پرسش :

اینجانب از علاقه مندان به طبّ اسلامى و سنّتى مى باشم. نیازى به توضیح نیست که جوامع روائى ما سرشار از توصیه هاى حکیمانه در زمینه مسائل بهداشتى و درمانى است (براى مثال توصیه هاى عدیده و مؤکّدى در باب حجامت وجود دارد) که عمل و تمسّک به این گنجینه گرانبها، گذشته از اجر اخروى، مى تواند منشاء خیر و برکت براى جامعه اسلامى و مسلمانان، بلکه تمام بشریّت گردد; زیرا نظر به هزینه هاى گزاف درمان به شیوه امروزى، و در بعضى اوقات تبعات منفى پزشکى کنونى که ناشى از وارداتى بودن صِرف این شیوه است، عمل به دستورات دین مبین اسلام به دلیل هماهنگى آن با روح و جان انسان علیرغم سادگى این فرامین در مرحله اجرا، مى تواند ضامن سلامت روحى و جسمى جامعه، و در بعد سیاسى، اجتماعى موجب استقلال و بى نیازى مملکت اسلامى گردد. از سوى دیگر، در مجامع علمى امروز، اثبات این مدّعا منوط به داشتن پشتوانه محکم تحقیقاتى و بررسى آمارى منطبق با شیوه هاى پژوهشى استاندارد مى باشد. لذا با توجّه به موارد فوق الذّکر خواهشمند است نظر خود را در مورد مسائل ذیل بیان فرمایید: الف) انجام تحقیق و پژوهش پیرامون حجامت و فصد (و سایر موضوعات پزشکى مشابه که در روایات آمده) مطابق با استانداردهاى علمى بین المللى و بررسى آمارى نتایج حاصل از آن از نظر شرعى چه حکمى دارد؟

پاسخ :
پاسخ از حضرت آیت اللَّه العظمى مکارم شیرازى (مدّ ظلّه العالى):
این گونه پژوهش ها بسیار خوب و موجب سربلندى اسلام و مسلمین است; ولى باید موازین شرعى در مورد عوارض جانبى آن رعایت شود.
ب) با توجّه به اثرات مثبت ناشى از به کارگیرى توصیه هاى بهداشتى و درمانى دین مبین اسلام، و نیز اثرى که مى تواند در خودکفایى و قطع وابستگى از بیگانگان داشته باشد، به نظر حضرت عالى ضرورت تحقیق پیرامون این موضوعات به منظور کاربردى کردن آنها در سطح جامعه تا چه حدّى است؟
بى شک انجام این کار مفید و سودمند، بلکه در بعضى از موارد لازم و ضرورى است.
منبع: makarem.ir