پرسش :

اگر دارو یا داروهایى نه براى نجات جان بیمار، بلکه جهت تسکین و مداواى ناراحتیهایى که باعث آزار وى مى شود (همانند: تب، خارش، درد، زخم و مانند آن) تجویز گردد، و بدانیم یا احتمال دهیم که این داروها مؤثر است، ولى با توجّه به اینکه اکثر داروهاى موثر، در کوتاه مدّت یا دراز مدّت داراى عوارض زیادى مى باشد، در صورت تجویز پزشک و ایجاد عارضه، که گاه بدتر از بیمارى اوّلیه مى باشد، آیا چیزى بر عهده پزشک خواهد بود؟ (لازم به ذکر است شایع ترین و بیشترین تجویز دارو در چنین مواردى صورت مى گیرد، و لذا اهمّیت فراوانى دارد، و از طرفى اگر به دنبال دارویى باشیم که هیچ ضررى نداشته باشد، گاه هیچ درمانى نباید انجام شود).

پاسخ :
پاسخ از حضرت آیت اللَّه العظمى مکارم شیرازى (مدّ ظلّه العالى):
اگر ضرر مهمّى نداشته باشد اشکالى ندارد; زیرا داروها به هر حال عوارضى دارند، ولى اگر ضرر مهمّى داشته باشد تجویز آن جایز نیست، مگر در صورت ضرورت شدید، و با کسب رضایت بیمار یا ولىّ او.
منبع: makarem.ir