پرسش :

دخترى که به حد بلوغ رسیده، ولى به واسطه ضعف بنیه، نمى تواند روزه بگیرد و قضاى آن را تا دو سه سال به جا آورد، تکلیف او چیست؟

پاسخ :
همه مراجع (به جز مکارم و تبریزى) : اگر گرفتن روزه براى او ضرر دارد، یا تحمل آن برایش زحمت و مشقّت زیاد دارد، روزه بر او واجب نیست ؛ ولى ترک آن به صرف برخى عذرها، جایز نیست و هر زمان توانست باید قضاى آن را به جا آورد.1
آیه اللّه  تبریزى : اگر گرفتن روزه براى او ضرر دارد، یا تحمل آن برایش زحمت و مشقت زیاد دارد، روزه واجب نیست و اگر تا ماه رمضان سال بعد، ضعف او برطرف شد، باید قضاى آن را به جا آورد و اگر نتوانست، باید براى هر روز یک مد طعام (تقریبا ده سیر)، به فقیر بدهد و قضاى روزه لازم نیست ؛ ولى اگر فدیه ممکن نبود، باید هر زمان که توانست روزه ها را قضا کند.2
آیه اللّه  مکارم : در فرض یاد شده، روزه بر او واجب نیست و باید براى هر روز یک مد طعام بدهد و قضاى این روزه ها هم بر او واجب نیست.3
پی نوشت:
1. امام، استفتائات، ج1، روزه، س76 و 88؛ خامنه اى، اجوبه الاستفتائات، س731، 732 ؛ فاضل، جامع المسائل، ج1، س568 ؛ صافى، جامع الاحکام، ج 1، س 491، 498 ؛ نورى، استفتائات، ج 2، س 2893 ؛ دفتر: بهجت و وحید.
2. تبریزى، صراط النجاة، ج 2، س 458 و 1519.
3. مکارم، استفتائات، ج 2، س 439.
منبع : پرسمان