جان میلتون
جان میلتون یکی از شناخته شده ترین شاعران انگلیسی است که دوست داران ادبیات در سراسر جهان او را به خاطر اثر مشهورش یعنی بهشت گمشده می شناسند. شیوایی و رسایی بیان در شعر میلتون به قدری زیبا و قدرتمند است که چه دوست دار ادبیات باشید و چه نباشید از کلام دلنشین او لذت خواهید برد. اشعار جان میلتون تاثیر بسیار زیادی بر روی پیشرفت ادبی در قرن هجدهم داشته است. از جمله دیگر فعالیت های جان میلتون می توانیم به برخی از آثار نوشتاری او در زمینه های حقوق مدنی و دینی اشاره کنیم، بهشت گمشده اثر جان میلتون یکی از مهمترین اثر این نویسنده می باشد.
او بین سالهای ۱۶۲۵ تا ۱۶۳۲ در مدرسه سن پل کمبریج و بعد از آن در دانشگاه کمبریج به تحصیل پرداخت. در همین سال‌ها شعرهایی به زبانهای ایتالیایی، لاتین و انگلیسی سرود. جان میلتون در خلال سالهای ۱۶۴۱ تا ۱۶۶۰ به تبیین اندیشه‌های خود در خصوص آزادی بیان، آزادی مذهب و آموزش پرداخت. در سال ۱۶۵۲ بینایی خود را از دست داد. جان میلتون در ۸ نوامبر ۱۶۷۴ درگذشت.
در واقع سیاستمدارانی چون بنجامین فرانکلین، توماس جفرسون و جان آدامز، از خوانش وسیعی که از میلتون داشتند، هم برای شکل‌دهی به آیین جمهوری خواهی خود و هم برای پرداختن به موضوعات خاصی از قبیل مالیات‌بندی انگلیسی در آمریکا، قطع رابطه با کلیسا در ویرجینیا و شرارت حاکمان انگلیسی (که آدامز، نخوت و کبر آنها را با شیطان در آثار میلتون مقایسه کرده است) بهره گرفتند.
اما میلتون، همانند پایه‌گذاران قانون اساسی آمریکا و همانند شاعران آمریکایی یا انگلیسی، خانواده‌ای داشت که باید ملزومات آنها را فراهم می‌ساخت و از این رو، می‌بایست درآمدش را براساس این نیاز مدیریت می‌کرد. مهارت‌هایی که او به کار می‌گرفت، از پدرش به ارث برده بود که ظاهرا نامه‌نویس بود، اما در واقع به دیگران پول قرض می‌داد و در املاک سرمایه‌گذاری می‌کرد.
دوران کودکی و نوجوانی جان میلتون
جان میلتون در نهم دسامبر سال 1608 در شهر لندن متولد شد. سارا جفری مادر جان بود و از جمله زنان دیندار و متمدن آن روزها به حساب می آمد. سارا فرزند یکی از تاجران دریانورد بود. پدر جان نیز هم نام خودش بود و از جمله حقوق دان های شناخته شده ی عصر خود به شمار می آمد و هم چنین در ساخت قطعه های موسیقی نیز دستی داشت.
جان میلتون در خانواده ای ثروتمند بزرگ شد؛ با این حال او دوران کودکی خود را در روستای محل اقامتش گذراند. اولین کسی که در آموزش جان میلتون نقش بسیار مهمی را ایفا کرد، پدر خود جان بود. میلتون بارها گفته بود که هنر نویسندگی خویش را از پدرش به ارث برده است. توماس یانگ نیز از دیگر اشخاصی بود که آموزش جان را در دوران کودکی اش بر عهده داشت.
بعد از آن که جان به سن دوازده سالگی رسید به مدرسه ی سنت پل که نزدیک خانه شان قرار داشت رفت و به مدت پنج سال تحصیل خود را در این مدرسه دنبال کرد. با پایان یافتن دوره ی تحصیلات مدرسه او به کالج کریست که در کمبریج قرار دارد وارد شد.
