بروس لی
بروس لی در ۲۷ نوامبر سال ۱۹۴۰ ساعت اژدها بین ساعت ۷ تا ۹ صبح در سال اژدها (Year of the Dragon) طبق تقویم طالع بینی چینی در یک بیمارستان چینی در چیناتون سانفرانسیسکو دیده به جهان گشود. پدر وی لی هو چینی بود، پدرش خواننده اپرای چینی ها بود. مادر وی کاتولیکش گریس هو یک چینی آلمانی تبار بود. نام اصلی فوق ستاره سینما “لی جون فان” بود. ولی بعدها در اداره ثبت احوال اسم بروسلی را به عنوان نام هنری برای خود انتخاب نمود. اعضای خانواده بروسلی هفت نفر بودند. نام خواهر بزرگ بروس اگنس، خواهر کوچکش فیبی، برادر بزرگش لی جون شن و برادر کوچکش لی جون خوی می باشد.
وقتی بروس لی تنها سه ماه داشت والدینش به هنگ کنگ نقل مکان کردند. در مورد تابعیت او اختلاف وجود دارد شاید آمریکایی بود شاید چینی بود و شاید هم بریتیش سابجکت بود (زیرا اهالی هنگ کنگ در زمان او بریتیش سابجکت بودند).
نام کوچک کانتونی بروس لی، جان فان می باشد. وقتی بروس لی متولد شد، نام انگلیسی بروس به نظر میرسد توسط پزشک خدمتکار بیمارستان، دکتر ماری گلاور (و بعضاً گفته می شود که پرستار بود) بر روی بروس لی گذاشته شد. اگرچه خانم لی در بدایت امر چندان به فکر گذاشتن اسم انگلیسی روی نوزادش نبود ولی این اسم را متناسب انگاشت و با نام دکتر گلاور موافقت نمود. به هر حال نام انگلیسی او هرگز به همراه نام فامیلی او استفاده نشد تا این که در یک دبستان که یکی از بخش های کالج لاسال (یک دبیرستان در هنگ کنگ) بود در ۱۰ یا ۱۲ سالگی ثبت نام کرد. و بعداً در دبستانی دیگر (کالج فرانسیس خاویر در کولون) که در آنجا بروسلی به نماینده تیم بوکس در مسابقات بین مدارس می شود.
آغاز آشنایی بروس با هنرهای رزمی توسط پدرش “لی هوی چون” صورت گرفت. او در ابتدا مهارت های پایه ای در سبک تای چی را از پدرش یاد گرفت. اما او قبل از این که نزد استاد برود خودش کاراته کار میکرد. ولی تحت نظر استادان با تجربه در کاراته بسیار خبره شد. سی فوی بروس لی یعنی استاد بزرگ وینگ چون “ییپ من” همکار و دوست پدر او بود. بروس از سن ۱۳ تا ۱۸ سالگی تحت تعلیم استاد هنگ کنگی خویش ییپ من قرار گرفته بود.
مانند اکثر مدارس هنرهای رزمی چینی در آن زمان، کلاس های سی فو ییپ من توسط شاگردان ارشد و درجه بالا اداره میشد. یکی از شاگردان ارشد ییپ من “وانگ شون لئونگ” بود. بر طبق گفته ها او بیشترین تأثیر را بر کونگ فوی وینگ چونِ بروس لی داشته است. پس از اینکه تعدادی از شاگردان ییپ من به علت بعضی آداب و رسومات چینی از آموزش به بروس لی خودداری کردند، ییپ من به طور خصوصی شروع به آموزش بروس لی نمود.
بروس همچنین بوکس غربی را نیز فرا گرفت و مسابقه فینال قهرمانی بوکس در سال ۱۹۵۸ را با ناک اوت کردن “گری الم” که قهرمان سه بارهٔ مسابقات بود در راند سوم به پایان رساند. قبل از مسابقهٔ نهایی بروس سه حریف قبلی اش را مستقیماً در همان راند اول ناک اوت کرده بود. بعلاوه بروسلی تکنیک های شمشیرزنی غربی را از برادرش “پیتر لی” که قهرمان شمشیرزنی در زمان خودش بود فرا گرفته بود.
