لوییجی گالوانی
لوییجی گالوانی (به انگلیسی: Luigi Aloisio Galvani) یک پزشک ایتالیایی، فیزیک‌دان، زیست‌شناس و فیلسوف سرشناس قرن هجدهم (۱۷۳۷ تا ۱۷۹۸ میلادی) بود. او کشف کرد که ماهیچه‌های یک قورباغهٔ مرده اگر هدف جرقه یا شوک الکتریکی قرار گیرند منبسط و شدیداً کشیده می‌شوند. او همچنین کشف کرد ماهیچه‌ها و سلول‌های عصبی الکتریسیته تولید می‌کنند. او از پایه گذاران زایمان مدرن است. او کسی بود که برق حیوانات را کشف کرد.
او در شهر بولونیای ایتالیا به دنیا آمد. پدرش زرگر بود و مادر او همسر چهارم دومنیکو بود. خانواده اش اشرافی نبود، اما آنها می‌توانستند هزینه برای فرستادن حداقل یکی از پسران خود را برای تحصیل در دانشگاه فراهم کنند. او ابتدا می‌خواست به کلیسا برود؛ بنابراین در ۱۵ سالگی راه متداول مذهبی این کار را پیش گرفت. او می‌خواست این راه را ادامه دهد اما پدر و مادرش اورا متقاعد کردند تا این کار را رها کند. در حدود ۱۷۵۵، گالوانی وارد دانشکده هنر دانشگاه بولونیا شد.
او پس از تحصیل در علوم طبّی به استادی دانشگاه بولونیا (Bologna) رسید .
زندگی علمی او
وقتی جوان بود او رویای یک مهندس مکانیکی بود. سپس او می خواست به مطالعه الهیات در کلیسا پرداخت. اما پدر و مادرش او را به مطالعه پزشکی پرداختند. او به دانشکده پزشکی بولونیا پیوست و به عنوان یک دکتر مانند پدرش تبدیل شد. در سال 1762، در دانشکده انستیتو در دانشگاه بولونیا مدرس شد. او به عنوان استاد ماهر در زمینه خود شناخته شد، به ویژه پس از تحقیق او در مورد سمعک و ادرار در پرندگان که او استاد ماهر از آناتومی بود. او در سال 1772 به عنوان رئیس دانشگاه بولونیا برگزیده شد. در سال 1791 او در زمینه انتشار بیومارکرهای در مجله هفتم مجله علمی دانشگاه بولونیا منتشر شد.
او در سال ۱۷۸۰ در آزمایش‌هایی با پای قورباغه فهمید که اگر بار الکتریکی به پای قورباغه مرده برسد پاهایش منقبض می‌شوند؛ و به این ترتیب تقریباً تصادفاً بیو الکتریسیته را کشف کرد. همچنین کشف کرد که پاها در غیاب بار الکتریکی که به وسیلهٔ دستگاه leyden jar به آنها می‌داد نیز ممکن است منقبض شوند. او نتیجه گرفت که نوع دیگری بار الکتریکی هم در کار است.
داستان قورباغه
در سال 1786، با توجه به گسترش داستان خود را، که در طول کالبد شکافی قورباغه برای توضیح به شاگردان خود، و ترکیب بدن قورباغه کالبد شکافی آنها ثابت پین Elsafdah زمانی که او متوجه یک قورباغه چاقوی جراحی یبوست بدن کشش حضور عضلات شوک الکتریکی در قورباغه مشاهده شده است. تا اشتباه که بدن قورباغه (قورباغه مایعات بدن) تولید الکتریکی ولی واقعی وجود دو فلز غیر مشابه (پین نصب بدن و کالبد شکافی قورباغه چاقوی جراحی) و الکترولیت خود (بدن قورباغه مایع) است. این ارتباط با این تجربه بین زندگی و جنبش و بین الکتریسیته ارتباط دارد. اگر چه گالوانی در تبعید این پدیده اشتباه بود، اما آن یک کشف حیاتی برق (در داخل بدن انسان) است، زیرا قورباغه های عضلانی به عنوان یک نتیجه از سیگنال الکتریکی نقل مکان کرد. گالوانی این پدیده را "پدیده گالوانی" یا گالوانیزم نامید.
مخالفت او با آلساندرو ولتا
تلاش لوئیجی گالوانی برای توضیح پدیده ای که او کشف کرد، منجر به اختراع باتری گالوانیک شده است، گرچه لوئیجی گالوانی مخترع نیست. کشف منجر به اختلاف با آلساندرو ولتا شد، همانگونه که گالوانی توضیح داد که بدن قورباغه، شوک الکتریکی را صادر کرد و ولتا توضیح داد که جریان الکتریکی به دلیل حضور دو ماده معدنی مختلف در بدن او است. توضیح ولتا درست بود برای اثبات اعتبار نظریه او، او یک مدل برای سلول گالوانیک ایجاد کرد و موفق به تولید جریان الکتریکی شد و اعتبار نتیجه را ثابت کرد. ولتا اصطلاح "گالوانیک" را به یک جریان الکتریکی که از واکنش شیمیایی حاصل می شود تغییر داد.