جان هیچ وقت در دوران تحصیل خود در دانشگاه فرد موفقی نبود و بارها با اساتید خودش درگیر شده بود و به خاطر همین دعواها برای یک ترم از تحصیل محروم شده بود. جان با خروج از کمبریج از تصمیم خودش مبنی بر کشیش شدن منصرف شد و برای شش سال هیچ کاری را آغاز نکرد و تنها در خانه ی پدرش به زندگی و گذران اوقات خود می پرداخت.
اثار جان میلتون,بهشت گمشده اثر جان میلتون,بیوگرافی جان میلتون
آغاز فعالیت حرفه ای
با آن که جان قصد داشت به دستگاه های حکومتی برود و در آن جا مشغول به کار شود، اما هیچ گاه کار شاعری خود را کنار نگذاشت و در عین تلاش برای کسب شغلی در این زمینه، به سراییدن شعر نیز مشغول بود. جان میلتون علاوه بر شعر سرودن به زبان انگلیسی در زبان لاتین نیز مهارت خاصی داشت. اما به طور کلی بیشتر اشعار او به زبان های انگلیسی و ایتالیایی سروده شده اند.
جان میلتون نخستین اثر خویش را در سال 1626 سرود. این شعر که «در مرگ نوزاد زیبا» نام داشت، توانست او را به مرتبه ای ویژه در ادبیات برساند. جان میلتون در حقیقت این شعر را از روی ماجرای سقط شدن خواهرش سروده بود. در سال های 1632 و 1634 بود که در خانه ی پدری خود اشعاری چون «لا الگرو» و «ایل پنسروسو» را سرود. وی همچنین «لیسیداس» را در سال 1637 خلق کرد که این کار را بعد از مرگ دوست صمیمی اش ادوارد کینگ سروده بود.
در سال 1635 میلادی جان میلتون تصمیم گرفت تحصیلات خود را در زبان های یونانی و لاتین و هم چنین ایتالیایی از سر بگیرد. او در سال 1637 تا 1639 به فرانسه و ایتالیا سفر کرد و در آن جا با «هوگو گروته» که یکی از حقوق دانان و علمای الاهیات بود، ملاقات کرد. در ایتالیا نیز با «گالیله» ملاقات کرد، به گونه ای که اشاره های او به گالیله را می توانیم در اثر بهشت گمشده ی او ببینیم.
جان میلتون از سفر خود به فرانسه و ایتالیا نهایت استفاده را برد و در این مدت با دانشمندان و عارفان بسیار زیادی رو به رو شده و با آن ها هم صحبت گردید. پس از آن کار تعلیم چندین شاگرد را بر عهده گرفت و در این بین کار سرودن شعر را برای مدتی رها کرده بود. جان در این دوره قصد داشت شعری را در مورد داستان آرتور شاه بنویسد اما به وجود آمدن جنگ داخلی باعث شد تا وی از این تصمیم خود کناره گیری کند.
میلتون هم چنین در سال 1642 اثری را در نقد کلیسا منتشر کرد که هم اکنون نیز جزء پر توجه ترین کتب دینی در نقد و بررسی کلیسا و هم چنین انواع ادیان می باشد. در دولت لرد کرومول بود که دبیر زبان های خارجه بود و پس از درگذشت چارلز اول، جان میلتون اثر حق شاهان و اعلی حضرتان را خلق کرد. حق شاهان و اعلی حضرتان اثری بود که در آن جان میلتون سعی کرده به مردم بفهماند باید بر علیه نظام ظالم خود به پا خیزند و حق خود را از ستمگران بگیرند.
نابینا شدن جان میلتون
در سال 1651 بود که جان میلتون نابینا شد. اما بر خلاف چیزی که انتظار می رفت این نابینا شدن سبب کناره گیری وی از سرودن اشعار مختلف نشد، بلکه حواس او را نسبت دنیای اطرافش افزایش داد و هم چنین به او اجازه داد تا درون خویش را بهتر از پیش بشناسد. در این دوران «آندرو مارول» یکی از دستیاران شناخته شده ی جان میلتون بود. مارول در مجالس مختلف و هم چنین در پارلمان به جای جان سخن می گفت.
