گام به گام  با بچه ها (شش ماهگی)

 شش ماهگی، شروع ارتباط های آگاهانه کودک با پیرامون خود است.
 

چکیده: نوزاد در شش ماهگی شروع به نشستن و حرکت را بدون کمک دیگران آغاز می کند. در آغاز، نوزاد با استفاده از دست های خود به عنوان حمایت کننده به نشستن یا ایستادن می پردازد، اما او به تدریج یاد می گیرد تا بدون هیچ گونه حمایت بنشیند و یا بایستد.  برای دانستن مطالب بیشتر با ما همراه باشید.

تعداد کلمات 862 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه

 

با خواباندن نوزاد به پشت، سر را بلند می کند تا پاها را ببیند. پاها را به حالت عمودی بلند می کند و ابتدا یکی از پاها را با دست می گیرد و مدتی بعد هر دو پا را می تواند با حمایت بنشیند. برای نگاه کردن به اطراف، سر را به طرفین می چرخاند. دست ها را با الگویی بانشاط و معنادار حرکت می دهد و آنها را بالا می گیرد تا او را بلند کنند. هنگامی که دست او گرفته می شود، شانه ها را بالا می گیرد و برای نشستن، خود را به سمت بالا می کشد.
به تناوب و با قدرت، با هر دو پا لگد می زند. می تواند از رو به پشت و معمولا از پشت به رو، غلت بزند.
در وضعیت نشسته، سر او کاملا در موازات بدن قرار دارد و پشت او، صاف و راست است. با قرار دادن او بر روی شکم، سر و سینه را به خوبی بلند می کند، روی دست های کشیده خود اتکاء می کند.
کف دست ها را به یکدیگر می کوبد. با ایستاندن او بر روی یک سطح صاف و سفت، وزن خود را بر روی پاها می اندازد و با تحرک به بالا و پایین می پرد.
 

از نظر بینایی، سیری ناپذیر است؛ اگر توجه او منحرف شود، سر و چشم ها را مشتاقانه به همه جهات می چرخاند. با نوعی هوشیاری معنادار، فعالیت های بزرگسالان یا کودکان را در سطح اتاق دنبال می کند.
چشم ها، هماهنگ حرکت می کنند: اکنون هرگونه لوچی، قطعا غیر طبیعی است. بیدرنگ به اشیاء کوچک یا اسباب بازی های مورد علاقه خود که در فاصله پنجاه تا سی سانتی متری او گرفته شود، خیره می شود و هر دو دستش را با تقارنی نسبی برای گرفتن آنها پرتاب می کند. برای چسبیدن یا دست به دست کردن یک اسباب بازی، از همه قسمتهای دست خود استفاده می کند.
چنانچه اسباب بازی از دستش در داخل میدان دیدش بر زمین بیفتد، به بقیه نقاط نگاه می کند. اگر اسباب بازی از دستش به خارج از میدان دیدش به زمین بیفتد، یا با تحرک، با چشم ها و دستهایش اطراف را جست وجو می کند یا آن را از یاد می برد.
 

سر خود را بلافاصله به سمت صداهای آشنا در سراسر اتاق می چرخاند. به صدای بزرگسالان گوش می سپارد، حتی اگر آنها در میدان دید او قرار نداشته باشند. برای خودش یا دیگران، با لحنی موزون نجوا میکند.
از اصوات مصوت Sing - Sony یا تک و دو سیلابی استفاده می کند، مثل: «اِ،اِ»، «ما»، «گو»، «رُ»، «آدا»، «ال»، «آرو».
به هنگام بازی، با صدای بلند می خندد. زیر لب می خندد. از سر خستگی و کلافگی، جیغ می کشد.
شواهدی از خود نشان میدهد، حاکی از واکنش گزینشی نسبت به الحان احساسی گوناگون صداهای آشنا. هنگامی که صدایی را از یک منبع صوتی واقع در سطح گوش خود می شنود، به سمت منبع صدا می چرخد.
 

برای دستیابی و گرفتن اسباب بازی های کوچک، از دست هایش به شکل مناسبی استفاده می کند. برای نزدیک شدن و برداشتن اشیاء، معمولا هر دو دست خود را به کار می گیرد، اما به تناسب، تنها از یک دست هم استفاده می کند. همه چیز را به طرف دهان خود می برد.
پاها را نیز همچون دست ها، برای تکان دادن و توجه کردن به آنها، جالب توجه می یابد. برخی اوقات برای گرفتن اشیاء، از پاها نیز کمک می گیرد.
هنگام شیر خوردن، دست را روی پستان مادر می گذارد یا اگر با شیشه تغذیه می شود، دست را روی شیشه می گذارد و بر آن دست می کشد. اگر برای دادن مایعات به او از فنجان استفاده شود، ممکن است بکوشد تا آن را بچسبد.
اگر یک جغجغه به طرفش گرفته شود، بی درنگ دست دراز می کند تا آن را بگیرد. سپس آن را به طور ارادی تکان می دهد تا به صدا درآید. معمولا در حین انجام این کار، از نزدیک جغجغه را زیر نظر می گیرد. با دقت اشیاء را دستکاری می کند و آنها را از دستی به دست دیگر میدهد.
نسبت به بازیهای پرتحرک، واکنش نشاط آوری از خود نشان میدهد.
رفتار او با غریبه ها هنوز دوستانه است، اما برخی اوقات اگر فرد غریبه بیش از حد یا ناگهانی به او نزدیک شود، احساس خجالت یا اضطراب خفیف از خود نشان می دهد، به ویژه اگر بزرگسالان آشنا از چشم او دور باشند.
تذکر: طفل از حدود هفت ماهگی، نسبت به غریبه ها محتاط تر و محافظه کارتر می شود.
 
منبع: کتاب «از تولد تا پنج سالگی»

نویسنده: ماری، دی شریدان
 مترجم: محمود مزینانی