پرسش :
راه مقابله با افكار ، احساسات ناخوشايند و اثرات پس از طلاق چيست؟
پاسخ :
در اين باره بايد توجه داشت هر چند كار مشكلي است ولي رعايت نكات ذيل مي تواند تا حد زيادي موثر باشد:
1- پذيرفتن اين واقعيت كه شما نمي توانيد ديگران را تصاحب كنيد:
وقتي شما فرد خاصي را از دست مي دهيد عصباني و ناكام مي شويد، زيرا اين فقدان را غيرمنصفانه تلقي مي كنيد. با اين همه كس از شما سوال نمي كند كه آيا مانعي ندارد خودش را از زندگي شما بيرون بكشد؟ پذيرفتن اين واقعيت كه روابط امتيازي در زندگي است نه حق مسلم غالباً دشوار است. دست برداشتن از ميل به تصاحب افرادي كه به ما نزديكند آسان نيست، زيرا ما صادقانه آرزو داريم نتيجه روابط خودمان را تحميل كنيم. با اين حال وقتي شما از تمايل خود براي تصاحب ديگران چشم پوشي مي كنيد در واقع خود را از بار عظيمي رها مي سازيد. انجام كارها و مسئوليتهاي زندگي به اندازه كافي دشوار است، بنابراين با تلاش براي كنترل رويدادهايي كه خارج از كنترل شما هستند خود را در موقعيت بازنده قرار ندهيد.
2- جاي منبع مهر و محبت از دست رفته را پر كنيد.
از سيستمهاي حمايتي خود استفاده كنيد و روابط جديدي را شروع كنيد. با اين حال به خاطر داشته باشيد كه اين روابط صميمانه جديد فوراً حال شما را بهتر نمي كند. پر كردن جاي كسي كه شما به سبك و شيوه او عادت كرده بوديد آسان نيست. نكته مهم اين است كه خود رابه عنوان فردي در نظر بگيريد كه از دشواري غلبه بر اعتياد آگاه است. بايد به اين امر واقف شويد كه بدون ارضاي فوري نيازها نيز مي توان زنده ماند.
3- توقف فكر
يك كشش پلاستيكي به مچ دست خود ببنديد و هر وقتت افكار غيرواقع بينانه وغيرمنطقي يا ناسازگارانه به ذهنتان خطور كردند كش را كشيده و رها كنيد و به خودتان بگويي، «بس كن!» در زير نمونه هايي از افكار غيرمنطقي كه ما به طور معمول بعد از يك فقدان به خودمان مي گوييم آورده شده است:
«هميشه تنها خواهم ماند»
«حالا ديگر زندگي من بي ارزش است.»
«براي شروع مجدد ديگر زيادي پيرم.»
«اين منصفانه نيست.»
هدف از توقف فكر اين است كه وقتي به تفكر افسرده ساز مي پردازيد توجه تان را از آن منحرف مي سازد. ياد بگيريد تا افكار واقع بينانه و منطقي زير را جايگزين افكار غيرمنطقي كنيد:
«حالا احساس تنهايي مي كنم و از اين احساس خوشم نمي آيد.»
«حالا از زندگيم به درستي لذت نمي برم.»
«حالا زندگي من متفاوت شده است. فقدان، مسئله ساده اي نيست، اما به هر حال بخشي از زندگي است.»
«من نمي توانم زندگي ديگران را كنترل كنم.»
همان طور كه ديديد منظور از تفكر منطقي به دنبال توقف فكر اين نيست كه همه چيز را خوب و اميدبخش جلوه دهيد. هدف از تفكر منطقي استفاده از انرژي هيجاني خود براي تجربه معقول احساسات ناخوشايند است. يعني اينكه با درخواستها و انتظارات غيرمعقول و غيرواقع بينانه، احساس بدبختي و بيچارگي خود را زيادتر نكنيد.
4- كنترل محرك:
اگر احساس مي كنيد در جريان فرآيند سوگواري لازم است زماني را به تفكر غيرمنطقي اختصاص دهيد، از روش كنترل محرك استفاده كنيد. مكان خاصي را انتخاب كنيد و از آنجا صرفاً براي تفكر غيرمنطقي استفاده كنيد. سپس هر روز مواقع خاصي را مشخص كرده به همان مكان تعيين شده برويد و به تفكر غيرمنطقي بپردازيد. شما در اين حالت بايد توجه تان را برخواسته ها و انتظاراتي شما را غمگين تر مي سازد، متمركز كنيد. البته مجازيد تنها در زمانهاي برنامه ريزي شده و درمكان معين شده به اين نوع افكار غيرمنطقي بپردازيد.
