محمدعلی کلی
نام قبلی او کاسیوس مارسلوس کِلِی بود که نام خود را به محمد و نام خانوادگی اش را به علی تغییر داد، اما در ایران او را با نام محمدعلی کلی می شناسند. او یکی از حرفه ای ترین و مشهورترین بوکسورهای آمریکا بود، که عنوان برترین مشت زن تاریخ بوکس را به خود اختصاص داده است. او را همواره به عنوان یک چهره فعال مدنی در داخل و خارج رینگ می شناسند.
در زندگینامه ی محمدعلی کلی اینگونه آمده است که : کاسیوس مارسلوس کلی (محمدعلی کلی) در تاریخ 17 ژانویه 1942 در لویی ویل، بزرگ ترین شهر در ایالت کنتاکی آمریکا به دنیا آمد. شغل پدرش تابلونویسی بود. کاسیوس زمانی که 12 ساله بود به افسر پلیسی اطلاع داد که دوچرخه اش سرقت شده است و گفت اگر دزد را بیابد، حتما حقش را می گیرد. آن افسر که جو مارتین نام داشت در یک باشگاه کوچک محلی به کودکان بوکس آموزش می داد. به همین دلیل به او گفت اگر دوست دارد با دزد مبارزه کند، بهتر است که ابتدا بوکس را یاد بگیرد.
این گونه بود که خیلی زود وارد رینگ بوکس شد. این کودک 12 ساله با سرعت تحت نظر مارتین مربی خود، در یادگیری بوکس پیشرفت چشمگیری کرد. زمانی که وارد دبیرستان شد، در کنتاکی، موفق شد 6 عنوان را به دست آورد. به خاطر کسب این افتخارات مسئولین مدرسه نمرات و وضعیت ضعیف درسی او را نادیده گرفتند و مدرک فارغ التحصیلی را صادر کردند.
تابستان 1960 در بازی های المپیک رم، به مدال طلای بوکس در رده ی سنگین وزن دست یافت. پس از آن زیر نظر «آنجلو داندی» آموزش بوکس را به صورت حرفه ای فرا گرفت و در همین سال ها عقاید مذهبی خود را نشان داد. در حالی که نتایج خیره کننده و اعجاب انگیز او در مسابقات و روحیه ی قوی و خستگی ناپذیرش سبب شده بود که به او لقب «مشت زن لویی ویل» را بدهند.
کاسیوس در 29 اکتبر 1960 در اولین مسابقه ی حرفه ای خود در لویی ویل، توانست طی 6 راند تونی هونساکر که رئیس پلیس ویرجینای شرقی بود را شکست بدهد.
در فاصله سال های 1960 تا 1963 این بوکسور جوان در پانزده مسابقه ی سخت و نفس گیر توانست حریفان خود را ناک اوت کند. پرافتخارترین و هیجان انگیزترین موفقیت کاسیوس، پیروزی در مقابل آرچی مور و آلخاندرو لاورانته است که در کارنامه ی خود سابقه ی 200 پیروزی چشمگیر را ثبت کرده بودند.
در 25 فوریه 1964 محمدعلی کلی برای کسب عنوان قهرمانی در رده سنگین وزن، مقابل «سانی لیستون» کسی که تمام بوکسورهای نامی با هراس از او حرف می زدند، قرار گرفت.
محمدعلی هدفی بزرگ و انگیزه ای قوی داشت اما سانی لیستون نیز اعتماد به نفس بالایی داشت و برای هر مبارزه ای کاملا آماده بود. در راند اول نوع بازی کلی همه و حتی لیستون را حیرت زده کرد، زیرا قبل از شروع مسابقه به او هشدار داده بودند که مراقب سرش در برابر ضربات سهمگین لیستون باشد. به همین دلیل در راند اول ابتدا شرایط را به خوبی بررسی کرد سپس تلاش کرد لیستون را خسته کند پس به هیچ عنوان به او فرصت نمی داد.
مسابقه به گونه ای پیش رفت که در اوایل راند سوم لیستون خستگی خود را به طور آشکاری بروز داد. محمدعلی نیز از این شرایط استفاده نمود و با ضربات سنگین او را بیشتر ضعیف کرد. در لحظات پایانی راند سوم یکی از ضربات محمدعلی باعث شد، زیر چشم لیستون شکاف عمیقی ایجاد شود و توانایی او بیشتر تحلیل رود.
این بوکسور جوان و توانمند، نیروی خود را تا پایان راند ششم نگه داشت و منتظر پایان بازی بود که ناگهان سانی لیستون از شدت درد به خود پیچید، و اعلام کرد بازوی او دررفته است به همین سبب از ادامه بازی انصراف داد.
