوامل شکوفا نشدن استعدادهاي کودکان و نوجوانان، کمرويي است.
علل
1. انتقال از والدين: برخلاف تصور برخي که کمرويي، ارثي است، اين گونه نيست؛ بلکه در واقع از والدين به کودک «منتقل»ميشود. به والدين کمرو توصيه ميکنم براي جلوگيري از اين انتقال، با تمرين و تلقين، خود را وارد صحنههاي گوناگون کنند و از کمرويي بپرهيزند.
2. سختگيري بيش از حد: وقتي در ادب، نظم، عبادت، تحصيل و... بسيار سخت بگيريد، فرزندتان دچار کمرويي ميشود؛ زيرا هميشه او را واداشتهايد که کارها را به بهترين شکل انجام دهد، و اکنون از اين ميترسد که اگر وارد فعاليتي گروهي شود و به کاري دست زند نتواند آن را به بهترين وجه انجام دهد؛ بدين جهت وارد گروه نميشود و از انجام فعاليتهاي گروهي گريزان است. توقع بيش از حد شما از کودک نيز همين مشکل را ايجاد ميکند.
3. القائات نادرست: متأسفانه گاهي در جامعه و به ويژه در مدارس، کمرويي با ادب اشتباه ميشود و کودک کمرو را بدين جهت که سخن نميگويد و آزاري ندارد، با ادب ميخوانند و با اين القاي نادرست، کمرويي را در او تثبيت ميکنند. گاهي کمرويي دختران نيز با حيا اشتباه ميشود؛ در حالي که حيا، صفتي بسيار پسنديده است و کمرويي ناپسند شمرده ميشود و حيا و اجتماعي بودن براي دختران قابل جمع است.
راههاي درمان
أ. فشارها و سختگيريها را کم کنيد و به فرزندتان آزادي نسبي بدهيد.
ب. اگر فرزند شما اشتباهي کرد، با روي گشاده آن اشتباه را بپذيريد تا از اشتباه کردن نترسد.
ج. در مهمانيها و براي امور منزل به او مسؤوليت بدهيد؛ مسؤوليتهايي از قبيل پرسيدن شماره تلفن از مخابرات، پرسش از شهرداري، خريد بليت از گيشهي فروش بليت و....
د. نقاط مثبت او را به ويژه در جمع بگوييد.
ه. ارتباط او را با همسالان عادي و فعال بيشتر کنيد.
و. زمينهي مشاهدهي برنامههايي نمايشي را برايش فراهم سازيد که در آنها، قهرمان نمايش به رغم کمرويي، به کارهاي بزرگ و گروهي دست ميزند.
ز. زمينهي شرکت او را در برنامههاي نمايشي مدرسه و پذيرفتن نقشهاي سادهي بدون کلام (نگهبان) و فعاليتهاي گروهي فراهم سازيد.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)
کمرويي، يکي از مشکلات جدي برخي کودکان و نوجوانان است و اگر درمان نشود، به نوعي بيماري رواني (معلوليت اجتماعي) تبديل خواهد شد. يکي از مهمترين عوامل شکوفا نشدن استعدادهاي کودکان و نوجوانان، کمرويي است.
علل
1. انتقال از والدين: برخلاف تصور برخي که کمرويي، ارثي است، اين گونه نيست؛ بلکه در واقع از والدين به کودک «منتقل»ميشود. به والدين کمرو توصيه ميکنم براي جلوگيري از اين انتقال، با تمرين و تلقين، خود را وارد صحنههاي گوناگون کنند و از کمرويي بپرهيزند.
2. سختگيري بيش از حد: وقتي در ادب، نظم، عبادت، تحصيل و... بسيار سخت بگيريد، فرزندتان دچار کمرويي ميشود؛ زيرا هميشه او را واداشتهايد که کارها را به بهترين شکل انجام دهد، و اکنون از اين ميترسد که اگر وارد فعاليتي گروهي شود و به کاري دست زند نتواند آن را به بهترين وجه انجام دهد؛ بدين جهت وارد گروه نميشود و از انجام فعاليتهاي گروهي گريزان است. توقع بيش از حد شما از کودک نيز همين مشکل را ايجاد ميکند.
3. القائات نادرست: متأسفانه گاهي در جامعه و به ويژه در مدارس، کمرويي با ادب اشتباه ميشود و کودک کمرو را بدين جهت که سخن نميگويد و آزاري ندارد، با ادب ميخوانند و با اين القاي نادرست، کمرويي را در او تثبيت ميکنند. گاهي کمرويي دختران نيز با حيا اشتباه ميشود؛ در حالي که حيا، صفتي بسيار پسنديده است و کمرويي ناپسند شمرده ميشود و حيا و اجتماعي بودن براي دختران قابل جمع است.
راههاي درمان
أ. فشارها و سختگيريها را کم کنيد و به فرزندتان آزادي نسبي بدهيد.
ب. اگر فرزند شما اشتباهي کرد، با روي گشاده آن اشتباه را بپذيريد تا از اشتباه کردن نترسد.
ج. در مهمانيها و براي امور منزل به او مسؤوليت بدهيد؛ مسؤوليتهايي از قبيل پرسيدن شماره تلفن از مخابرات، پرسش از شهرداري، خريد بليت از گيشهي فروش بليت و....
د. نقاط مثبت او را به ويژه در جمع بگوييد.
ه. ارتباط او را با همسالان عادي و فعال بيشتر کنيد.
و. زمينهي مشاهدهي برنامههايي نمايشي را برايش فراهم سازيد که در آنها، قهرمان نمايش به رغم کمرويي، به کارهاي بزرگ و گروهي دست ميزند.
ز. زمينهي شرکت او را در برنامههاي نمايشي مدرسه و پذيرفتن نقشهاي سادهي بدون کلام (نگهبان) و فعاليتهاي گروهي فراهم سازيد.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)
