پرسش :
آيا قرآن كتابی است كه براي گروه خاصی نازل شده و يا اينكه اختصاص به همه مردم جهان دارد؟
پاسخ :
انسان كامل كه سمت رسالت الهي را دارد و حامل پيام خداست، اگر مظهر اسم اعظم بوده، كاملترين انسانها باشد، كتابي را دريافت مي كند كه كاملترين كتابهاست و همة پهنه زمين و وسعت زمان و گستره تاريخ را در بر مي گيرد. از همين رو خداي سبحان قرآن را براي هدايت همگان بر قلب مطهّر رسول اكرم(ص) نازل كرد: «شَهر رَمضان الَّذي اُّنزل فيه القُران هُدي لِلنّاس ...» بقره/185 «وَ اَّوحي إِليّ هذا القُران لِأنذركم به و مَن بَلغ» انعام/19 «و لقد ضَربنا لِلنّاس في هذا القُران مِن كُلّ مَثلٍ لَعلَّهم يَتَذكَّرون» زمر/27 «إِنّا أَنزَلنا عِلَيك الكِتاب لِلنّاس بِالحَق» زمر/41 در اين آيات، قرآن كريم كتاب هدايت تودة انسانها و بدون اختصاص به عصر يا نسل خاص معرفي شده است.
همچنين در آياتي ديگر، مانند: «إن هُو إِلّا ذِكري لِلعالَمين» انعام/90 و «و ماهِي إلاّ ذكري للبشر» مدثر/31، قرآن مجيد به عنوان يادآور همه جوامع بشري شناسانده شده، تا همگان را به عهد فطرت خويش متذكر شود.
در آيات ديگري، همچون «تبارك الّذي نزّل الفرقان علي عبده ليكون للعالمين نذيرا» فرقان/1 قرآن شريف به عنوان دستور آسماني براي بر حذر داشتن همة مردم جهان از هر گونه تباهي معرفي شده است.
همچنين آيات تحدّي، نشانة جهاني بودن قرآن است؛ زيرا اگر كتابي براي هدايت گروه خاص، يا عصر مخصوص، نازل شده باشد زبان تحّدي و دعوي دعوت آن در همان محدوده نزول كتاب آسماني خلاصه مي شو د و حال آنكه قرآن همة جن و انس را به مبارزه فرا مي خواند: «قُل لَئِن اجتَمَعت الإِنس و الجِنّ عَلي أَن يَاتُوا بِمِثل هذا القُران لا يَأتُون بِمِثله» إسرا/88.
تذكر اين نكته نيز سودمند است كه، معجزة‌هر پيامبري، گر چه رسالت او محدود باشد: براي هميشه به قوّت خود باقي است و هيچ كس غير از انبيا و اولياي الهي توان آوردن همانند آن را ندارند، و چون دعوي رسالت با دعوت رسول هماهنگ است و تبلور دعوت نبي اكرم(ص) در قرآن كريم است هر دليلي كه بر جهاني بودن قرآن دلالت كند، بر عالمي بودن رسالت رسول اكرم (ص) نيز دلالت دارد؛ همچنان كه هر دليلي كه بر جهاني بودن رسالت رسول اكرم (ص) دلالت كند، بر عالمي بودن قرآن مجيد نيز دلالت خواهد داشت؛ زيرا اين دو، متلازم همند و دليل هر كدام بالملازمه ديگري را نيز اثبات مي كند.
eporsesh.com
انسان كامل كه سمت رسالت الهي را دارد و حامل پيام خداست، اگر مظهر اسم اعظم بوده، كاملترين انسانها باشد، كتابي را دريافت مي كند كه كاملترين كتابهاست و همة پهنه زمين و وسعت زمان و گستره تاريخ را در بر مي گيرد. از همين رو خداي سبحان قرآن را براي هدايت همگان بر قلب مطهّر رسول اكرم(ص) نازل كرد: «شَهر رَمضان الَّذي اُّنزل فيه القُران هُدي لِلنّاس ...» بقره/185 «وَ اَّوحي إِليّ هذا القُران لِأنذركم به و مَن بَلغ» انعام/19 «و لقد ضَربنا لِلنّاس في هذا القُران مِن كُلّ مَثلٍ لَعلَّهم يَتَذكَّرون» زمر/27 «إِنّا أَنزَلنا عِلَيك الكِتاب لِلنّاس بِالحَق» زمر/41 در اين آيات، قرآن كريم كتاب هدايت تودة انسانها و بدون اختصاص به عصر يا نسل خاص معرفي شده است.
همچنين در آياتي ديگر، مانند: «إن هُو إِلّا ذِكري لِلعالَمين» انعام/90 و «و ماهِي إلاّ ذكري للبشر» مدثر/31، قرآن مجيد به عنوان يادآور همه جوامع بشري شناسانده شده، تا همگان را به عهد فطرت خويش متذكر شود.
در آيات ديگري، همچون «تبارك الّذي نزّل الفرقان علي عبده ليكون للعالمين نذيرا» فرقان/1 قرآن شريف به عنوان دستور آسماني براي بر حذر داشتن همة مردم جهان از هر گونه تباهي معرفي شده است.
همچنين آيات تحدّي، نشانة جهاني بودن قرآن است؛ زيرا اگر كتابي براي هدايت گروه خاص، يا عصر مخصوص، نازل شده باشد زبان تحّدي و دعوي دعوت آن در همان محدوده نزول كتاب آسماني خلاصه مي شو د و حال آنكه قرآن همة جن و انس را به مبارزه فرا مي خواند: «قُل لَئِن اجتَمَعت الإِنس و الجِنّ عَلي أَن يَاتُوا بِمِثل هذا القُران لا يَأتُون بِمِثله» إسرا/88.
تذكر اين نكته نيز سودمند است كه، معجزة‌هر پيامبري، گر چه رسالت او محدود باشد: براي هميشه به قوّت خود باقي است و هيچ كس غير از انبيا و اولياي الهي توان آوردن همانند آن را ندارند، و چون دعوي رسالت با دعوت رسول هماهنگ است و تبلور دعوت نبي اكرم(ص) در قرآن كريم است هر دليلي كه بر جهاني بودن قرآن دلالت كند، بر عالمي بودن رسالت رسول اكرم (ص) نيز دلالت دارد؛ همچنان كه هر دليلي كه بر جهاني بودن رسالت رسول اكرم (ص) دلالت كند، بر عالمي بودن قرآن مجيد نيز دلالت خواهد داشت؛ زيرا اين دو، متلازم همند و دليل هر كدام بالملازمه ديگري را نيز اثبات مي كند.
eporsesh.com