سرانجام محمدعلی کلی، طی رقابتی سنگین و بسیار نفس گیر توانست عنوان قهرمانی جهان را کسب نماید. پس از آن در ماه نوامبر 1965 فلوید پترسون، قهرمان سابق دنیا را نیز شکست داد.
سال های 1966 و 1967 برای کلی سال هایی بسیار پرمشغله بودند. به این دلیل که هفت بار از عنوان قهرمانی خود مجبور شد دفاع کند. محمدعلی در مارس 1966 در مقابل یکی از سرسخت ترین حریفان خود به نام «جرج چوالو» که بوکسوری کانادایی بود قرار گرفت و او را شکست داد. چوالو قبل از این مسابقه در رده ی حرفه ای، در برابر هیچ حریفی شکست را تجربه نکرده بود.
محمد علی در سال 1964 با سونجی روی ازدواج کرد و در سال 1966 از یکدیگر جدا شدند. در سال 1967 با بلیندا بوید ازدواج کرد، سپس در سال 1977 از او جدا شد. پس از آن با ورونیکا پورش در سال 1986 ازدواج کرد. یولاندا آخرین همسر او بود که در سال 1986 با یکدیگر ازدواج کردند و تا پایان عمر در کنار او زندگی کرد.
محمد علی کلی صاحب 7 دختر به نام های لیلا علی، مریم، راشده، جمیله، هانا، میا و خلیله و همچنین دو پسر به نام های محمد علی جونیور و اسد امین است.
علاوه بر مسابقات بوکس سنگین وزن و کسب افتخارات متعدد، یکی دیگر از دلایلی که سبب معروفیت کاسیوس کلی شد این بود که در سال 1962، پس از آشنایی با الیجا محمد (سیاستمدار اهل ایالت متحده آمریکا) به دین اسلام گروید.
او پس از مسلمان شدن نام خود را به «محمد» و نام خانوادگی اش را به «علی» تغییر داد و اعلام کرد یکی از مهم ترین اتفاقاتی که در زندگی تجربه کرده، همین تغییر نام دادن به «محمدعلی» است.
در سال 1966 از حضور در ارتش آمریکا برای مقابله و جنگ علیه ویتنام امتناع کرد و اعلام کرد که هرگز در برابر همنوعان خود در ویتنام، به جنگ نمی ایستد. این مسئله تا مدت ها بر سر زبان همگان بود! اما باعث شد تا 5 سال از حضور در مسابقات بوکس محروم شده و گواهینامه ی بوکسش نیز به حالت تعلیق درآید. البته لازم به ذکر است که پس از مدتی، زمان محرومیت او تا 3 سال کاهش یافت. دادگاه نیز محمدعلی را به جرم امتناع و فرار از خدمت به 5 سال زندان محکوم نمود، ولی او با پرداخت مبلغی به عنوان ضمانت به زندان نرفت.
محمدعلی تمام دوران محرومیت خود را کمتر به تمرین پرداخت و بیشتر با حضور در مجامع سیاسی و برنامه های تلویزیونی، همچنین سخنرانی در دانشگاه ها این مدت را پشت سر گذاشت.
محمدعلی کلی پس از سپری کردن دوران محرومیت خود، سرانجام در سال 1970 بار دیگر جواز بوکس خود را دریافت نمود و در اولین رقابت پس از بازگشت به بوکس، با جری کواری مبارزه کرد و او را شکست داد، ولی متاسفانه به علت چند سال دوری از ورزش حرفه ای، نتوانست عنوان قهرمانی سال 1971 را در برابر جو فریزر به دست آورد.
اما محمدعلی کلی دوباره به دوران اوج خود بازگشت و موفق شد دو بار دیگر عنوان قهرمانی جهان را کسب کند، موفقیتی که تاکنون هیچ بوکسوری آن را به دست نیاورده است.
محمدعلی کلی سرانجام با 56 پیروزی، 37 ناک اوت و 5 شکست، در 27 ژوئن 1979 رسما با دنیای پرهیجان بوکس خداحافظی کرده و اعلام بازنشستگی نمود.
وی در سال 1982 به سندروم پارکینسون دچار شد، این بیماری تدریجی و بدون درمان قطعی است که باعث می شود بخش مهمی از مغز، به طور تدریجی دچار زوال شود.
با وجود ای که علائم بیماری پارکینسون در محمدعلی کاملا مشهود بود ولی افتخار روشن کردن مشعل المپیک آتلانتا را در جورجیای آمریکا به دست آورد.
در 23 مه 2016 به علت بروز مشکلات تنفسی به بیمارستان منتقل شد و حالش رو به وخامت گذاشت.
محمدعلی کلی سرانجام در سن 74 سالگی، پس از 32 سال تحمل بیماری پارکینسون در 3 ژوئن 2016 در بیمارستان آریزونا دار فانی را وداع گفت.