بروس لی در سن ۱۹ سالگی به منظور ادامه تحصیل و تنها با ۱۰۰ دلار با کشتی وارد ایالات متحده آمریکا شده و در مدرسه فنی ادیسون ثبت نام کرد. سپس در دانشگاه واشنگتن در رشته فلسفه مشغول به تحصیل گردید.
او در دانشگاه با لیندا آشنا شد و ازدواج کرد. حاصل ازدواجشان یک پسر بود که از لحاظ قیافه مانند چینی ها شبیه پدرش و از لحاظ رنگ پوست و مو مانند غربی ها که شبیه مادرش بود. نامش را براندون نهادند. در واقع ترکیبی از دو نژاد چینی و غربی بود.
بروس لی در ابتدای ورودش به آمریکا و برای تأمین هزینه تحصیلش ناگزیر در رستوران کار میکرد اما چون احساس میکرد این کار در شأن وی نیست این کار را رها کرده و تصمیم به آموزش کونگ فو گرفت و با استقبال فراوان دوستانش مواجه شد. بسیاری از دانشجویان ژاپنی در سیاتل سعی بر این داشتند که با بروس مبارزه کنند و او را از پای در آورند، امّا در بیشتر مبارزات بروس برنده نهایی بود.
بروس لی آموزش هنرهای رزمی در آمریکا را از سال ۱۹۵۵ آغاز کرد. در آغاز کار او وینگ چون آموزش میداد. هنری که بر پایه برداشت ها و آموخته هایش در هنگ کنگ بود. جان فان کونگ فو (که معنای لغوی آن کونگ فوی بروس لی است) در واقع اسمی بود که بروس لی بر روی هنر رزمی خودش گذاشته بود، که اساساً روش تعدیل یافته وی در وینگ چون بود. اولین شاگرد بروسلی یک جودو کار به نام “جس گلاور” بود که بعدها دستیار او شد. پیش از نقل مکان به کالیفرنیا، بروسلی اولین مدرسه هنرهای رزمی اش را در سیاتل با نام “موسسهٔ جان فان کونگ فوی لی” را افتتاح نمود. بروسلی همچنین روش لگد زنی اش، که شامل لگد مستقیم وینگ چون و لگد قدرتی کونگ فوی شائولین شمالی میشد را ارتقا بخشید.
امّا بعد از مدتی با مخالفت چینی های مقیم آمریکا مواجه شد و آنها از او خواستند دست از آموزش به خارجی ها بر دارد امّا بروس لی در تصمیمش مصمم بود و آنها برای تعطیل کردن باشگاه وی مبارزی ماهر به نام “وان جک مان” را به منظور مبارزه با بروس لی فرستادند که در این مبارزه وانگ به سختی شکست خورد و دندان های جلویش را از دست داد.
بروس لی بعد از آموزش تصمیم به شرکت در مسابقات کاراته و نشان دادن توانایی های خود در هنرهای رزمی گرفت. بدین منظور بروس در سال ۱۹۶۴ در میدان ورزشی لانگ بیچ با اجرای چند حرکت نمایشی با سرعت و قدرتی خیره‌کننده نامش را بر سر زبان ها انداخت.
پدر بروس لی هوی چون، یک ستاره مشهور اپرای کانتونیایی بود. لذا بروس لی از طریق پدرش در سینما مطرح گشت. بروس در همان دوران کودکی به بازیگری علاقه زیادی داشت و کاراته را در آن زمان آموخت. وقتی کودک بود در حالی که خیلی کوچک بود در چند فیلم سیاه و سفید کوتاه بازی نمود.
بروس نه فقط در کونگ فو عالی بود، بلکه استعداد خیلی خوبی هم در نمایش داشت. بروسلی تقریباً در یک سالگی در فیلم “جینگ مانگ نیو” (دختر شهر دروازه طلایی) نقش داشت و در شش سالگی در فیلم های “سرگذشت یک پسر بچه” و “اژدهای کوچک” و در دوران جوانی نیز در فیلم “ژن های گوهم” بازی کرده که مورد استقبال مردم واقع شد. بروسلی در این فیلم، فنون و تکنیک های برتر زیادی از کونگ فوی چینی را به نمایش گذاشت و به همین دلیل بود که وی در زمینه فیلم مشهور شد و ستاره کودکی نام گرفت. وقتی که بروسلی ۱۸ سال داشت ۱۲ فیلم بازی کرده بود.
