پرسش :

احسان و نيکوکاري به چه نحو سبب ورود به بهشت است؟

پاسخ :
يکي ديگر از عوامل ورود به کانون بزرگ نعمت الهي احسان و نيکوکاري با آن مفهوم وسيع و گسترده اش مي باشد در آيات بيشماري از قرآن از جمله آيه مبارکه : « فاثابهم بما قالوا جنّات تجري من تحتها الانهار خالدين فيها و ذلک جزاء المحسنين »(1) : خداوند به خاطر اين گفتار به آنها باغهايي از بهشت که از زير درختانش نهرها جاري است بخشيد، جاودانه در آن خواهند ماند و اين است جزاي احسان کنندگان. در بعضي از روايات « احسان » به عنوان عبادت و بندگي توأم با يقين کامل، و احساس مراقبت پروردگار در همه حال، تفسير شده است، چنانکه در حديثي از پيغمبر اکرم (ص) آمده است : وقتي از حضرت درباره« احسان » سئوال کردند، فرمود : « اَن تعبد الله کانّک تراه فان لم تمکن تراه فانّه يراک »(2) آن گونه خدا را پرستش کن که گويي او را مي بيني و اگر تو او را نمي بيني قطعاً او تو را مي بيند. روشن است کسي که احساس چنين مراقبتي مي کند نه تنها عبادتش، عبادتي شايسته و داراي روح و حقيقت است، بلکه آثار اين احساس در تمام اعمال و رفتار و گفتار او ظاهر مي شود.
پي نوشت:
1- مائده / 85.
2- تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 553، ح 579.
منبع: تصویر بهشت و بهشتیان در قرآن کریم، فاطمه کريمي، انتشارات جامعه القرآن الکریم