پس از به قدرت رسیدن چارلز دوم بود که جان میلتون به دلیل طرفدارای از «رد کرومول» دستگیر شد، اما طولی نکشید که وی از زندان آزاد شد. اما این آزادی برای میلتون بهایی بسیار سنگین داشت؛ چرا که او باید هر آن چه را که در اختیار داشت برای آزادی خویش پرداخت می کرد! جان میلتون سرانجام به هر صورتی که بود پذیرفت که بهای آزادی خود را بپردازد و هر چه که داشت را به چارلز دوم اعطا کرد. پس از این ماجرا بود که جان فقیر شد. در این راه و برای گذران زندگی خود مجبور بود اشعار و دست نوشته های خویش را به قیمت هایی بسیار پایین بفروشد.
زندگی خصوصی جان میلتون
جالب است بدانید که جان میلتون در طول زندگی خود سه بار ازدواج کرد. اولین ازدواج او پایان خوشی نداشت. وی برای بار دوم در سال 1642 با «ماری پاول» ازدواج کرد که در آن زمان 17 سال سن داشت. ماری نیز بیشتر از سه سال نتوانست جان را تحمل کند و او را ترک کرد. اولین فرزند جان در سال 1646 به نام «آن» متولد شد.
همسر دوم جان در سال 1652 میلادی درگذشت و بدین ترتیب جان چهار سال پس از مرگ همسر دومش، برای سومین بار با «کاترین وودکاک» ازدواج کرد. کاترین نیز در سال 1658 درگذشت و میلتون را تنها گذاشت. میلتون برای همسر آخرش شعر «آموزه و نظام طلاق» را سرود و در این شعر به ارزش ازدواج و این که یک ازدواج موفق تا چه حد می تواند در زندگی انسان تاثیر داشته باشد اشاره کرد.
درگذشت جان میلتون
در نهایت جان میلتون در هشتم نوامبر سال 1674 به خاطر ابتلا به بیماری نقرس در چالفونت سنت گیلز باکینگام شایر درگذشت و در کلیسای سنت گیلز در کنار پدر خود دفن شد.
لیست برخی از اثار جان میلتون :
بهشت گمشده / ترانه ها / مقالات جدلی / بهشت بازیافته / نمایشنامه های ماسکی / عارف / حکومت شاه و درباریان / دفاع از خلق / تولد مسیح / درباره تربیت / مرثیه ای برای دوست / دفاع از خود / راه ساده و تشکیل دولت آزاد / آدم بشاش / صبحگاه / تاریخ انگلیس / درباره آزادی مطبوعات / ادعای طلبکاری حاکمیت شاهان.
منابع:
parvaresheafkar.com
fa.wikipedia.org
bartarinha.ir
او بین سالهای ۱۶۲۵ تا ۱۶۳۲ در مدرسه سن پل کمبریج و بعد از آن در دانشگاه کمبریج به تحصیل پرداخت. در همین سال‌ها شعرهایی به زبانهای ایتالیایی، لاتین و انگلیسی سرود. جان میلتون در خلال سالهای ۱۶۴۱ تا ۱۶۶۰ به تبیین اندیشه‌های خود در خصوص آزادی بیان، آزادی مذهب و آموزش پرداخت. در سال ۱۶۵۲ بینایی خود را از دست داد. جان میلتون در ۸ نوامبر ۱۶۷۴ درگذشت.
در واقع سیاستمدارانی چون بنجامین فرانکلین، توماس جفرسون و جان آدامز، از خوانش وسیعی که از میلتون داشتند، هم برای شکل‌دهی به آیین جمهوری خواهی خود و هم برای پرداختن به موضوعات خاصی از قبیل مالیات‌بندی انگلیسی در آمریکا، قطع رابطه با کلیسا در ویرجینیا و شرارت حاکمان انگلیسی (که آدامز، نخوت و کبر آنها را با شیطان در آثار میلتون مقایسه کرده است) بهره گرفتند.
اما میلتون، همانند پایه‌گذاران قانون اساسی آمریکا و همانند شاعران آمریکایی یا انگلیسی، خانواده‌ای داشت که باید ملزومات آنها را فراهم می‌ساخت و از این رو، می‌بایست درآمدش را براساس این نیاز مدیریت می‌کرد. مهارت‌هایی که او به کار می‌گرفت، از پدرش به ارث برده بود که ظاهرا نامه‌نویس بود، اما در واقع به دیگران پول قرض می‌داد و در املاک سرمایه‌گذاری می‌کرد.
