کتک کاری با پدر و مادر

 از بین رفتن حرمت والدین برای کودکان، آسیب های جبران ناپذیری به همراه دارد.
 

چکیده : اکثر والدین تا زمانی که فرزنداناشان چه دختر چه پسر به سن بلوغ نرسیده اند با مشکل خاصی مواجه نمی شوند. اما زمانی که فرزندانشان وارد دوران بلوغ می شود، تازه مشکلاتشان آغاز می شود. اگر این اختلافات به درگیری های فیزیکی بیانجامد اصلاح آن سخت تر خواهد شد. با ما همراه باشید تا راهی برای آن بیاندیشیم.

تعداد کلمات 541 / تخمین زمان مطالعه 3 دقیقه 

 

پرخاشگری، رفتار خصمانه ای است که در قالب کتک زدن، لگد زدن، دعوا کردن، آزار دادن، داد و فریاد و از بین بردن وسایل دیگری جلوه می کند؛ بنابر این، گریه کردن و اخم کردن، پرخاشگری نیست.
 

 هر گاه زمان غذای کودک بگذرد، پرخاشگر می شود و در موارد بسیاری، گرسنگی خود را به مادر نمی گوید.
به مادران عزیز توصیه می کنم به ویژه در مهمانی ها و زمانی که مهمان دارند، از غذای کودک خود غافل نشوند.
 

اگر فعالیت کودک بیش از حد باشد و در پیاده روی و بازی زیاده روی کند، با کوچکترین بهانه ها به مرحله فروپاشی می رسد و پرخاشگری خواهد کرد. اعتدال در فعالیت های جسمی برای کودک مطلوب است.
 

طبیعی است که هر گاه زمان خواب کودک به تأخیر افتد، پرخاشگر می شود. این مشکل بیشتر در مهمانی ها و زمانی که مادر و پدر مشغول پذیرایی از مهمان ها هستند، پیش می آید.
 

وقتی کودک چهارساله شما، خواسته ای دارد، به خواسته او توجه کنید. در صورت بی توجهی (به ویژه در حضور دیگران)، ممکن است با کتک و داد و فریاد، نظر شما را به خود جلب کند. برخی والدین، هنگام صحبت با همسالان، از پاسخگویی به کودک خود غافل می شوند.
 

یکی دیگر از عوامل پرخاشگری کودک، تب و بیماری است. در این حالت باید با او مدارا کرد.
 

 برخی انگل ها روی اعصاب کودک اثر می گذارند. در این صورت باید به پزشک مراجعه کرد.
 

کودکان در این سنین، دوست داشتنی اند؛ به همین جهت، نزدیکان و دوستان خانواده، به رغم میل کودکان، آنان را در آغوش می گیرند، می فشارند و می بوسند. با این گونه اعمال، کودک در تنگنا قرار می گیرد و پرخاشگری می کند؛ به ویژه اگر بزرگسالی او را به زور بگیرد و با لب های خیس ببوسد.
بزرگسالانی که میخواهند با کودکان ارتباط برقرار کنند، به هیچ وجه نباید از زور استفاده کنند. نرمی، آغاز ارتباط با بازی، شعر، قصه و ... می تواند زمینه ارتباط عاطفی بعدی را فراهم سازد.
درصد کمی از کودکان وجود دارند که در برابر رفتارهای خشن بزرگسالان، مقاومت چندانی از خود نشان نمی دهند؛ اما اگر کودکی، هنگام حرکت بزرگسال به سویش، خود را پشت سر پدر یا مادر پنهان می کند؛ وحشت زده می شود و اخم می کند، نشان می دهد که تجربه ناخوشایندی از بزرگسالان دارد که در این صورت باید از راه های پیش گفته با او ارتباط برقرار کرد.
 
منبع: کتاب «نسیم مهر (پرسش و پاسخ تربیت کودک و نوجوان)»
نوشته: حسین دهنوی