در سال ۱۹۶۶ بعد از نمایش لانگ بیچ یک کارگردان که اتفاقاً در سالن حضور داشت به ملاقات بروس لی رفت و از او خواست در سریال “زنبور سبز” به ایفای نقش بپردازد و بروسلی هم پذیرفت و این مقدمه ای شد برای ورود بروس لی به سینما.
در سریال “چینگ فن شا” (زنبور سبز) به عنوان یک قهرمان و حامی، به ایفای نقش پرداخت و توانست قدرت و نیروی ووشو (کونگ فوی چینی) را به خوبی نشان دهد. بعد از اینکه ووشو در سراسر دنیا یک دگرگونی همچون موج بوجود آورد، در یکی از مجلات و انتشارات فیلم آمریکا چنین نوشته بود: بروسلی از کشوری کهن، با فرهنگ غنی و باستانی و پهناور آمده، مردم چین آداب و رسوم غنی دارند و در چشم غربی ها این کشور پر از رمز و راز است.
اجرای حرکات و تکنیک های کونگ فوی چینی توسط بروس لی واقعاً برای مردم شگفت انگیز بود. در سال ۱۹۶۷ بروسلی در هنگ کنگ در فیلم برادر بزرگ (تانگ شان) نقش داشت و بار دیگر کونگ فو را به مردم دنیا نشان داد.
بسیاری از بازیگران مشهور هالیوود می خواستند از او فنون کونگ فو یاد بگیرند. استیو مک کویین، جیمز کوبارن، لی ماروین از جمله کسانی بودند که با بروس آشنا شدند و از او مهارت هایی آموختند.
بروس لی بعد از بازی در چند سریال و فیلم مانند زنبور سبز٬ مارلو٬ لانگ استریت و …. در آمریکا تصمیم گرفت به هنگ گنگ برگردد و برای هم میهنانش نیز چند فیلم بازی کند که بلافاصله با استقبال شرکت های فیلم سازی روبه رو شد اول فیلم راهب کوهتانگ و توسط استدیو گلدن هاروست و کارگردانی “لو وی”، کارگردان معروف چینی به ایفای نقش در فیلم های رئیس بزرگ و مشت خشم پرداخت که این فیلم ها رکورد فروش تمامی فیلم های هنگ کنگی را شکست.
بروس در هالیوود آمریکا در سال ۱۹۷۱ با موفّقیّت عالی در فیلم خشم اژدها بازی نمود که در این فیلم او خشن ترین و جدی ترین هنر پیشه ها بود. بروسلی با تکنیک های عالی و مبارزه شگفت انگیزش، بار دیگر جیت کان دو را به نمایش گذاشت. علی الخصوص در اجرای ضربات و فنون نانچکو و نمایش دادن سه تکنیک برتر پا موفق بود و مردم از بازی او لذّت بردند.
بروسلی از هنگ کنک که بازگشت کتابی در زمینه مهارت های کاراته نوشته بود. حرکاتی که او انجام میداد امروزه از آن حرکات الهام گرفته اند و در برنامه ریزی رباتها برای ساخت فیلم های اکشن به کار می برند. هیکلی مانند آرنولد شوارزینگر نداشت او با قدی متوسط و جثه ای استخوانی اما قوی و ورزشکار می توانست مانند پروانه جست بزند و از سویی به سوی دیگر رود و در یک چشم به هم زدن رقیب خود را شکست دهد. بروسلی محبوب مردم بود و در آن زمان پیر و جوان در محافل از مهارت های بروس صحبت می کردند. نوجوانان و جوانان لباس هایی با تصاویر بروس و اژدها به تن می کردند و در دعواهایشان از فنون او که در فیلم های سینمایی دیده بودند به کار می بردند.
بعد از موفقیت بروس لی در هنگ کنگ، هالیوود به سراغ وی آمد و کمپانی برادران وارنر از او خواست در فیلم “اژدها وارد می شود” به ایفای نقش بپردازد به همین سبب بروس لی “بازی مرگ” را رها کرده و در “اژدها وارد می شود” که اولین فیلم جهانی وی به شمار می رفت به ایفای نقش پرداخت.
