محمد مهدی کلباسی

فرزند علامه حاج محمد ابراهیم. عالم زاهد و ورع متقى، از فحول علما و مجتهدین، محقق مدقق، در اصفهان متولد گردیده، و نزد پدر خود و سید حجةالاسلام و جمعى دیگر تحصیل نموده، در مسجد حكیم امامت و تدریس مى‏نموده، و مرجعیت تامه یافته، و مورد وثوق و احترام قاطبه‏ى طبقات بوده، و بسیار متواضع و در عین حال ساده بوده است. حكایتها از سادگى ایشان نقل مى‏شود كه ذكر آنها موجب اطاله‏ى كلام است، و همگى آنها دلیل بر خوبى او مى‏شود. وى هرگز درباره‏ى مردم گمان بد نمى‏برده است. كتب زیر از ایشان است: 1- رساله در استصحاب 2- رساله در اراضى مفتوح العنوة 3- رساله در طهارت 4- رسائلى در اصول - شرح طهارت لمعه 5- شرح منهاج الهدایه‏ى پدرش موسوم به «معراج الشریعة» در 8 مجلد - شرح روضة البهیة 6- شرح تصریف 7- شرح بر قسمتى از لمعه در چهار مجلد 8- شفاء الاسقام، در شرح تهذیب المنطق 9- ضیاء العوالم، در اصول فقه 10- عیون الاصول، در اصول، مختصر 11- مشارق الاصول 12- مصابیح الاصول 13- منهج السداد، در شرح ارشاد 14-نور العیون [للمتقین] 15- هدایة الطالبین، نام رساله‏ى عملیه‏ى ایشان است؛ و غیره. مشارالیه داماد حاج سید محمدباقر بیدآبادى و مجاز از ایشان بوده، و در شب 4 جمادى‏الثانیه سال 1278 وفات یافته، در جنب پدر در مقبره‏ى مقابل مسجد حكیم مدفون گردید.