پرسش :
شبهه: برخي با اين عبارت كه «در سالهاي نخست انقلاب اسلامي، بيش‌تر خانمها از چادرهاي رنگ روشن و گلدار استفاده ميكردند كه پوشش خوب و كاملي نيز بود»،[1] خواستهاند اين شبهه را القا كنند كه چادرهاي زنان در سالهاي نخست انقلاب واجد چهارچوب شرعي بوده است. آيا ادعاي مذكور درست است؟
پاسخ :
اولاً، بر فرض بپذيريم كه خانمها در اول انقلاب از چادرهاي گلدار و رنگ روشن استفاده ميكردند، مگر هر كاري كه در سالهاي نخست و پرالتهاب انقلاب ـ كه به طور طبيعي به دليل مسائل روزمره و پيچيده‌ي انقلاب، فرصت تبيين و تعميق مباني دينيِ وجود نداشته است ـ توسط بانوان انجام شده است، شرعاً خوب و قابل دفاع است كه اكنون پس از بيست سال، عمل‌كردِ آن زمان، ملاك و معيار و حجت شرعي باشد؟[2] روشن است كه عمل مقطعي عدهاي از زنان در سالهاي نخست پر التهاب انقلاب، شرايط سيره‌ي متشرعه را ندارد تا قابل پذيرش باشد؛ و از اين رو، نميتوان به آن استناد نمود؛ زيرا استفاده‌ي زنان از چادر رنگارنگ و گلدار در مواجهه با نامحرم، در صورتي كه باعث جلب توجه نامحرم و تحريك مردان گردد، مخالف حجاب مورد قبول قرآن و سيره‌ي عملي فاطمه‌ي زهرا(س) و زنان انصار است، كه در بيرون منزل از جلباب و چادر مشكي استفاده ميكردند.
ثانياً، داوري در باب پوشش خوب و كامل و شرعي، مسئلهاي دقيق و پيچيده و تخصصي است كه كارشناسان و متخصصان مسائل اسلامي، يعني فقها و مراجع تقليد بايد در مورد آن اظهار نظر نمايند[3]؛ همانند مسائل پزشكي كه اموري تخصصياند و افراد غير متخصص در پزشكي، عقلاً و شرعاً مجاز به اظهار نظر دربارهي آنها نيستند.
پی نوشتها:
[1] . فاطمه خاتمي، روزنامه‌ي ايران، 2 / 7 / 79، ص 4.
[2] . البته مخفي نماند كه در حال و هواي اوايل انقلاب كه زنان پس از دهها سال بيحجابي زمان طاغوت، تازه به دوران انقلاب اسلامي قدم گذاردند، رعايت همان نوع و مقدار از حجاب نيز از سوي آنان قابل تقدير است ولو اينكه حجاب آنها در حد حجاب شرعي برتر نبوده است.
[3] . در پيوست آخر كتاب، تعدادي از نظرات مراجع تقليد را به عنوان كارشناسان و متخصصان مسائل اسلامي حجاب و لباس آوردهايم.
منبع: حجابشناسي (چالشها و كاوشهاي جديد)، حسين مهديزاده، مركز مطالعات و پژوهش‌‌هاي فرهنگي حوزه‌ي علميه(1381).
اولاً، بر فرض بپذيريم كه خانمها در اول انقلاب از چادرهاي گلدار و رنگ روشن استفاده ميكردند، مگر هر كاري كه در سالهاي نخست و پرالتهاب انقلاب ـ كه به طور طبيعي به دليل مسائل روزمره و پيچيده‌ي انقلاب، فرصت تبيين و تعميق مباني دينيِ وجود نداشته است ـ توسط بانوان انجام شده است، شرعاً خوب و قابل دفاع است كه اكنون پس از بيست سال، عمل‌كردِ آن زمان، ملاك و معيار و حجت شرعي باشد؟[2] روشن است كه عمل مقطعي عدهاي از زنان در سالهاي نخست پر التهاب انقلاب، شرايط سيره‌ي متشرعه را ندارد تا قابل پذيرش باشد؛ و از اين رو، نميتوان به آن استناد نمود؛ زيرا استفاده‌ي زنان از چادر رنگارنگ و گلدار در مواجهه با نامحرم، در صورتي كه باعث جلب توجه نامحرم و تحريك مردان گردد، مخالف حجاب مورد قبول قرآن و سيره‌ي عملي فاطمه‌ي زهرا(س) و زنان انصار است، كه در بيرون منزل از جلباب و چادر مشكي استفاده ميكردند.
ثانياً، داوري در باب پوشش خوب و كامل و شرعي، مسئلهاي دقيق و پيچيده و تخصصي است كه كارشناسان و متخصصان مسائل اسلامي، يعني فقها و مراجع تقليد بايد در مورد آن اظهار نظر نمايند[3]؛ همانند مسائل پزشكي كه اموري تخصصياند و افراد غير متخصص در پزشكي، عقلاً و شرعاً مجاز به اظهار نظر دربارهي آنها نيستند.
پی نوشتها:
[1] . فاطمه خاتمي، روزنامه‌ي ايران، 2 / 7 / 79، ص 4.
[2] . البته مخفي نماند كه در حال و هواي اوايل انقلاب كه زنان پس از دهها سال بيحجابي زمان طاغوت، تازه به دوران انقلاب اسلامي قدم گذاردند، رعايت همان نوع و مقدار از حجاب نيز از سوي آنان قابل تقدير است ولو اينكه حجاب آنها در حد حجاب شرعي برتر نبوده است.
[3] . در پيوست آخر كتاب، تعدادي از نظرات مراجع تقليد را به عنوان كارشناسان و متخصصان مسائل اسلامي حجاب و لباس آوردهايم.
منبع: حجابشناسي (چالشها و كاوشهاي جديد)، حسين مهديزاده، مركز مطالعات و پژوهش‌‌هاي فرهنگي حوزه‌ي علميه(1381).