منابع:
fa.wikipedia.org
ar.wikipedia.org
snaccooperative.org
او در شهر بولونیای ایتالیا به دنیا آمد. پدرش زرگر بود و مادر او همسر چهارم دومنیکو بود. خانواده اش اشرافی نبود، اما آنها می‌توانستند هزینه برای فرستادن حداقل یکی از پسران خود را برای تحصیل در دانشگاه فراهم کنند. او ابتدا می‌خواست به کلیسا برود؛ بنابراین در ۱۵ سالگی راه متداول مذهبی این کار را پیش گرفت. او می‌خواست این راه را ادامه دهد اما پدر و مادرش اورا متقاعد کردند تا این کار را رها کند. در حدود ۱۷۵۵، گالوانی وارد دانشکده هنر دانشگاه بولونیا شد.
او پس از تحصیل در علوم طبّی به استادی دانشگاه بولونیا (Bologna) رسید .
زندگی علمی او
وقتی جوان بود او رویای یک مهندس مکانیکی بود. سپس او می خواست به مطالعه الهیات در کلیسا پرداخت. اما پدر و مادرش او را به مطالعه پزشکی پرداختند. او به دانشکده پزشکی بولونیا پیوست و به عنوان یک دکتر مانند پدرش تبدیل شد. در سال 1762، در دانشکده انستیتو در دانشگاه بولونیا مدرس شد. او به عنوان استاد ماهر در زمینه خود شناخته شد، به ویژه پس از تحقیق او در مورد سمعک و ادرار در پرندگان که او استاد ماهر از آناتومی بود. او در سال 1772 به عنوان رئیس دانشگاه بولونیا برگزیده شد. در سال 1791 او در زمینه انتشار بیومارکرهای در مجله هفتم مجله علمی دانشگاه بولونیا منتشر شد.
او در سال ۱۷۸۰ در آزمایش‌هایی با پای قورباغه فهمید که اگر بار الکتریکی به پای قورباغه مرده برسد پاهایش منقبض می‌شوند؛ و به این ترتیب تقریباً تصادفاً بیو الکتریسیته را کشف کرد. همچنین کشف کرد که پاها در غیاب بار الکتریکی که به وسیلهٔ دستگاه leyden jar به آنها می‌داد نیز ممکن است منقبض شوند. او نتیجه گرفت که نوع دیگری بار الکتریکی هم در کار است.
داستان قورباغه
در سال 1786، با توجه به گسترش داستان خود را، که در طول کالبد شکافی قورباغه برای توضیح به شاگردان خود، و ترکیب بدن قورباغه کالبد شکافی آنها ثابت پین Elsafdah زمانی که او متوجه یک قورباغه چاقوی جراحی یبوست بدن کشش حضور عضلات شوک الکتریکی در قورباغه مشاهده شده است. تا اشتباه که بدن قورباغه (قورباغه مایعات بدن) تولید الکتریکی ولی واقعی وجود دو فلز غیر مشابه (پین نصب بدن و کالبد شکافی قورباغه چاقوی جراحی) و الکترولیت خود (بدن قورباغه مایع) است. این ارتباط با این تجربه بین زندگی و جنبش و بین الکتریسیته ارتباط دارد. اگر چه گالوانی در تبعید این پدیده اشتباه بود، اما آن یک کشف حیاتی برق (در داخل بدن انسان) است، زیرا قورباغه های عضلانی به عنوان یک نتیجه از سیگنال الکتریکی نقل مکان کرد. گالوانی این پدیده را "پدیده گالوانی" یا گالوانیزم نامید.
مخالفت او با آلساندرو ولتا
تلاش لوئیجی گالوانی برای توضیح پدیده ای که او کشف کرد، منجر به اختراع باتری گالوانیک شده است، گرچه لوئیجی گالوانی مخترع نیست. کشف منجر به اختلاف با آلساندرو ولتا شد، همانگونه که گالوانی توضیح داد که بدن قورباغه، شوک الکتریکی را صادر کرد و ولتا توضیح داد که جریان الکتریکی به دلیل حضور دو ماده معدنی مختلف در بدن او است. توضیح ولتا درست بود برای اثبات اعتبار نظریه او، او یک مدل برای سلول گالوانیک ایجاد کرد و موفق به تولید جریان الکتریکی شد و اعتبار نتیجه را ثابت کرد. ولتا اصطلاح "گالوانیک" را به یک جریان الکتریکی که از واکنش شیمیایی حاصل می شود تغییر داد.
منابع:
fa.wikipedia.org
ar.wikipedia.org
snaccooperative.org