5- اتخاذ يك ديدگاه متعادل:
مردم تمايل دارند فرد از دست رفته را بزرگ كنند. احتمالاً بر نقاط مثبت فرد متمركز مي شويد و معايب او را ناديده مي گيريد. يادآوري خاطرات خوب فرد از دست رفته رقت انگيز است، با اين حال بايد مواظب باشيد تا با متقاعد ساختن خود مبني بر اينكه فرد از دست رفته آنقدر بي عيب و كامل بود كه شما نمي توانيد فقدان او را تحمل كنيد، ناراحتي و بدبختي خود را تشديد نكنيد. يك پيشنهاد خوب اين است كه «جرم نامه اي» را تهيه كنيد و معايب شخص را در آن بنويسيد . شما بايد اين را درك كنيد كه اگرچه اين فرد را از دست داده ايد ولي زندگي هنوز ارزش زيستن را دارد.
6- برخي فقدانها هيچ وقت به طور كامل حل و فصل نمي شود
اين يك فرض اشتباه است كه شما فكر مي كنيد مي توانيد تمام فقدانهاي خود را به طور كامل حل و فصل كنيد، مهم سازش يابي كافي با فقدان براي پرداختن به زندگي است. با يان حال فقدانهاي ما گاهي ممكن است ما را متأثر سازد. روياها، خاطرات و تداعيهاي كه سالها بعد از وقوع فقدان احساس غمگيني را در ما زنده مي كند نادر نيست. اين نوع بازگشت به گذشته را نبايد ضعف خود بدانيد. به طور كلي سوگواري براي يك فقدان به معناي يادگيري تلفيق احساسات پيچيده خود با كل مسايل و تجربيات زندگي است.
پی نوشت:
1- مهارتهاي زندگي، كريس ال كلينكه
www.morsalat.com
در اين باره بايد توجه داشت هر چند كار مشكلي است ولي رعايت نكات ذيل مي تواند تا حد زيادي موثر باشد:
1- پذيرفتن اين واقعيت كه شما نمي توانيد ديگران را تصاحب كنيد:
وقتي شما فرد خاصي را از دست مي دهيد عصباني و ناكام مي شويد، زيرا اين فقدان را غيرمنصفانه تلقي مي كنيد. با اين همه كس از شما سوال نمي كند كه آيا مانعي ندارد خودش را از زندگي شما بيرون بكشد؟ پذيرفتن اين واقعيت كه روابط امتيازي در زندگي است نه حق مسلم غالباً دشوار است. دست برداشتن از ميل به تصاحب افرادي كه به ما نزديكند آسان نيست، زيرا ما صادقانه آرزو داريم نتيجه روابط خودمان را تحميل كنيم. با اين حال وقتي شما از تمايل خود براي تصاحب ديگران چشم پوشي مي كنيد در واقع خود را از بار عظيمي رها مي سازيد. انجام كارها و مسئوليتهاي زندگي به اندازه كافي دشوار است، بنابراين با تلاش براي كنترل رويدادهايي كه خارج از كنترل شما هستند خود را در موقعيت بازنده قرار ندهيد.
2- جاي منبع مهر و محبت از دست رفته را پر كنيد.
از سيستمهاي حمايتي خود استفاده كنيد و روابط جديدي را شروع كنيد. با اين حال به خاطر داشته باشيد كه اين روابط صميمانه جديد فوراً حال شما را بهتر نمي كند. پر كردن جاي كسي كه شما به سبك و شيوه او عادت كرده بوديد آسان نيست. نكته مهم اين است كه خود رابه عنوان فردي در نظر بگيريد كه از دشواري غلبه بر اعتياد آگاه است. بايد به اين امر واقف شويد كه بدون ارضاي فوري نيازها نيز مي توان زنده ماند.
