پرسش :
با توجه به اين كه، قرآن كريم، به برخي اعمال زشت قوم لوط و سرنوشت آنان پرداخته، آيا هم جنس گرايي در مورد زنان نيز صادق است؟ قرآن كريم، در كدام سوره و آيه، به آن اشاره فرموده؟
پاسخ :
هم جنس گرايي، در مورد زنان نيز وجود داشته و از جمله گناهان كبيره‌اي است كه داراي حدّ است و از آن به "مساحقه" تعبير شده. هر چند در قرآن كريم، همانند عمل زشت "لواط" به آن تصريح نشده ولي با راهنمايي اهل بيت:، آياتي به آن اشاره دارد; خداوند در توصيف مؤمنان مي‌فرمايد: "والَّذين‌َ هُم لِفُروجِهِم حـَفِظون # اِلاّ عَلي‌َ اَزوَجِهِم اَو ما مَلَكَت اَيمـَنُهُم فَاِنَّهُم غَيرُ مَلومين # فَمَن‌ِ ابتَغي‌َ ورأَ ذَلِكَ فَاُولغ‌كَ هُم‌ُ العادون; (مؤمنون، 5 ـ 7) و آنها كه دامان خود را (از آلوده شدن به بي‌عفتي) حفظ مي‌كنند. تنها آميزش جنسي با همسران و كنيزانشان دارند، كه در بهره‌گيري از آنان ملامت نمي‌شوند. و كساني كه غيز از اين طريق را طلب كنند تجاوزگرند" بنابر اين، اگر زني از غير طريق همسر خويش ارضأ جنسي شود، دامان خود را حفظ نكرده و مرتكب معصيت الهي گشته است.
در روايتي از امام صادق‌مي‌خوانيم كه حضرتش در پاسخ به سؤال زني كه از حكم مساحقه پرسيده بود، فرمودند: "حدّش حدّ زناكار است"; پرسيد: آيا خداوند عزوجل در قرآن، آن را بيان فرموده است؟ فرمودند: "آري"; عرض كرد: در كجاي آن؟ فرمودند: در داستان "اصحاب الرّس"(كافي، كليني;، ج 7، ص 202، ح 1، دارالمعرفة / بحار الانوار، علامه مجلسي;، ج 79، ص 75، ح 2، مؤسسة الوفأ.) و در روايتي آمده است: زني همراه كنيز خود خدمت امام صادق‌رسيده عرض كرد: درباره پرداختن زنان به يكديگر چه مي‌فرمايي؟ حضرت فرمودند: جايگاهشان آتش است; روز قيامت اين گونه زنان آورده مي‌شوند در حالي كه بالاپوشي از آتش و كفشي از آتش و روبندي از آتش بر آنان پوشانده مي‌شود; آن زن عرض كرد: اين مطلب در كتاب خداوند متعال نيست! حضرت فرمود: آري هست; عرض كرد: كجاست؟ فرمودند: "آنجا كه مي‌فرمايد: "وعادًا وثَمودا واَصحـَب‌َ الرَّس‌ِّ" (فرقان، 38)(تفسير نورالثقلين، ابن جمعه الحويزي;، ج 4، ص 19، ح 61، انتشارات اسماعيليان / تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 15، ص 94، دارالكتب الاسلامية.) البته از برخي از احاديث استفاده مي‌شود كه اين عمل ناپسند در قوم لوط نيز بوده است; امام صادق‌مي‌فرمايند: "نخستين كسي كه اين عمل را مرتكب شد، قوم لوط بودند; زيرا مردها به يكديگر پرداختند و زنان، بي مرد ماندند، در نتيجه آن زنان نيز همانند مردانشان، به يكديگر روي آوردند"(بحار الانوار، علامه مجلسي;، ج 79، ص 76، ح 3، مؤسسة الوفأ / ميزان الحكمه، محمد محمدي ري‌شهري، ج 5، ص 2418، دارالحديث.)
eporsesh.com
هم جنس گرايي، در مورد زنان نيز وجود داشته و از جمله گناهان كبيره‌اي است كه داراي حدّ است و از آن به "مساحقه" تعبير شده. هر چند در قرآن كريم، همانند عمل زشت "لواط" به آن تصريح نشده ولي با راهنمايي اهل بيت:، آياتي به آن اشاره دارد; خداوند در توصيف مؤمنان مي‌فرمايد: "والَّذين‌َ هُم لِفُروجِهِم حـَفِظون # اِلاّ عَلي‌َ اَزوَجِهِم اَو ما مَلَكَت اَيمـَنُهُم فَاِنَّهُم غَيرُ مَلومين # فَمَن‌ِ ابتَغي‌َ ورأَ ذَلِكَ فَاُولغ‌كَ هُم‌ُ العادون; (مؤمنون، 5 ـ 7) و آنها كه دامان خود را (از آلوده شدن به بي‌عفتي) حفظ مي‌كنند. تنها آميزش جنسي با همسران و كنيزانشان دارند، كه در بهره‌گيري از آنان ملامت نمي‌شوند. و كساني كه غيز از اين طريق را طلب كنند تجاوزگرند" بنابر اين، اگر زني از غير طريق همسر خويش ارضأ جنسي شود، دامان خود را حفظ نكرده و مرتكب معصيت الهي گشته است.
در روايتي از امام صادق‌مي‌خوانيم كه حضرتش در پاسخ به سؤال زني كه از حكم مساحقه پرسيده بود، فرمودند: "حدّش حدّ زناكار است"; پرسيد: آيا خداوند عزوجل در قرآن، آن را بيان فرموده است؟ فرمودند: "آري"; عرض كرد: در كجاي آن؟ فرمودند: در داستان "اصحاب الرّس"(كافي، كليني;، ج 7، ص 202، ح 1، دارالمعرفة / بحار الانوار، علامه مجلسي;، ج 79، ص 75، ح 2، مؤسسة الوفأ.) و در روايتي آمده است: زني همراه كنيز خود خدمت امام صادق‌رسيده عرض كرد: درباره پرداختن زنان به يكديگر چه مي‌فرمايي؟ حضرت فرمودند: جايگاهشان آتش است; روز قيامت اين گونه زنان آورده مي‌شوند در حالي كه بالاپوشي از آتش و كفشي از آتش و روبندي از آتش بر آنان پوشانده مي‌شود; آن زن عرض كرد: اين مطلب در كتاب خداوند متعال نيست! حضرت فرمود: آري هست; عرض كرد: كجاست؟ فرمودند: "آنجا كه مي‌فرمايد: "وعادًا وثَمودا واَصحـَب‌َ الرَّس‌ِّ" (فرقان، 38)(تفسير نورالثقلين، ابن جمعه الحويزي;، ج 4، ص 19، ح 61، انتشارات اسماعيليان / تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 15، ص 94، دارالكتب الاسلامية.) البته از برخي از احاديث استفاده مي‌شود كه اين عمل ناپسند در قوم لوط نيز بوده است; امام صادق‌مي‌فرمايند: "نخستين كسي كه اين عمل را مرتكب شد، قوم لوط بودند; زيرا مردها به يكديگر پرداختند و زنان، بي مرد ماندند، در نتيجه آن زنان نيز همانند مردانشان، به يكديگر روي آوردند"(بحار الانوار، علامه مجلسي;، ج 79، ص 76، ح 3، مؤسسة الوفأ / ميزان الحكمه، محمد محمدي ري‌شهري، ج 5، ص 2418، دارالحديث.)
eporsesh.com