دوران کودکی و نوجوانی جان میلتون
جان میلتون در نهم دسامبر سال 1608 در شهر لندن متولد شد. سارا جفری مادر جان بود و از جمله زنان دیندار و متمدن آن روزها به حساب می آمد. سارا فرزند یکی از تاجران دریانورد بود. پدر جان نیز هم نام خودش بود و از جمله حقوق دان های شناخته شده ی عصر خود به شمار می آمد و هم چنین در ساخت قطعه های موسیقی نیز دستی داشت.
جان میلتون در خانواده ای ثروتمند بزرگ شد؛ با این حال او دوران کودکی خود را در روستای محل اقامتش گذراند. اولین کسی که در آموزش جان میلتون نقش بسیار مهمی را ایفا کرد، پدر خود جان بود. میلتون بارها گفته بود که هنر نویسندگی خویش را از پدرش به ارث برده است. توماس یانگ نیز از دیگر اشخاصی بود که آموزش جان را در دوران کودکی اش بر عهده داشت.
بعد از آن که جان به سن دوازده سالگی رسید به مدرسه ی سنت پل که نزدیک خانه شان قرار داشت رفت و به مدت پنج سال تحصیل خود را در این مدرسه دنبال کرد. با پایان یافتن دوره ی تحصیلات مدرسه او به کالج کریست که در کمبریج قرار دارد وارد شد.
جان هیچ وقت در دوران تحصیل خود در دانشگاه فرد موفقی نبود و بارها با اساتید خودش درگیر شده بود و به خاطر همین دعواها برای یک ترم از تحصیل محروم شده بود. جان با خروج از کمبریج از تصمیم خودش مبنی بر کشیش شدن منصرف شد و برای شش سال هیچ کاری را آغاز نکرد و تنها در خانه ی پدرش به زندگی و گذران اوقات خود می پرداخت.
اثار جان میلتون,بهشت گمشده اثر جان میلتون,بیوگرافی جان میلتون
آغاز فعالیت حرفه ای
با آن که جان قصد داشت به دستگاه های حکومتی برود و در آن جا مشغول به کار شود، اما هیچ گاه کار شاعری خود را کنار نگذاشت و در عین تلاش برای کسب شغلی در این زمینه، به سراییدن شعر نیز مشغول بود. جان میلتون علاوه بر شعر سرودن به زبان انگلیسی در زبان لاتین نیز مهارت خاصی داشت. اما به طور کلی بیشتر اشعار او به زبان های انگلیسی و ایتالیایی سروده شده اند.
جان میلتون نخستین اثر خویش را در سال 1626 سرود. این شعر که «در مرگ نوزاد زیبا» نام داشت، توانست او را به مرتبه ای ویژه در ادبیات برساند. جان میلتون در حقیقت این شعر را از روی ماجرای سقط شدن خواهرش سروده بود. در سال های 1632 و 1634 بود که در خانه ی پدری خود اشعاری چون «لا الگرو» و «ایل پنسروسو» را سرود. وی همچنین «لیسیداس» را در سال 1637 خلق کرد که این کار را بعد از مرگ دوست صمیمی اش ادوارد کینگ سروده بود.
در سال 1635 میلادی جان میلتون تصمیم گرفت تحصیلات خود را در زبان های یونانی و لاتین و هم چنین ایتالیایی از سر بگیرد. او در سال 1637 تا 1639 به فرانسه و ایتالیا سفر کرد و در آن جا با «هوگو گروته» که یکی از حقوق دانان و علمای الاهیات بود، ملاقات کرد. در ایتالیا نیز با «گالیله» ملاقات کرد، به گونه ای که اشاره های او به گالیله را می توانیم در اثر بهشت گمشده ی او ببینیم.
جان میلتون از سفر خود به فرانسه و ایتالیا نهایت استفاده را برد و در این مدت با دانشمندان و عارفان بسیار زیادی رو به رو شده و با آن ها هم صحبت گردید. پس از آن کار تعلیم چندین شاگرد را بر عهده گرفت و در این بین کار سرودن شعر را برای مدتی رها کرده بود. جان در این دوره قصد داشت شعری را در مورد داستان آرتور شاه بنویسد اما به وجود آمدن جنگ داخلی باعث شد تا وی از این تصمیم خود کناره گیری کند.
