سیّد مصطفی میرسلیم

سیّد مصطفی میرسلیم متولد  تهران سال ۱۳۲۶ در خانواده‌ای مذهبی است.

وی از دبیرستان البرز تهران در سال ۱۳۴۴دیپلم گرفت و برای ادامه تحصیلات عازم فرانسه شد.

درسال ۱۳۴۹ موفق به اخذ فوق‌ لیسانس مهندسی مکانیک از دانشگاه پواتیه فرانسه گردید و به دنبال آن در سال ۱۳۵۱ از مدرسه عالی نفت و موتور پاریس، تخصص مهندسی موتورهای درون‌سوز را کسب کرد.

وی تا سال ۱۳۵۴ در فرانسه به کار در شرکت صنایع مکانیک آلزاس ادامه داد و پس از بازگشت به ایران، به عضویت هیئت علمی دانشگاه پلی‌تکنیک (امیرکبیر) درآمد. میر سلیم در خارج از کشور فعالیتهای سیاسی و مذهبی چشمگیری داشت و وقتی به ایران آمد فعالیتهایش را در ارتباط با دانشگاهیان مسلمان ادامه داد.

او از سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۷ مدیریت بهره‌برداری شرکت راه‌آهن شهری تهران و حومه را نیز عهده‌دار بود. ۱۶ شهریورماه ۱۳۵۷ و در زمان اوج‌گیری نهضت انقلابی مردم ایران براثر اصابت گلوله زخمی و جانباز شد و پس از به ثمر رسیدن انقلاب و تشکیل حزب جمهوری اسلامی، به عضویت شورای مرکزی این حزب در‌آمد.

 

وی همچنین همراه با تعداد دیگری از نیروهای دانشگاهی، در اوایل انقلاب اقدام به تأسیس جامعه اسلامی دانشگاهیان کرد.

در فروردین ۱۳۵۸ از جمله اعضای هیئت اجرایی همه‌پرسی نظام جمهوری اسلامی و در خردادماه این سال ریاست ستاد بازرسی انتخابات مجلس خبرگان تدوین قانون اساسی را برعهده داشت. میر سلیم در سال ۱۳۵۸ به معاونت سیاسی اجتماعی وزارت کشور برگزیده شد که تا سال ۱۳۶۱ در این سمت باقی ماند و در طول این مدت مسئولیت اجرایی همه‌پرسی قانون اساسی، برگزاری اولین دوره‌های انتخابات ریاست‌جمهوری و مجلس شورای اسلامی را نیز عهده‌دار بود. همچنین سرپرستی شهربانی جمهوری اسلامی، سرپرستی بنیاد امور جنگ زدگان و قائم‌ مقامی وزارت کشور از جمله دیگر مسئولیت‌های وی در خلال این مدت بوده است.در سال ۱۳۶۱ به سرپرستی نهاد ریاست جمهوری و مشاورت عالی رئیس‌جمهور برگزیده ‌شد که تا سال ۱۳۶۸ در این سمت باقی ‌ماند(در دوره ریاست جمهوری حضرت آیت اله خامنه ای مد ظله العالی) . به دنبال آن از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲ مشاور رئیس‌جمهور در امور تحقیقات شد و از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ تصدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رابرعهده گرفت. میرسلیم از سال ۱۳۶۸تا ۱۳۷۶ به عضویت شورای عالی انقلاب فرهنگی درآمد و در طول سالهای ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۵ مسئولیت دبیری این شورا را نیز عهده دار بود.

ریاست هیئت امنای بنیاد دایره‌المعارف اسلامی از سال ۱۳۶۲ و مدیر عاملی این بنیاد طی سالهای ۶۸ تا ۷۳ از دیگر مسئولیت‌های وی به شمار می‌آید. در سال ۱۳۷۵ به عضویhistorymirsalim1-300x188 زندگی نامهت مجمع تشخیص مصلحت در آمد و از سال ۱۳۷۸ عهده‌دار معاونت فرهنگی اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص شد. وی همچنین مؤسس و رئیس اولین مرکز تحقیقات موتور ایران و ناظر عالی طراحی و ساخت اولین موتور پایه گازسوز (موتور ملی ایران) است. او ریاست فدراسیون نجات غریق و غواصی و عنوان «حامی فدراسیون نجات غریق جهانی ایران» را نیز بر عهده دارد.

میر سلیم کار حزبی را با تعطیلی حزب جمهوری اسلامی، تعطیل نکرد و از سال ۱۳۷۲ عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی شد. او سالها است به عنوان رئیس شورای مرکزی ، نقشی راهبردی در هدایت این حزب با سابقه دارد و در مهرماه ۱۳۹۴ بیشترین رأی را از مجمع عمومی برای یک دوره سه ساله به دست آورد و مسئولیتش نیز تمدید شد. همچنین در آخرین مجمع عمومی موتلفه اسلامی، وی با رأی بالا به عنوان عضو هیأت نظارت بر کرسی مرحوم عسگراولادی نشست. میرسلیم صاحب تألیفات متعدد فرهنگی و سیاسی و فنی است که از آن میان کتاب تألیفی وی در رشتۀ موتورهای درونسوز در ۱۳۶۸ برندۀ جایزۀ کتاب سال و کتاب برتر دانشگاهی شد. کتاب فنی دیگری نیز که زیر نظر او در زمینۀ دانش و فناوری موتورملی پایه گاز تدوین شد در ۱۳۸۶ عنوان بهترین تألیف را کسب کرد.