درمان اختلال شخصیت نمایشی

اختلال شخصیت نمایشی یکی از اختلالات شخصیت است که ویژگی اساسی آن نیاز به توجه، رفتارهای به شدت اغواگرانه و تحریک کننده، و اعمال نمایشی است. بسیاری از افرادی که مبتلا به شخصیت نمایشی تشخیص داده می شوند، به بیماری خود باور نداشته و در نتیجه اعتقادی به دریافت درمان ندارند. البته باید توجه داشت همه افراد، جنبه هایی از اختلال شخصیت نمایشی را دارا هستند. اما اگر این جنبه ها به شکل مرضی و اصطلاحاً پاتالوژیک تبدیل شوند، نیاز به درمان و دریافت کمک، جدی خواهد بود. فرد با مراجعه به متخصص می تواند متوجه شود مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی هست یا خیر. اگر پی برد که این بیماری دچار است نیاز است درمان خود را پیگیری کرده تا با کنترل رفتار و هیجانات، بتواند زندگی سالم تر و رضایت بخش تری را تجربه کند. همچنین این را به یاد داشته باشید ازدواج با شخیصت نمایشی ممکن است زندگی افراد را با چالش روبه رو کند؛ پس در درمان آن لحظه ای درنگ نکنید.
 

الف. صحبت درمانی. اگر مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی هستید، ممکن است صحبت درمانی برای شما مفید باشد. صحبت درمانی یکی از برنامه های درمانی رایج برای اختلال شخصیت نمایشی است، زیرا این افراد علاقه زیادی به صحبت کردن در مورد خودشان دارند. در طول صحبت درمانی، شما می توانید از احساسات، تجربیات، افکار و باورهای خود سخن بگویید.

هدف از صحبت درمانی کمک به شماست تا از افکار منفی و تحریف شده ای که رفتار شما را تحت تأثیر قرار داده و بر روابطتان تأثیر می گذارند، آگاهی یابید. صحبت درمانی به شما کمک می کند تا به شیوه ای هیجانی و نمایشی، رفتار نکنید.  

اولین انتخاب برای درمان این نوع افراد، روان درمانی است.
 
ب. درمان راه حل محور. اگر مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی هستید، درمان راه حل محور برای شما مفید خواهد بود. درمان راه حل محور می تواند راه هایی را برای حل مشکلاتِ زندگی، پیش روی شما قرار داده و علائمی را که در نتیجه شخصیت نمایشی شما بوجود آمده اند را تسکین دهد.

در درمان راه حل محور می آموزید که چگونه در حل مسأله و تصمیم گیری به صورت مستقل عمل کنید.

ج. درمان شناختی رفتاری. درمان شناختی رفتاری تلاش می کند تا افکار ناکارآمد و ناسالم را با افکار سالم و کارآمد جایگزین نمایید. در درمان شناختی رفتاری شما تلاش می کنید تا الگوهای تفکر منفی و مخرب را تغییر دهید. همچنین در این نوع درمان بر شناسایی افکار منفی، غیر منطقی و یا بیش از حد هیجانی، توانا خواهید شد.

مثلاً ممکن است درمانگر به شما کمک کند تا افکاری مانند نیاز مبرم به دریافت مراقبت و توجه از دیگران را با افکار کارآمد دیگر جایگزین کنید. همچنین در فرآیند درمان قادر خواهید شد تا رفتارهای تکانشی و یا نمایشی را شناسایی کرده و در صدد تغییر آن ها برآیید.

ممکن است درمانگر از روش های الگوبرداری و یا ایفای نقش استفاده کرده تا نحوه صحیح ارتباط در تعاملات اجتماعی را به شما بیاموزد.

د. گروه درمانی. وقتی می خواهید برای درمان اختلال شخصیت نمایشی از گروه درمانی بهره ببرید، باید خیلی با احتیاط عمل کنید. از نظر بسیاری از افراد، گروه درمانی به درد اختلال شخصیت نمایشی نمی خورد، زیرا گروه به خودی خود می تواند تحریک کننده علائم و نشانه های اختلال باشد، زیرا وقتی در گروه قرار می گیرید، سعی می کنید توجه دیگران را به خود جلب کنید. اما عده ای دیگری بر این باورند که گروه درمانی می تواند نحوه صحیح تعامل را به فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی بیاموزد.

