پرسش :

پسر 8 ساله‏ام تحمل باختن در بازى را ندارد. چگونه آستانه تحمل او را بالا ببرم؟

پاسخ :
برخى كودكان به اين دليل تحمل باختن را ندارند كه ميزان خودباورى آنان پايين است. به اعتقاد بوويچ (1998 م) متخصص بازى درمانى كودكان، «كودكانى كه احساس منفى و بدى درباره خود دارند، به بردن بيشتر اهميت مى‏دهند». اگر مى‏خواهيد آستانه تحمل او را در باختن افزايش دهيد، اعتماد به نفس او را بالا ببريد (ر. ك: ص 64 - 62).
فرزند خود را هرگز با برادر، خواهر يا همسالى كه بازيكن بهترى است، مقايسه نكنيد. خوب است قبل از بازى، درباره برد و باخت توضيح دهيد و بگوييد كه لازم نيست انسان هميشه برنده باشد؛ همان گونه كه قهرمانان بزرگ ورزشى نيز هميشه برنده نمى‏شوند. او بايد بياموزد كه برد و باخت نيز نوبتى است.
برخى والدين، به گونه‏اى با فرزند خود بازى مى‏كنند كه هميشه او برنده باشد. توصيه مى‏كنم گاهى زمينه باختن فرزندتان را فراهم سازيد و پس از باختن او، برد قبلى‏اش را يادآورى كنيد.
بازى‏هاى غير رقابتى (بازى‏هايى كه برنده و بازنده ندارند) با خودتان، و تشويق و ترغيب او به اين گونه بازى‏ها با همسالانش مى‏تواند در كاهش اين مشكل مؤثر باشد، بازى‏هاى حدس زدنى (گل يا پوچ)، ضربه زدن به بادكنك، انداختن توپ‏هاى كوچك در حلقه، و براى كودكان كوچك‏تر از فرزند شما، قايم باشك و برج سازى با مكعب‏ها، نمونه‏هايى از بازى‏هاى غير رقابتى هستند.
يكى از علل مهم سخت بودن پذيرش باخت هنگام بازى با همسالان، برخورد نسنجيده والدين است. توجه بيش از حد آنان به مسأله برد و باخت، خوشحالى فراوان هنگام برد فرزند و اظهار ناراحتى هنگام باختن او و ذكر جمله‏هايى مثل «بازنده به هيچ دردى نمى‏خوره» و مانند آن، نمونه‏هايى از اين گونه برخوردها است.
خوب است بى‏اهميت بودن باختن را با روش الگويى نيز به او نشان دهيد به اين صورت كه وقتى در بازى مى‏بازيد (و گاهى خود، زمينه باختن خويش را فراهم مى‏آوريد)، خيلى راحت بگوييد: من باختم؛ اما واقعا بازى جالب و لذت‏بخشى بود.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388