اردای فروش ardāy fravaš

پزوهشگران غربی اردای فروش (Ardai Faravash) یا اردای فروهر (18) را ایزد می‌دانند؛ یعنی موجودی آسمانی که نماینده‌ی روان همه‌ی نیکان است. مانند گوشوروان (Gushurvan)، که نماینده‌ی روان همه‌ی حیواناتی است که طبق دستور دین ذبح شده‌اند. اما از نیایش‌های زرتشتیان برمی‌آید که این نظریه نادرست است. هر ستایش دیباچه‌‌ای دارد که در آن به استقبال نام‌گذاری نیایش در اوستا می‌روند. هر نیایشی که در اوستا متعلق به «فروشی اشونان» یا «فروشی نیکان» دانسته شود، برطبق دیباچه‌ی پهلوی، «اردای فروش» تعلق دارد. از این چشمگیرتر آنکه هرجا در اوستا اصطلاح Vispaesam Asaonam Fravasinam آمده باشد معادل پهلوی آن Vispaesa Arday Fravasinam؛ یعنی «فروشی همه‌ی نیکان» است. اسم فارسی میانه‌ی فروردین روز، روز متعلق به همه‌ی فروشی‌ها، نیز اردای فروش است. ایزدبانوان سپندارمذ و اردویسور همراه با Arday Fravard، یعنی «فروشی نیکان»، به زمین فرستاده شدند تا از زرتشت، که شیرخواره بود، نگهبانی کنند.