جمال عبدالناصر

(مشهور به ناصر)، سياستمدار و نظامي مصري، تولد 16 ژانويه 1918 در دهكده «بني مورّ» در ولتاي عليا (ايالت اسيوط)، تحصیلات ابتدايي و متوسطه در اسكندريه و قاهره، دن. نظامي (افسري) قاهره.

احراز رتبه بالاي تحصيلي در دن. افسري قاهره و فارغ التحصيل ممتاز 38، ستوان دوم ارتش مصر 38، خدمت نظامي در شهر «منكباد» در مصر عليا بهمراه دو نفر از افسران جزء (ستوان دوم) ارتش بنام «زكريا محي الدين» و «انورالسادات» (همرزمان بعدي ناصر) 38-41، اس. دانشكده افسري قاهره 41-، تشكيل يك كانون ناسيوناليستي و ضد استعمار انگليس بصورت مخفي با همكاري افسران جوان كادر ارتش و دانشجويان دن. افسري (تشكيلات مخفي افسران ناسيوناليست مصري) 42-، شركت در جنگ اول اعراب و اسراييل (جنگ فلسطين) با درجه سرگردي و به عنوان فرمانده گردان ششم 48-49، پس از اتمام جنگ مذكور، سازماندهي هسته مركزي، «جنبش افسران آزاد» مصر با شركت غالباً افسران جوان و رده پايين ارتش و متعلق به طبقات پايين و متوسط جامعه (از جمله اين افسران: عبدالحكيم عامر، عبداللطيف بغدادي، كمال الدين حسين، خالد محي الدين، انورالسادات، زكريا محي الدين) نوامبر 49، سازماندهي و انجام كودتاي نظامي عليه حكومت سلطنتي ملك فاروق پادشاه مصر (با مشاركت گروه افسران آزاد از جمله سرلشكر محمد نجيب) ژوييه 52، نخست وزير مصر آوريل 54-نوامبر 54، رئيس جمهوري مصر (پس از بروز اختلاف عقيده و كنارگذاشتن ژنرال نجيب از قدرت) نوامبر 54-سپتامبر70 (زمان فوت ناصر) ؛ شركت در اجلاس «باندونگ» (اندونزي) و پايه گذاري «جنبش غيرمتعهدها» بهمراه رهبران: چين، هندوستان، اندونزي، يوگسلاوي، و غنا 18-25، آوريل 55، انعقاد قرارداد خريد تسليحات از چكسلواكي پنج ماه پس از اجلاس غيرمتعهدها (به عنوان يك اقدام عملي و عيني در راستاي «سياست موازنه مثبت» مصر) 55، اعلام ملي كردن كانال سوئز و خلع يد از انگلستان و فرانسه (اداره كنندگان قبلي كانال) 26 ژوييه 56، رهبري تدافعي نظامي-سياسي كشور در برابر تجاوز نظامي سه كشور اسراييل، انگلستان و فرانسه به مصر 31 اكتبر 56-دسامبر 56، پيشنهاد و اجراي طرح اتحاد كشورهاي مصر و سوريه و يمن و تشكيل كشور واحد «جمهوري متحده عرب» 58-61 (شكست و فروپاشي اتحاد مذكور)؛ توسعه مسلك «ناصريسم» در جهان عرب از جمله در لبنان، سوريه، اردن، عراق، و كشورهاي عرب خليج فارس 56-؛ توسعه روابط سياسي، اقتصادي و نظامي با بلوك شرق و كمونيسم بويژه اتحاد جماهير شوروي سوسياليستي 55-، مداخله نظامي در جنگ‌هاي داخلي يمن 62-اوت 67، شروع حملات تبليغاتي-سياسي شديد ناصر عليه اسراييل و اعمال يك رشته تحريم‌ها و فشارهاي اقتصادي عليه آن كشور و در نهايت حمله غافلگيرانه و تجاوزكارانه اسراييل عليه مصر و سوريه و اردن (جنگ شش روزه يا جنگ ژوئن) 67، قبول قطعنامه شماره 242 شوراي امنيت سازمان ملل در مورد اعاده سرزمينهاي اشغالي در خلال جنگ 1967 و برقراري صلح و آتش بس بين اعراب و اسراييل نوامبر67، پذيرش ميانجيگري و مذاكره با «دكتر گوناريارينگ» نم. ويژه سازمان ملل و نيز نمايندگان شوروي و آمريكا (ويليام راجرز، وزير امور خارجه) در تهيه مقدمات صلح و اعلام موافقت كلي با «طرح صلح راجرز» مدت كوتاهي قبل از خودمختاري اردوگاههاي فلسطيني 69، ايفاي نقش موثري در پايان دادن به جنگ و خونريزي بين ارتش ملك حسين پادشاه اردن و چريكهاي فلسطيني مستقر در اردن پيرو واقعه «سپتامبر سياه»، سازماندهي اجلاس سران عرب براي ترتيب سازش و صلح بين عرفات و ملك حسين و در نهايت امضاء قرارداد صلح بين طرفين 22 سپتامبر 70-27 سپتامبر 70، فوت بر اثر سكته وسيع قلبي 28 سپتامبر 70.

 آثار:

فلسفه انقلاب، آزادي مصر 55.