بعد از این فیلم ها همه به این نتیجه رسیدند که بدون شک بروس لی برترین رزمی کار جهان است. سپس بروس لی خود تصمیم گرفت فیلم بسازد بدین منظور در سال ۱۹۷۲ شرکت فیلمسازی خود به نام “کنکورد” را دایر کرد. بعدها خودش نمایش نامه می نوشت و خودش هم بازی میکرد. خود کارگردانی فیلم “راه اژدها” یا بازگشت اژدها را به عهده گرفت.
به این ترتیب بروسلی فیلم راه اژدها را ساخت و بار دیگر قدرت نانچیکو را برای مردم به نمایش گذاشت.
بروس لی در فیلم ورود اژدها لباس سنتی چینی ها را به تن کرده بود و ۲۰۰ میلیون دلار به دست آورد.
او در این فیلم با قهرمان کاراته جهان “چاک نوریس” مبارزه کرد که این یک مبارزه شگفت انگیز بود. در سال ۱۹۷۳ وی با شرکت فیلم سازی برادران وارنر همکاری کرد و در هنگ کنگ فیلم اژدها وارد می شود را ساختند. این آرزوی او که چند سال پیش قصد داشت فوق ستاره فیلم های هالیوود باشد با ساختن این فیلم به حقیقت پیوست و او به بازیگر درجه یک دنیا تبدیل شد. این فیلم در هنگ کنگ مجدداً رکورد فروش فیلم های قبلی بروس را شکست.
فیلم بازی با مرگ از شرکت تولید فیلم سکواویا آخرین فیلم بروسلی می باشد (سال ۱۹۷۳). او در هنگ کنگ برای ساختن این فیلم از تکنیک ها، ضربات و صحنه های جالب و بسیار دیدنی فیلم برداری می کرد. البته قبلاً تصمیم گرفته بود که بعضی از صحنه ها را در مناظر کره جنوبی فیلم برداری کند، امّا به علّت خستگی بیش از حد او این تصمیم اجرا نشد. وقتی که بروس دوباره سعی کرد تصمیمش را عملی کرده و این فیلم را تمام نماید ناگهان اتّفاق ناگواری موجب مرگ او شد.
برای احترام گذاشتن به بروسلی و یاد بود این ستاره بزرگ کونگ فوی چینی، در سال ۱۹۹۳ سازمانها و دانشکده های هنری شرکت فیلم سازی هالیوود آمریکا تابلویی درخشان و پر نور از پنج ستاره طلا و نقّاشی فیلمی که بروس در آن بازی کرده بود را در هالیوود نصب کردند.
منبع:
parvaresheafkar.com
وقتی بروس لی تنها سه ماه داشت والدینش به هنگ کنگ نقل مکان کردند. در مورد تابعیت او اختلاف وجود دارد شاید آمریکایی بود شاید چینی بود و شاید هم بریتیش سابجکت بود (زیرا اهالی هنگ کنگ در زمان او بریتیش سابجکت بودند).
نام کوچک کانتونی بروس لی، جان فان می باشد. وقتی بروس لی متولد شد، نام انگلیسی بروس به نظر میرسد توسط پزشک خدمتکار بیمارستان، دکتر ماری گلاور (و بعضاً گفته می شود که پرستار بود) بر روی بروس لی گذاشته شد. اگرچه خانم لی در بدایت امر چندان به فکر گذاشتن اسم انگلیسی روی نوزادش نبود ولی این اسم را متناسب انگاشت و با نام دکتر گلاور موافقت نمود. به هر حال نام انگلیسی او هرگز به همراه نام فامیلی او استفاده نشد تا این که در یک دبستان که یکی از بخش های کالج لاسال (یک دبیرستان در هنگ کنگ) بود در ۱۰ یا ۱۲ سالگی ثبت نام کرد. و بعداً در دبستانی دیگر (کالج فرانسیس خاویر در کولون) که در آنجا بروسلی به نماینده تیم بوکس در مسابقات بین مدارس می شود.
