عبدالحسین اسکندری
تا نوجوانی زیبایی‌ها ثبت می‌کند و نتیجهٔ آن فیلم "زنگوله" راه می‌یابد به جشنواره فیلم کوتاه فردوسی و نفر برگزیدهٔ جشنوارهٔ فیلم می‌شود؛ و سرنوشت راه دیگری می‌جوید، راه فرانسه پیش می‌گیرد برای تحصیل، نسخه‌ای از فیلمش را در سینما تِک فرانسه می‌یابد و به ادامه دادن این راه تشویق می‌شود. با آغاز جنگ به ایران بازمی‌گردد، در تمام شب‌های جنگ، در سازمان رادیوی تقریباً خالی با مردم حرف می‌زند و آرام‌شان می‌کند با کلام عشق. با برنامهٔ پویندگان و آزمایشگاه رایگان وارد تصویر می‌شود و با سیمای هفته تصویرش در خاطره‌ها ثبت می‌شود. سال‌های سال کار تصویر و صدا، باعث می‌شود به یاد مردم بماند. بعد از خبر، نیم نگاه، شب به خیر تهران و میعاد شبانه برنامه‌های تلویزیونی و راه شب، صبح جمعه با شما و رادیو پیام خاطره انگیز ترین‌های برنامه‌های رادیویی اوست. در ۸ مرداد ۱۳۸۷ بر اثر بیماری سرطان چشم از جهان فرو می‌بندد. صدا و سیمای وقت، خبر فوت او را، که در آن سازمان تمام آرزوها و صبوری‌هایش را گذاشت، در حد یک زیرنویس در چند برنامه شبانه بازتاب داد
