پرسش :
هدف از مخالفت اهل سنت با اعتقاد به رجعت چيست؟
پاسخ :
رجعت به عقیده شیعیان عبارت از آن است كه خداوند متعال به هنگام ظهور امام زمان علیه السلام گروهی از شیعیان و مؤمنان راستین را كه پیش از قیام آن حضرت از دنیا رفته‌اند، به دنیا باز‌می‌گرداند تا آنان به پاداش یاوری و همراهی و درک حكومت آن وجود مقدّس نائل آیند و نیز برخی از دشمنان اهل‌بیت علیهم السلام را زنده می‌كند تا از ایشان انتقام گرفته شود و بدین ترتیب روشنی حق و بلندی مقام و مرتبه پیروان حق را بنگرند و اندوهگین شوند.(ر.ک: بحارالانوار، علامه مجلسی، ج، ص 138، مؤسسه الوفأ، بیروت)
به همین خاطر اهل سنت اعتقاد به رجعت را مردود می‌دانند زیرا اگر چنین عقیده‌ای را بپذیرند، به معنای آن است كه خلفای آنها در اشتباه بوده و در گروه دشمنان اهل‌بیت قرار گرفته و حوادث و امور مربوط به رجعت بر آنها تطبیق می‌شود، از این رو تلاش كرده‌اند كه با استدلال‌هایی همچون مخالف بودن رجعت با سنت عمومی الهی، بی هدف بودن رجعت و... عقیده به رجعت را بی اساس جلوه دهند غافل از آن كه رجعت بر خلاف سنت عمومی الهی نبوده و در امت‌های گذشته نیز روی داده و شماری از انسان‌ها بعد از مردن به همین جهان بازگشته و دوباره رفته‌اند پس نمی‌توان مسأله رجعت را یک سنّت صد در صد كلی تخلفن‌اپذیر الهی دانست.
و افزون بر این، بر رجعت اهدافی مترتب است از جمله:
1. رجعت به منظور مشاهده عزت اسلام و حق و از طرفی نشان دادن ذلّت كفر و دشمنی با اهل‌بیت پیامبر اكرم صلّی الله علیه و آله می‌باشد و نشانه تحقق یافتن وعده الهی و حق بودن آن است.
2. با رجعت گناهكاران وكافران در دنیا عذاب‌ها و كیفرهایی را كه می‌بایست ببینند، می‌بینند و كیفرهای دنیوی آنها در سازندگی و عبرت‌آموزی انسان‌ها در دنیا نقش اساسی دارد. و موجب خواری و سرافكندگی كسانی می‌شود كه روزگاری با ظلم و زور و حق‌كشی حكومت می‌كرده‌اند.
3. و...( ر.ک: رجعت از دیدگاه عقل، قرآن، حدیث، حسن طارمی، ص 3ـ70، انتشارات وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم)
رجعت به عقیده شیعیان عبارت از آن است كه خداوند متعال به هنگام ظهور امام زمان علیه السلام گروهی از شیعیان و مؤمنان راستین را كه پیش از قیام آن حضرت از دنیا رفته‌اند، به دنیا باز‌می‌گرداند تا آنان به پاداش یاوری و همراهی و درک حكومت آن وجود مقدّس نائل آیند و نیز برخی از دشمنان اهل‌بیت علیهم السلام را زنده می‌كند تا از ایشان انتقام گرفته شود و بدین ترتیب روشنی حق و بلندی مقام و مرتبه پیروان حق را بنگرند و اندوهگین شوند.(ر.ک: بحارالانوار، علامه مجلسی، ج، ص 138، مؤسسه الوفأ، بیروت)
به همین خاطر اهل سنت اعتقاد به رجعت را مردود می‌دانند زیرا اگر چنین عقیده‌ای را بپذیرند، به معنای آن است كه خلفای آنها در اشتباه بوده و در گروه دشمنان اهل‌بیت قرار گرفته و حوادث و امور مربوط به رجعت بر آنها تطبیق می‌شود، از این رو تلاش كرده‌اند كه با استدلال‌هایی همچون مخالف بودن رجعت با سنت عمومی الهی، بی هدف بودن رجعت و... عقیده به رجعت را بی اساس جلوه دهند غافل از آن كه رجعت بر خلاف سنت عمومی الهی نبوده و در امت‌های گذشته نیز روی داده و شماری از انسان‌ها بعد از مردن به همین جهان بازگشته و دوباره رفته‌اند پس نمی‌توان مسأله رجعت را یک سنّت صد در صد كلی تخلفن‌اپذیر الهی دانست.
و افزون بر این، بر رجعت اهدافی مترتب است از جمله:
1. رجعت به منظور مشاهده عزت اسلام و حق و از طرفی نشان دادن ذلّت كفر و دشمنی با اهل‌بیت پیامبر اكرم صلّی الله علیه و آله می‌باشد و نشانه تحقق یافتن وعده الهی و حق بودن آن است.
2. با رجعت گناهكاران وكافران در دنیا عذاب‌ها و كیفرهایی را كه می‌بایست ببینند، می‌بینند و كیفرهای دنیوی آنها در سازندگی و عبرت‌آموزی انسان‌ها در دنیا نقش اساسی دارد. و موجب خواری و سرافكندگی كسانی می‌شود كه روزگاری با ظلم و زور و حق‌كشی حكومت می‌كرده‌اند.
3. و...( ر.ک: رجعت از دیدگاه عقل، قرآن، حدیث، حسن طارمی، ص 3ـ70، انتشارات وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم)