پس از یک هفته از فوت او، مراسم خاکسپاری در زادگاهش لویی ویل ایلات کنتاکی برگزار شد و هزاران نفر در مراسم تشییع پیکر محمدعلی حضور داشتند.
منبع:
parvaresheafkar.com
در زندگینامه ی محمدعلی کلی اینگونه آمده است که : کاسیوس مارسلوس کلی (محمدعلی کلی) در تاریخ 17 ژانویه 1942 در لویی ویل، بزرگ ترین شهر در ایالت کنتاکی آمریکا به دنیا آمد. شغل پدرش تابلونویسی بود. کاسیوس زمانی که 12 ساله بود به افسر پلیسی اطلاع داد که دوچرخه اش سرقت شده است و گفت اگر دزد را بیابد، حتما حقش را می گیرد. آن افسر که جو مارتین نام داشت در یک باشگاه کوچک محلی به کودکان بوکس آموزش می داد. به همین دلیل به او گفت اگر دوست دارد با دزد مبارزه کند، بهتر است که ابتدا بوکس را یاد بگیرد.
این گونه بود که خیلی زود وارد رینگ بوکس شد. این کودک 12 ساله با سرعت تحت نظر مارتین مربی خود، در یادگیری بوکس پیشرفت چشمگیری کرد. زمانی که وارد دبیرستان شد، در کنتاکی، موفق شد 6 عنوان را به دست آورد. به خاطر کسب این افتخارات مسئولین مدرسه نمرات و وضعیت ضعیف درسی او را نادیده گرفتند و مدرک فارغ التحصیلی را صادر کردند.
تابستان 1960 در بازی های المپیک رم، به مدال طلای بوکس در رده ی سنگین وزن دست یافت. پس از آن زیر نظر «آنجلو داندی» آموزش بوکس را به صورت حرفه ای فرا گرفت و در همین سال ها عقاید مذهبی خود را نشان داد. در حالی که نتایج خیره کننده و اعجاب انگیز او در مسابقات و روحیه ی قوی و خستگی ناپذیرش سبب شده بود که به او لقب «مشت زن لویی ویل» را بدهند.
کاسیوس در 29 اکتبر 1960 در اولین مسابقه ی حرفه ای خود در لویی ویل، توانست طی 6 راند تونی هونساکر که رئیس پلیس ویرجینای شرقی بود را شکست بدهد.
در فاصله سال های 1960 تا 1963 این بوکسور جوان در پانزده مسابقه ی سخت و نفس گیر توانست حریفان خود را ناک اوت کند. پرافتخارترین و هیجان انگیزترین موفقیت کاسیوس، پیروزی در مقابل آرچی مور و آلخاندرو لاورانته است که در کارنامه ی خود سابقه ی 200 پیروزی چشمگیر را ثبت کرده بودند.
در 25 فوریه 1964 محمدعلی کلی برای کسب عنوان قهرمانی در رده سنگین وزن، مقابل «سانی لیستون» کسی که تمام بوکسورهای نامی با هراس از او حرف می زدند، قرار گرفت.
محمدعلی هدفی بزرگ و انگیزه ای قوی داشت اما سانی لیستون نیز اعتماد به نفس بالایی داشت و برای هر مبارزه ای کاملا آماده بود. در راند اول نوع بازی کلی همه و حتی لیستون را حیرت زده کرد، زیرا قبل از شروع مسابقه به او هشدار داده بودند که مراقب سرش در برابر ضربات سهمگین لیستون باشد. به همین دلیل در راند اول ابتدا شرایط را به خوبی بررسی کرد سپس تلاش کرد لیستون را خسته کند پس به هیچ عنوان به او فرصت نمی داد.
مسابقه به گونه ای پیش رفت که در اوایل راند سوم لیستون خستگی خود را به طور آشکاری بروز داد. محمدعلی نیز از این شرایط استفاده نمود و با ضربات سنگین او را بیشتر ضعیف کرد. در لحظات پایانی راند سوم یکی از ضربات محمدعلی باعث شد، زیر چشم لیستون شکاف عمیقی ایجاد شود و توانایی او بیشتر تحلیل رود.
این بوکسور جوان و توانمند، نیروی خود را تا پایان راند ششم نگه داشت و منتظر پایان بازی بود که ناگهان سانی لیستون از شدت درد به خود پیچید، و اعلام کرد بازوی او دررفته است به همین سبب از ادامه بازی انصراف داد.
سرانجام محمدعلی کلی، طی رقابتی سنگین و بسیار نفس گیر توانست عنوان قهرمانی جهان را کسب نماید. پس از آن در ماه نوامبر 1965 فلوید پترسون، قهرمان سابق دنیا را نیز شکست داد.
