پرسش :

اضطراب پدر و مادر يا اطرافيان تا چه حد مي‏تواند بر اضطراب کودک اثر بگذارد؟

پاسخ :
اضطراب اطرافيان، به ويژه پدر و مادر در اضطراب کودک مؤثر است؛ زيرا از آنان به کودک منتقل مي‏شود؛ بنابراين، توصيه مي‏کنم مراقب عکس العمل‏هاي خود در برابر رخدادهاي اطراف باشيد. در اتفاقات روزمره، کودک، منتظر باز خورد بزرگسالان است. اگر آثار اضطراب در رفتار و چهره‏ي آنان نمايان شود، کودک نيز مضطرب خواهد شد؛ و گرنه آرامش خود را حفظ خواهد کرد.
مثال: از بيرون منزل، صدايي غير عادي و بلند که به طور معمول وحشت ايجاد مي‏کند، به گوش مي‏رسد. کودکي که مشغول بازي است، بازي‏اش را قطع مي‏کند و بي‏درنگ به چهره‏ي مادر يا پدر مي‏نگرد تا عکس العمل آنان را ببيند. اگر والدين از آن صدا دچار اضطراب شوند، به طور قطع، کودک نيز مضطرب خواهد شد؛ اما اگر آثار اضطراب را در چهره‏ي والدين نبيند، با خيال راحت به بازي خود ادامه خواهد داد.
مثال ديگر: کودک بيمار مي‏شود و شما با ديدن بيماري او، دچار اضطراب مي‏شويد. اگر اين بيماري، مربوط به اعضاي حساس بدن مانند قلب باشد، اضطراب شما بيشتر مي‏شود. کودک وقتي اضطراب بيش از حد شما را مي‏بيند، به گمان اين که بيماري‏اش بيش از آن حدي است که خود گمان مي‏کرده، اضطرابش دو چندان مي‏شود.
در چنين موقعيتي، خونسردي خود را حفظ کنيد. دست کم نگراني خود را در چهره آشکار نسازيد. خوشبختانه با امکانات خوب پزشکي در عصر حاضر، بسياري از بيماري‏ها قابل درمان است.
اثر منفي ديگر اضطراب شما اين است که احتمال دارد فرزندتان را به تمارض متمايل سازد؛ زيرا مي‏داند که اگر اظهار درد و ناراحتي کرد، به شدت مورد توجه شما قرار خواهد گرفت.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)