ابراهيم فروزش
فروزش يک سال پس از فارغ‌التحصيلي، يعني سال 1349، با ساختن يک فيلم کوتاه،پا به عرصه فيلم‌سازي گذاشت.
وي با ورود به کانون پرورش فکري کودکان ونوجوان، مرکز سينمايي اين کانون را پايه‌گذاري کرد و مديريت آن را بر عهده گرفت، ولي اين مسئوليت او را از فعاليت در دنياي هنر بازنداشت. در سال 1352 فيلم‌نامه‌اي با نام سياه پرنده نوشت که در حد واندازه فيلم کوتاه ساخته شد.
ابراهيم فروزش در همان سال به طور جدي به نويسندگي و کارگرداني سينما پرداخت و آثار خوبي از خود باقي گذاشت. اسامي فيلم‌ها و نيز مسئوليت‌هايي که وي در آنها داشته عبارت است از:
نويسندگي فيلم من آنم که (فيلم کوتاه) همراه با علي‌اکبر صادقي؛ نويسندگي فيلم کوتاه رخ؛ نويسنده فيلم کوتاه‌زال و سيمرغ با همکاري علي‌اکبر صادقي؛ نويسنده فيلم کوتاه‌زنگ اول، زنگ دوم با همکاري کيومرث پوراحمد؛ نويسندگي و کارگرداني فيلم نگاه؛ نويسنده و کارگردان فيلم نيمه بلند خودم، من خودم؛ کارگردان فيلم کليد؛ نويسنده فيلم کوتاه نقلي و بلورهاي برف؛ نويسنده و کارگردان فيلم خمره؛ نويسنده فيلم کوتاه طوطي و بقال؛ نويسنده فيلم قرباني؛ نويسنده فيلم قصه‌هاي بازار به همراه عبدالله عليمراد و وجيه‌الله فرد مقدم؛ نويسنده و کارگردان فيلم کوتاه و مستند نخل؛ کارگردان و نويسنده فيلم مرد کوچک؛ نويسنده و کارگردان فيلم بچه‌هاي نفت؛ نويسنده و کارگردان فيلم هامون دريا؛ کارگردان فيلم زماني براي دوست داشتن؛ نويسنده و کارگردان فيلم سنگ اول؛ نويسنده و کارگردان شير تو شير.
افزون بر موارد بالا، مشاور کارگردان و دستياري کارگردان نيز در کارنامه وي ثبت شده است.
ابراهيم فروزش چند سال با آسايشگاه سالمندان کهريزک، همکاري داشته و همچنان افزون بر فعاليت در عرصه سينما، با آن آسايشگاه که به سفارش عباس کيارستمي وارد آن شده است، همکاري مي‌کند.