3- توقف فكر
يك كشش پلاستيكي به مچ دست خود ببنديد و هر وقتت افكار غيرواقع بينانه وغيرمنطقي يا ناسازگارانه به ذهنتان خطور كردند كش را كشيده و رها كنيد و به خودتان بگويي، «بس كن!» در زير نمونه هايي از افكار غيرمنطقي كه ما به طور معمول بعد از يك فقدان به خودمان مي گوييم آورده شده است:
«هميشه تنها خواهم ماند»
«حالا ديگر زندگي من بي ارزش است.»
«براي شروع مجدد ديگر زيادي پيرم.»
«اين منصفانه نيست.»
هدف از توقف فكر اين است كه وقتي به تفكر افسرده ساز مي پردازيد توجه تان را از آن منحرف مي سازد. ياد بگيريد تا افكار واقع بينانه و منطقي زير را جايگزين افكار غيرمنطقي كنيد:
«حالا احساس تنهايي مي كنم و از اين احساس خوشم نمي آيد.»
«حالا از زندگيم به درستي لذت نمي برم.»
«حالا زندگي من متفاوت شده است. فقدان، مسئله ساده اي نيست، اما به هر حال بخشي از زندگي است.»
«من نمي توانم زندگي ديگران را كنترل كنم.»
همان طور كه ديديد منظور از تفكر منطقي به دنبال توقف فكر اين نيست كه همه چيز را خوب و اميدبخش جلوه دهيد. هدف از تفكر منطقي استفاده از انرژي هيجاني خود براي تجربه معقول احساسات ناخوشايند است. يعني اينكه با درخواستها و انتظارات غيرمعقول و غيرواقع بينانه، احساس بدبختي و بيچارگي خود را زيادتر نكنيد.
4- كنترل محرك:
اگر احساس مي كنيد در جريان فرآيند سوگواري لازم است زماني را به تفكر غيرمنطقي اختصاص دهيد، از روش كنترل محرك استفاده كنيد. مكان خاصي را انتخاب كنيد و از آنجا صرفاً براي تفكر غيرمنطقي استفاده كنيد. سپس هر روز مواقع خاصي را مشخص كرده به همان مكان تعيين شده برويد و به تفكر غيرمنطقي بپردازيد. شما در اين حالت بايد توجه تان را برخواسته ها و انتظاراتي شما را غمگين تر مي سازد، متمركز كنيد. البته مجازيد تنها در زمانهاي برنامه ريزي شده و درمكان معين شده به اين نوع افكار غيرمنطقي بپردازيد.
5- اتخاذ يك ديدگاه متعادل:
مردم تمايل دارند فرد از دست رفته را بزرگ كنند. احتمالاً بر نقاط مثبت فرد متمركز مي شويد و معايب او را ناديده مي گيريد. يادآوري خاطرات خوب فرد از دست رفته رقت انگيز است، با اين حال بايد مواظب باشيد تا با متقاعد ساختن خود مبني بر اينكه فرد از دست رفته آنقدر بي عيب و كامل بود كه شما نمي توانيد فقدان او را تحمل كنيد، ناراحتي و بدبختي خود را تشديد نكنيد. يك پيشنهاد خوب اين است كه «جرم نامه اي» را تهيه كنيد و معايب شخص را در آن بنويسيد . شما بايد اين را درك كنيد كه اگرچه اين فرد را از دست داده ايد ولي زندگي هنوز ارزش زيستن را دارد.
6- برخي فقدانها هيچ وقت به طور كامل حل و فصل نمي شود
اين يك فرض اشتباه است كه شما فكر مي كنيد مي توانيد تمام فقدانهاي خود را به طور كامل حل و فصل كنيد، مهم سازش يابي كافي با فقدان براي پرداختن به زندگي است. با يان حال فقدانهاي ما گاهي ممكن است ما را متأثر سازد. روياها، خاطرات و تداعيهاي كه سالها بعد از وقوع فقدان احساس غمگيني را در ما زنده مي كند نادر نيست. اين نوع بازگشت به گذشته را نبايد ضعف خود بدانيد. به طور كلي سوگواري براي يك فقدان به معناي يادگيري تلفيق احساسات پيچيده خود با كل مسايل و تجربيات زندگي است.
پی نوشت:
1- مهارتهاي زندگي، كريس ال كلينكه
www.morsalat.com