آغاز آشنایی بروس با هنرهای رزمی توسط پدرش “لی هوی چون” صورت گرفت. او در ابتدا مهارت های پایه ای در سبک تای چی را از پدرش یاد گرفت. اما او قبل از این که نزد استاد برود خودش کاراته کار میکرد. ولی تحت نظر استادان با تجربه در کاراته بسیار خبره شد. سی فوی بروس لی یعنی استاد بزرگ وینگ چون “ییپ من” همکار و دوست پدر او بود. بروس از سن ۱۳ تا ۱۸ سالگی تحت تعلیم استاد هنگ کنگی خویش ییپ من قرار گرفته بود.
مانند اکثر مدارس هنرهای رزمی چینی در آن زمان، کلاس های سی فو ییپ من توسط شاگردان ارشد و درجه بالا اداره میشد. یکی از شاگردان ارشد ییپ من “وانگ شون لئونگ” بود. بر طبق گفته ها او بیشترین تأثیر را بر کونگ فوی وینگ چونِ بروس لی داشته است. پس از اینکه تعدادی از شاگردان ییپ من به علت بعضی آداب و رسومات چینی از آموزش به بروس لی خودداری کردند، ییپ من به طور خصوصی شروع به آموزش بروس لی نمود.
بروس همچنین بوکس غربی را نیز فرا گرفت و مسابقه فینال قهرمانی بوکس در سال ۱۹۵۸ را با ناک اوت کردن “گری الم” که قهرمان سه بارهٔ مسابقات بود در راند سوم به پایان رساند. قبل از مسابقهٔ نهایی بروس سه حریف قبلی اش را مستقیماً در همان راند اول ناک اوت کرده بود. بعلاوه بروسلی تکنیک های شمشیرزنی غربی را از برادرش “پیتر لی” که قهرمان شمشیرزنی در زمان خودش بود فرا گرفته بود.
بروس لی در سن ۱۹ سالگی به منظور ادامه تحصیل و تنها با ۱۰۰ دلار با کشتی وارد ایالات متحده آمریکا شده و در مدرسه فنی ادیسون ثبت نام کرد. سپس در دانشگاه واشنگتن در رشته فلسفه مشغول به تحصیل گردید.
او در دانشگاه با لیندا آشنا شد و ازدواج کرد. حاصل ازدواجشان یک پسر بود که از لحاظ قیافه مانند چینی ها شبیه پدرش و از لحاظ رنگ پوست و مو مانند غربی ها که شبیه مادرش بود. نامش را براندون نهادند. در واقع ترکیبی از دو نژاد چینی و غربی بود.
بروس لی در ابتدای ورودش به آمریکا و برای تأمین هزینه تحصیلش ناگزیر در رستوران کار میکرد اما چون احساس میکرد این کار در شأن وی نیست این کار را رها کرده و تصمیم به آموزش کونگ فو گرفت و با استقبال فراوان دوستانش مواجه شد. بسیاری از دانشجویان ژاپنی در سیاتل سعی بر این داشتند که با بروس مبارزه کنند و او را از پای در آورند، امّا در بیشتر مبارزات بروس برنده نهایی بود.
بروس لی آموزش هنرهای رزمی در آمریکا را از سال ۱۹۵۵ آغاز کرد. در آغاز کار او وینگ چون آموزش میداد. هنری که بر پایه برداشت ها و آموخته هایش در هنگ کنگ بود. جان فان کونگ فو (که معنای لغوی آن کونگ فوی بروس لی است) در واقع اسمی بود که بروس لی بر روی هنر رزمی خودش گذاشته بود، که اساساً روش تعدیل یافته وی در وینگ چون بود. اولین شاگرد بروسلی یک جودو کار به نام “جس گلاور” بود که بعدها دستیار او شد. پیش از نقل مکان به کالیفرنیا، بروسلی اولین مدرسه هنرهای رزمی اش را در سیاتل با نام “موسسهٔ جان فان کونگ فوی لی” را افتتاح نمود. بروسلی همچنین روش لگد زنی اش، که شامل لگد مستقیم وینگ چون و لگد قدرتی کونگ فوی شائولین شمالی میشد را ارتقا بخشید.
امّا بعد از مدتی با مخالفت چینی های مقیم آمریکا مواجه شد و آنها از او خواستند دست از آموزش به خارجی ها بر دارد امّا بروس لی در تصمیمش مصمم بود و آنها برای تعطیل کردن باشگاه وی مبارزی ماهر به نام “وان جک مان” را به منظور مبارزه با بروس لی فرستادند که در این مبارزه وانگ به سختی شکست خورد و دندان های جلویش را از دست داد.