میلتون هم چنین در سال 1642 اثری را در نقد کلیسا منتشر کرد که هم اکنون نیز جزء پر توجه ترین کتب دینی در نقد و بررسی کلیسا و هم چنین انواع ادیان می باشد. در دولت لرد کرومول بود که دبیر زبان های خارجه بود و پس از درگذشت چارلز اول، جان میلتون اثر حق شاهان و اعلی حضرتان را خلق کرد. حق شاهان و اعلی حضرتان اثری بود که در آن جان میلتون سعی کرده به مردم بفهماند باید بر علیه نظام ظالم خود به پا خیزند و حق خود را از ستمگران بگیرند.
نابینا شدن جان میلتون
در سال 1651 بود که جان میلتون نابینا شد. اما بر خلاف چیزی که انتظار می رفت این نابینا شدن سبب کناره گیری وی از سرودن اشعار مختلف نشد، بلکه حواس او را نسبت دنیای اطرافش افزایش داد و هم چنین به او اجازه داد تا درون خویش را بهتر از پیش بشناسد. در این دوران «آندرو مارول» یکی از دستیاران شناخته شده ی جان میلتون بود. مارول در مجالس مختلف و هم چنین در پارلمان به جای جان سخن می گفت.
پس از به قدرت رسیدن چارلز دوم بود که جان میلتون به دلیل طرفدارای از «رد کرومول» دستگیر شد، اما طولی نکشید که وی از زندان آزاد شد. اما این آزادی برای میلتون بهایی بسیار سنگین داشت؛ چرا که او باید هر آن چه را که در اختیار داشت برای آزادی خویش پرداخت می کرد! جان میلتون سرانجام به هر صورتی که بود پذیرفت که بهای آزادی خود را بپردازد و هر چه که داشت را به چارلز دوم اعطا کرد. پس از این ماجرا بود که جان فقیر شد. در این راه و برای گذران زندگی خود مجبور بود اشعار و دست نوشته های خویش را به قیمت هایی بسیار پایین بفروشد.
زندگی خصوصی جان میلتون
جالب است بدانید که جان میلتون در طول زندگی خود سه بار ازدواج کرد. اولین ازدواج او پایان خوشی نداشت. وی برای بار دوم در سال 1642 با «ماری پاول» ازدواج کرد که در آن زمان 17 سال سن داشت. ماری نیز بیشتر از سه سال نتوانست جان را تحمل کند و او را ترک کرد. اولین فرزند جان در سال 1646 به نام «آن» متولد شد.
همسر دوم جان در سال 1652 میلادی درگذشت و بدین ترتیب جان چهار سال پس از مرگ همسر دومش، برای سومین بار با «کاترین وودکاک» ازدواج کرد. کاترین نیز در سال 1658 درگذشت و میلتون را تنها گذاشت. میلتون برای همسر آخرش شعر «آموزه و نظام طلاق» را سرود و در این شعر به ارزش ازدواج و این که یک ازدواج موفق تا چه حد می تواند در زندگی انسان تاثیر داشته باشد اشاره کرد.
درگذشت جان میلتون
در نهایت جان میلتون در هشتم نوامبر سال 1674 به خاطر ابتلا به بیماری نقرس در چالفونت سنت گیلز باکینگام شایر درگذشت و در کلیسای سنت گیلز در کنار پدر خود دفن شد.
لیست برخی از اثار جان میلتون :
بهشت گمشده / ترانه ها / مقالات جدلی / بهشت بازیافته / نمایشنامه های ماسکی / عارف / حکومت شاه و درباریان / دفاع از خلق / تولد مسیح / درباره تربیت / مرثیه ای برای دوست / دفاع از خود / راه ساده و تشکیل دولت آزاد / آدم بشاش / صبحگاه / تاریخ انگلیس / درباره آزادی مطبوعات / ادعای طلبکاری حاکمیت شاهان.
منابع:
parvaresheafkar.com
fa.wikipedia.org
bartarinha.ir
