سپهبد مصطفي طلّاس
دكترای علوم نظامي، نظامي و سياستمدار سوري، تولد 11 ماه مه 1932 در شهر «ارستان» (ايالت حمص)، تحصیلات دانشكده‌هاي نظامي و حقوق، و نيز آكادمي «ورشلوف» اتحاد جماهير شوروي (دريافت مدرك دكترا سال 1980).
پيوستن به حزب سوسياليست بعث از زمان پايه‌گذاري آن در سال 47-، اجراي قسم نامه وفاداري و صداقت نسبت به حزب بعث و تبديل شدن به يك عضو فعال حزب ماه مه 47، دبيركل حزب بعث شعبه استان ارستان 51، معلم وزرش مدرسه در استان «السويداء»، 50-52، شروع تحصيل در دانشكده افسري و فارغ التحصيل شدن به عنوان ستوان دوم رسته زرهي 52-54، خدمت در واحدهاي زرهي و دانشكده نظامي، و احراز پست‌هاي فرماندهي در ارتش مصر 59-61، پس از اخراج افسران بعثي و اتحاد گرا از ارتش به عنوان بازرس به وزارت تداركات انتقال يافت فوريه 62، عضو و مشاركت در فعاليت‌هاي نهضت افسران آزاد مصر در حمص مارس 62، فعاليت در حلب آوريل 62، بازداشت و زنداني شدن بهمراه تعدادي از همرزمان خود و پيرو شكست نهضت تا زمان انقلاب 62-مارس 63، بازگشت به خدمت ارتش به عنوان فرمانده گردان در تيپ پنجم زرهي تانك و رئيس دادگاه امنيت ملي در منطقه مركزي، ضمناً مسئول واحد نظامي حزب بعث در همان منطقه، فرمانده تيپ پنجم زرهي فوريه 64-66، عضو فرماندهي منطقه‌اي كنگره منطقه‌اي حزب سوسياليست بعث عرب 65، 68، 69، 75 عضو دفتر سياسي حزب 69-، عضو شوراي ملي انقلاب 65-، مشاركت در «جنبش بيست و سوم فوريه»، ارتقا به فرماندهي منطقه مركزي و فرمانده تيپ پنجم زرهي، ارتقا به درجه سرلشكري فوريه 68، رئيس دادگاه نظامي اضطراري در دمشق نوامبر 66، رئيس ستاد نيروهاي مسلح فوريه 68-70، در خلال تهاجم نظامي اسراييل به سوريه و كشورهاي ديگر عربي در سال 1967 وي فرمانده «فرماندهي مشترك نيروهاي ذخيره ارتش» بود كه بخاطر انعقاد موافقتنامه آتش بس در سه جبهه در نبرد شركت نكرد، معاون اول وزير دفاع فوريه 68-72، مشاركت در «نهضت اصلاح طلبانه» به رهبري حافظ الاسد نوامبر 70، معاون اول فرمانده كل نيروهاي مسلح سوريه 70-72، معاون فرمانده كل نيروهاي مسلح 72-عضو مجلس (شوراي) خلق سوريه فوريه71-، وزير دفاع سوريه مارس 72-، انتصاب به عنوان معاون شوراي عالي نظامي مشترك نيروهاي مسلح سوريه و مصر در جنگ چهارم اعراب و اسراييل (اكتبر 73)، (شورايي كه طرح و برنامه جنگ آزادي بخش اكتبر 1973 را به رهبري حافظ الاسد و انورالسادات تدوين كرد) اوت 73، انتخاب به عنوان عضو رهبري منطقه‌اي در ششمين كنگره منطقه‌اي حزب بعث آوريل 75، رئيس كميته حزبي در نيروهاي مسلح سوريه ژانويه 77، عضو شوراي عالي رهبري سياسي سوريه-مصر فوريه 77، گذراندن دوره عالي ستاد و فرماندهي و دريافت ديپلم ستاد مشترك در آكادمي «ورشلوف» شوروي فوريه 72، شركت فعال در بسياري از كنفرانسهاي سياسي و عرب از سال 68 به بعد، ارتقا به درجه سپهبدي ارتش اول ژانويه 78، عضو انتخابي كت. مركزي حزب بعث، و نيز عضو فرماندهي منطقه‌اي در هفتمين كنگره منطقه‌اي حزب بعث ژانويه 80، مجدداً وزير دفاع ژانويه 80، دريافت درجه دكتراي علوم نظامي از آكادمي «ورشلوف» شوروي در رشته فرماندهي و ستاد مشترك ماه مه 80، معاون فرمانده كل ارتش و نيروهاي مسلح، معاون نخست وزير و وزيردفاع 84-تا كنون (2000)، رئيس كت. نظامي حزب بعث ژانويه 77-، دريافت مدال‌ها و نشانهايي از كشورهاي سوريه، عربي و خارجي ديگر.
آثار:
جنگ چريكي، مطالعات نظامي، مقدمه‌اي بر استراتژي صهيونيسم، پيغمبر عرب و تكنيك جنگ، تيپ زرهي به عنوان يك محافظ پيشرفته، خاطرات تلخ زندان نظامي مزّة، چهارمين جنگ اعراب و اسراييل، فصل دوم جنگ رهايي بخش اكتبر، گزيده‌هايي از شعر عرب، پيام اسلام، انقلاب بزرگ عرب، پيشواي روحاني (كشيش) بيت المقدس، انقلاب علمي و فني، شمشير خدا، جُنگ ادبي، ذنوييه، ملكه پالميرا، قهرمان الجزاير، تلاش مسلح، گزيده‌هايي از سنت‌هاي نانوشته پيامبر، نان فطير صهيون، گل‌هاي سرخ دمشق، قهرمان آتلانتيك، چنين گفت اسد، فرهنگ پزشكي گياهي، سير و زندگي طولاني، فرهنگ نامهاي عربي، كشتار صبرا و شتيلا، دورنماي استراتژي صهيونيسم، عمليات كمال عدوان، فتح بزرگ مردم شوروي، هنر جنگ روسي، استراتژي جديد آمريكا سلاح بين المللي معاصر، جبهه پايداري در مقابله عليه پيمان كمپ ديويد، گل‌هاي سرخ جهان، صداي گل‌هاي سرخ دمشق، انقلاب الجزاير، رام كردن، رنسانس، استراتژي نظامي، دورنماي علوم نظامي، هنر جنگ آلماني، شعر و شاعر.