بروس لی بعد از آموزش تصمیم به شرکت در مسابقات کاراته و نشان دادن توانایی های خود در هنرهای رزمی گرفت. بدین منظور بروس در سال ۱۹۶۴ در میدان ورزشی لانگ بیچ با اجرای چند حرکت نمایشی با سرعت و قدرتی خیره‌کننده نامش را بر سر زبان ها انداخت.
پدر بروس لی هوی چون، یک ستاره مشهور اپرای کانتونیایی بود. لذا بروس لی از طریق پدرش در سینما مطرح گشت. بروس در همان دوران کودکی به بازیگری علاقه زیادی داشت و کاراته را در آن زمان آموخت. وقتی کودک بود در حالی که خیلی کوچک بود در چند فیلم سیاه و سفید کوتاه بازی نمود.
بروس نه فقط در کونگ فو عالی بود، بلکه استعداد خیلی خوبی هم در نمایش داشت. بروسلی تقریباً در یک سالگی در فیلم “جینگ مانگ نیو” (دختر شهر دروازه طلایی) نقش داشت و در شش سالگی در فیلم های “سرگذشت یک پسر بچه” و “اژدهای کوچک” و در دوران جوانی نیز در فیلم “ژن های گوهم” بازی کرده که مورد استقبال مردم واقع شد. بروسلی در این فیلم، فنون و تکنیک های برتر زیادی از کونگ فوی چینی را به نمایش گذاشت و به همین دلیل بود که وی در زمینه فیلم مشهور شد و ستاره کودکی نام گرفت. وقتی که بروسلی ۱۸ سال داشت ۱۲ فیلم بازی کرده بود.
در سال ۱۹۶۶ بعد از نمایش لانگ بیچ یک کارگردان که اتفاقاً در سالن حضور داشت به ملاقات بروس لی رفت و از او خواست در سریال “زنبور سبز” به ایفای نقش بپردازد و بروسلی هم پذیرفت و این مقدمه ای شد برای ورود بروس لی به سینما.
در سریال “چینگ فن شا” (زنبور سبز) به عنوان یک قهرمان و حامی، به ایفای نقش پرداخت و توانست قدرت و نیروی ووشو (کونگ فوی چینی) را به خوبی نشان دهد. بعد از اینکه ووشو در سراسر دنیا یک دگرگونی همچون موج بوجود آورد، در یکی از مجلات و انتشارات فیلم آمریکا چنین نوشته بود: بروسلی از کشوری کهن، با فرهنگ غنی و باستانی و پهناور آمده، مردم چین آداب و رسوم غنی دارند و در چشم غربی ها این کشور پر از رمز و راز است.
اجرای حرکات و تکنیک های کونگ فوی چینی توسط بروس لی واقعاً برای مردم شگفت انگیز بود. در سال ۱۹۶۷ بروسلی در هنگ کنگ در فیلم برادر بزرگ (تانگ شان) نقش داشت و بار دیگر کونگ فو را به مردم دنیا نشان داد.
بسیاری از بازیگران مشهور هالیوود می خواستند از او فنون کونگ فو یاد بگیرند. استیو مک کویین، جیمز کوبارن، لی ماروین از جمله کسانی بودند که با بروس آشنا شدند و از او مهارت هایی آموختند.
بروس لی بعد از بازی در چند سریال و فیلم مانند زنبور سبز٬ مارلو٬ لانگ استریت و …. در آمریکا تصمیم گرفت به هنگ گنگ برگردد و برای هم میهنانش نیز چند فیلم بازی کند که بلافاصله با استقبال شرکت های فیلم سازی روبه رو شد اول فیلم راهب کوهتانگ و توسط استدیو گلدن هاروست و کارگردانی “لو وی”، کارگردان معروف چینی به ایفای نقش در فیلم های رئیس بزرگ و مشت خشم پرداخت که این فیلم ها رکورد فروش تمامی فیلم های هنگ کنگی را شکست.