سال های 1966 و 1967 برای کلی سال هایی بسیار پرمشغله بودند. به این دلیل که هفت بار از عنوان قهرمانی خود مجبور شد دفاع کند. محمدعلی در مارس 1966 در مقابل یکی از سرسخت ترین حریفان خود به نام «جرج چوالو» که بوکسوری کانادایی بود قرار گرفت و او را شکست داد. چوالو قبل از این مسابقه در رده ی حرفه ای، در برابر هیچ حریفی شکست را تجربه نکرده بود.
محمد علی در سال 1964 با سونجی روی ازدواج کرد و در سال 1966 از یکدیگر جدا شدند. در سال 1967 با بلیندا بوید ازدواج کرد، سپس در سال 1977 از او جدا شد. پس از آن با ورونیکا پورش در سال 1986 ازدواج کرد. یولاندا آخرین همسر او بود که در سال 1986 با یکدیگر ازدواج کردند و تا پایان عمر در کنار او زندگی کرد.
محمد علی کلی صاحب 7 دختر به نام های لیلا علی، مریم، راشده، جمیله، هانا، میا و خلیله و همچنین دو پسر به نام های محمد علی جونیور و اسد امین است.
علاوه بر مسابقات بوکس سنگین وزن و کسب افتخارات متعدد، یکی دیگر از دلایلی که سبب معروفیت کاسیوس کلی شد این بود که در سال 1962، پس از آشنایی با الیجا محمد (سیاستمدار اهل ایالت متحده آمریکا) به دین اسلام گروید.
او پس از مسلمان شدن نام خود را به «محمد» و نام خانوادگی اش را به «علی» تغییر داد و اعلام کرد یکی از مهم ترین اتفاقاتی که در زندگی تجربه کرده، همین تغییر نام دادن به «محمدعلی» است.
در سال 1966 از حضور در ارتش آمریکا برای مقابله و جنگ علیه ویتنام امتناع کرد و اعلام کرد که هرگز در برابر همنوعان خود در ویتنام، به جنگ نمی ایستد. این مسئله تا مدت ها بر سر زبان همگان بود! اما باعث شد تا 5 سال از حضور در مسابقات بوکس محروم شده و گواهینامه ی بوکسش نیز به حالت تعلیق درآید. البته لازم به ذکر است که پس از مدتی، زمان محرومیت او تا 3 سال کاهش یافت. دادگاه نیز محمدعلی را به جرم امتناع و فرار از خدمت به 5 سال زندان محکوم نمود، ولی او با پرداخت مبلغی به عنوان ضمانت به زندان نرفت.
محمدعلی تمام دوران محرومیت خود را کمتر به تمرین پرداخت و بیشتر با حضور در مجامع سیاسی و برنامه های تلویزیونی، همچنین سخنرانی در دانشگاه ها این مدت را پشت سر گذاشت.
محمدعلی کلی پس از سپری کردن دوران محرومیت خود، سرانجام در سال 1970 بار دیگر جواز بوکس خود را دریافت نمود و در اولین رقابت پس از بازگشت به بوکس، با جری کواری مبارزه کرد و او را شکست داد، ولی متاسفانه به علت چند سال دوری از ورزش حرفه ای، نتوانست عنوان قهرمانی سال 1971 را در برابر جو فریزر به دست آورد.
اما محمدعلی کلی دوباره به دوران اوج خود بازگشت و موفق شد دو بار دیگر عنوان قهرمانی جهان را کسب کند، موفقیتی که تاکنون هیچ بوکسوری آن را به دست نیاورده است.
محمدعلی کلی سرانجام با 56 پیروزی، 37 ناک اوت و 5 شکست، در 27 ژوئن 1979 رسما با دنیای پرهیجان بوکس خداحافظی کرده و اعلام بازنشستگی نمود.
وی در سال 1982 به سندروم پارکینسون دچار شد، این بیماری تدریجی و بدون درمان قطعی است که باعث می شود بخش مهمی از مغز، به طور تدریجی دچار زوال شود.
با وجود ای که علائم بیماری پارکینسون در محمدعلی کاملا مشهود بود ولی افتخار روشن کردن مشعل المپیک آتلانتا را در جورجیای آمریکا به دست آورد.
در 23 مه 2016 به علت بروز مشکلات تنفسی به بیمارستان منتقل شد و حالش رو به وخامت گذاشت.
محمدعلی کلی سرانجام در سن 74 سالگی، پس از 32 سال تحمل بیماری پارکینسون در 3 ژوئن 2016 در بیمارستان آریزونا دار فانی را وداع گفت.
پس از یک هفته از فوت او، مراسم خاکسپاری در زادگاهش لویی ویل ایلات کنتاکی برگزار شد و هزاران نفر در مراسم تشییع پیکر محمدعلی حضور داشتند.
منبع:
parvaresheafkar.com
.jpg "5 ابزار ضروری برای زنده ماندن در صعودهای زمستانی")
