پرسش :

معمولا در مراسم عیدالزهراء کف زدن، پایکوبى، رقص و حتّى امورى را که جمیع فقها صریحآ فتوا به حرمت آن داده‌اند، را مستند به حدیث رفع القلم که ذیلا به آن اشاره مى‌شود، جایز مى‌دانند :«وَ اَمَرْتُ الْکِرَامَ الْکَاتِبِینَ اَنْ یَرْفَعُوا الْقَلَمَ عَنِ الْخَلْقِ کُلِّهِمْ ثَلاَثَةَ اَیَّامٍ مِنْ ذلِکَ الْیَوْمِ، وَ لاَ اَکْتُبُ عَلَیْهِمْ شَیْئَآ مِنْ خَطَایَاهُمْ کَرَامَةً لَکَ وَ لِوَصِیِّکَ».(1)آیا این نوع احادیث از نظر سند معتبر است؟ و بر فرض اعتبار معناى حدیث چیست؟

پاسخ :
پاسخ از حضرت آیت اللَّه العظمى مکارم شیرازى (مدّ ظلّه العالى):
این روایت از نظر سند اعتبارى ندارد ؛ به علاوه مخالف کتاب الله است، ومعاذ الله که ائمه معصومین(ع) اجازه ارتکاب گناه به افراد در این ایّام یا غیر این ایّام داده باشند. و بر فرض اعتبار، معناى حدیث این است که اگر کسى لغزشى از او سر زد خداوند او را مى‌بخشد، نه این که عمدآ آلوده گناه شود.
پی نوشت:
(1) . بحارالانوار، جلد 31، صفحه 125 .
منبع: makarem.ir