در گروه درمانی از شما درخواست می شود تا بر احساسات و رفتارهای نمایشی برای دریافت توجه دیگران، پرهیز کنید.
 

الف. تقویت مهارت های اجتماعی. یکی از روش های مؤثر برای درمان اختلال شخصیت نمایشی، کار کردن بر روی مهارت های اجتماعی است. اگر مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی هستید، احتمالاً در ارتباط با دیگران با مشکلاتی روبرو هستید. ممکن است نتوانید ارتباطی معنادار با اعضای خانواده و یا دوستان خود برقرار کنید.
در طول درمان اختلال شخصیت نمایشی، می توانید سعی کنید به جای شخصیتی خود محور، از خودتان شخصیتی دیگر محور بسازید. سعی کنید به جای اینکه خود را کانون توجه خود و دیگران قرار دهید، بیشتر به دیگران بپردازید.

ب. رفتارهای اغواگرانه خود را محدود کنید. یکی دیگر از رفتارهایی که برای درمان اختلال شخصیت نمایشی باید روی آن کار کنید، حذف و یا کاهش رفتارهای اغواگرانه و تحریک کننده است. افراد مبتلا به شخصیت نمایشی معمولاً با پوشیدن لباس های نامناسب و طنازی کردن، سعی می کنند دیگران را تحریک کرده تا مورد توجه آن ها قرار گیرند.
در طول درمان اختلال شخصیت نمایشی، باید سعی کنید این رفتارها را حذف کرده و یا محدود نمایید.
تلاش نمایید به شیوه ای متعادل و نرمال لباس بپویشد و برای هر موقعیتی لباسی متناسب با آن موقعیت انتخاب کنید.

ج. هیجانات خود را کنترل کنید. یکی دیگر از مسائلی که برای درمان اختلال شخصیت نمایشی باید مورد توجه قرار گیرد، این است که بیاموزید چگونه هیجانات خود را کنترل نمایید. اگر مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی هستید، احتمالاً احساس می کنید نمی توانید رفتارهای نمایشی خود برای جلب توجه دیگران را ترک کنید. اما کار بر روی هیجانات، حتی بدون کمک یک درمانگر، ممکن خواهد بود.
مثلاً اگر احساس می کنید مردم به شما توجه نمی کنند و این وضعیت حال شما را به شدت خراب می کند، باید نسبت به این هیجان خود آگاهی داشته باشید و سعی کنید موقعیت را ترک کنید.
همچنین می توانید با گفتن این جمله، خودتان را آرام کنید: "من برای ارزشمند بودن، هیچ نیازی به توجه دیگران ندارم".
وقتی در کنار یکی از بستگان نزدیک و یا دوستان صمیمی خود هستید، از آن ها بخواهید تا در شناخت و آگاهی از هیجاناتتان، به شما کمک کنند.
 
د. انتقاد پذیر باشید. بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی در کنار آمدن با هر نوع شکست و یا انتقاد، به صورت جدی با مشکل بر می خورند. اگر کسی به کارشان ایراد گرفته و یا آن ها مخالفت نماید، عکس العمل نامناسبی از خود نشان خواهند داد. سعی کنید در مورد پذیرش انتقادات بر روی خود کار کنید. چرا که انتقادات دیگران، بخشی جدایی ناپذیر و طبیعی زندگی هستند.
همه ما انسان ها در زندگی خود با شکست روبرو می شویم. هیچ فردی نیست که اشتباه نکند. اشتباه و شکست باعث نمی شود که تبدیل به فردی حقیر شوید. سعی کنید در صورت مواجهه با شکست، این افکار را در ذهن خود مرور کنید.
وقتی با انتقادی مواجه می شوید، به جای عکس العمل هیجانی، سعی کنید با آرامش رفتار کنید. خیلی عاقلانه به انتقاد نگاه کنید و در صورت موجه بودن انتقاد، سعی کنید از آن برای بهبود رفتار خود استفاده کنید.
پذیرش انتقاد می تواند به کاهش رفتارهای نمایشی کمک زیادی نماید.