پرسش :
آيا قرآن در مورد حفظ و صيانت خود پيشگویی دارد؟
پاسخ :
قرآن در آياتي از صيانت و حفاظت خود از دستبرد حوادث، گزارش داده و از اين طريق حفظ كتاب آسماني را از هر نوع تحريف و كم و زياد گشتن ضمانت كرده است. اينك توجه شما را به آيه زير جلب ميكنيم «إِنا نَحنُ نَزًلنا الذًكرَ وَ إِنا لَهُ لَحافِظُونَ». حجر/9: [ما قرآن را نازل نمودهايم و ما او را (از هر حادثه بد) صيانت خواهيم كرد.]
قرآن مجيد در طول اين چهارده قرن از هر نوع دستبرد و تحريف مصون مانده است و كلمهاي از آن كم نشده است. عنايت مسلمانان در آغاز اسلام به آموزش و نوشتن و حفظ قرآن، خارج از حد توصيف و بيان ميباشد. بزرگترين گواه بر عنايت آنان به قرآن، همان پايه گذاري رشتههاي علوم اسلامي است كه همگي به عنوان كليد فهم مضامين قرآن تأسيس گرديدند و در هر عصري صدها متخصص در فنون مختلف روي قرآن كار كرده و افكار و زحمات خود را به صورت عاليترين گنجينههاي علمي و تفسيري در اختيار آيندگان گذاردهاند. هنگامي كه عثمان براي جلوگيري از اختلاف و براي تثبيت لهجه قريش كه صحيحترين تيرههاي عرب بودند دستور نوشتن چهار قرآن را داد تا هر يكي را به قطري از اقطار اسلامي بفرستد.
درباره «واو» آيه «وَ الذِينَ يَكنِزُونَ الذَهَبَ وَ الفِضًة» توبه/34 ميان عثمان و ابي بن كعب اختلاف پديد آمد؛ عثمان مدعي بود كه آيه ياد شده بدون حرف «واو» است ولي ابي مدعي بود كه از رسول خدا با قرائت «واو» شنيده است سرانجام «ابي» با تهديد فراوان كه اگر «واو» را ننويسند خون راه مياندازد موفق شد كه «واو» در محل خود نوشته شود. جايي كه براي يك حرف قرآن اين اندازه گفتگو و جنجال برپا ميگردد ـ تو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل ـ پس ادعاي گروهي دور از اطلاع، نسبت به تحريف قرآن با نص الهي و تاريخ قطعي اسلام و اتفاق و اجماع مسلمانان مردود و بي اساس است.
eporsesh.com
قرآن در آياتي از صيانت و حفاظت خود از دستبرد حوادث، گزارش داده و از اين طريق حفظ كتاب آسماني را از هر نوع تحريف و كم و زياد گشتن ضمانت كرده است. اينك توجه شما را به آيه زير جلب ميكنيم «إِنا نَحنُ نَزًلنا الذًكرَ وَ إِنا لَهُ لَحافِظُونَ». حجر/9: [ما قرآن را نازل نمودهايم و ما او را (از هر حادثه بد) صيانت خواهيم كرد.]
قرآن مجيد در طول اين چهارده قرن از هر نوع دستبرد و تحريف مصون مانده است و كلمهاي از آن كم نشده است. عنايت مسلمانان در آغاز اسلام به آموزش و نوشتن و حفظ قرآن، خارج از حد توصيف و بيان ميباشد. بزرگترين گواه بر عنايت آنان به قرآن، همان پايه گذاري رشتههاي علوم اسلامي است كه همگي به عنوان كليد فهم مضامين قرآن تأسيس گرديدند و در هر عصري صدها متخصص در فنون مختلف روي قرآن كار كرده و افكار و زحمات خود را به صورت عاليترين گنجينههاي علمي و تفسيري در اختيار آيندگان گذاردهاند. هنگامي كه عثمان براي جلوگيري از اختلاف و براي تثبيت لهجه قريش كه صحيحترين تيرههاي عرب بودند دستور نوشتن چهار قرآن را داد تا هر يكي را به قطري از اقطار اسلامي بفرستد.
درباره «واو» آيه «وَ الذِينَ يَكنِزُونَ الذَهَبَ وَ الفِضًة» توبه/34 ميان عثمان و ابي بن كعب اختلاف پديد آمد؛ عثمان مدعي بود كه آيه ياد شده بدون حرف «واو» است ولي ابي مدعي بود كه از رسول خدا با قرائت «واو» شنيده است سرانجام «ابي» با تهديد فراوان كه اگر «واو» را ننويسند خون راه مياندازد موفق شد كه «واو» در محل خود نوشته شود. جايي كه براي يك حرف قرآن اين اندازه گفتگو و جنجال برپا ميگردد ـ تو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل ـ پس ادعاي گروهي دور از اطلاع، نسبت به تحريف قرآن با نص الهي و تاريخ قطعي اسلام و اتفاق و اجماع مسلمانان مردود و بي اساس است.
eporsesh.com