بروس در هالیوود آمریکا در سال ۱۹۷۱ با موفّقیّت عالی در فیلم خشم اژدها بازی نمود که در این فیلم او خشن ترین و جدی ترین هنر پیشه ها بود. بروسلی با تکنیک های عالی و مبارزه شگفت انگیزش، بار دیگر جیت کان دو را به نمایش گذاشت. علی الخصوص در اجرای ضربات و فنون نانچکو و نمایش دادن سه تکنیک برتر پا موفق بود و مردم از بازی او لذّت بردند.
بروسلی از هنگ کنک که بازگشت کتابی در زمینه مهارت های کاراته نوشته بود. حرکاتی که او انجام میداد امروزه از آن حرکات الهام گرفته اند و در برنامه ریزی رباتها برای ساخت فیلم های اکشن به کار می برند. هیکلی مانند آرنولد شوارزینگر نداشت او با قدی متوسط و جثه ای استخوانی اما قوی و ورزشکار می توانست مانند پروانه جست بزند و از سویی به سوی دیگر رود و در یک چشم به هم زدن رقیب خود را شکست دهد. بروسلی محبوب مردم بود و در آن زمان پیر و جوان در محافل از مهارت های بروس صحبت می کردند. نوجوانان و جوانان لباس هایی با تصاویر بروس و اژدها به تن می کردند و در دعواهایشان از فنون او که در فیلم های سینمایی دیده بودند به کار می بردند.
بعد از موفقیت بروس لی در هنگ کنگ، هالیوود به سراغ وی آمد و کمپانی برادران وارنر از او خواست در فیلم “اژدها وارد می شود” به ایفای نقش بپردازد به همین سبب بروس لی “بازی مرگ” را رها کرده و در “اژدها وارد می شود” که اولین فیلم جهانی وی به شمار می رفت به ایفای نقش پرداخت.
بعد از این فیلم ها همه به این نتیجه رسیدند که بدون شک بروس لی برترین رزمی کار جهان است. سپس بروس لی خود تصمیم گرفت فیلم بسازد بدین منظور در سال ۱۹۷۲ شرکت فیلمسازی خود به نام “کنکورد” را دایر کرد. بعدها خودش نمایش نامه می نوشت و خودش هم بازی میکرد. خود کارگردانی فیلم “راه اژدها” یا بازگشت اژدها را به عهده گرفت.
به این ترتیب بروسلی فیلم راه اژدها را ساخت و بار دیگر قدرت نانچیکو را برای مردم به نمایش گذاشت.
بروس لی در فیلم ورود اژدها لباس سنتی چینی ها را به تن کرده بود و ۲۰۰ میلیون دلار به دست آورد.
او در این فیلم با قهرمان کاراته جهان “چاک نوریس” مبارزه کرد که این یک مبارزه شگفت انگیز بود. در سال ۱۹۷۳ وی با شرکت فیلم سازی برادران وارنر همکاری کرد و در هنگ کنگ فیلم اژدها وارد می شود را ساختند. این آرزوی او که چند سال پیش قصد داشت فوق ستاره فیلم های هالیوود باشد با ساختن این فیلم به حقیقت پیوست و او به بازیگر درجه یک دنیا تبدیل شد. این فیلم در هنگ کنگ مجدداً رکورد فروش فیلم های قبلی بروس را شکست.
فیلم بازی با مرگ از شرکت تولید فیلم سکواویا آخرین فیلم بروسلی می باشد (سال ۱۹۷۳). او در هنگ کنگ برای ساختن این فیلم از تکنیک ها، ضربات و صحنه های جالب و بسیار دیدنی فیلم برداری می کرد. البته قبلاً تصمیم گرفته بود که بعضی از صحنه ها را در مناظر کره جنوبی فیلم برداری کند، امّا به علّت خستگی بیش از حد او این تصمیم اجرا نشد. وقتی که بروس دوباره سعی کرد تصمیمش را عملی کرده و این فیلم را تمام نماید ناگهان اتّفاق ناگواری موجب مرگ او شد.
برای احترام گذاشتن به بروسلی و یاد بود این ستاره بزرگ کونگ فوی چینی، در سال ۱۹۹۳ سازمانها و دانشکده های هنری شرکت فیلم سازی هالیوود آمریکا تابلویی درخشان و پر نور از پنج ستاره طلا و نقّاشی فیلمی که بروس در آن بازی کرده بود را در هالیوود نصب کردند.
منبع:
parvaresheafkar.com
