پرویز ناتل خانلری

(1369 -1292 ش)، شاعر، روزنامه‏نگار، نویسنده، زبانشناس و محقق. در تهران متولد شد. پس از اتمام تحصیلات ابتدایى و متوسطه، به دانشكده‏ى ادبیات راه یافت و موفق به دریافت لیسانس ادبیات فارسى شد و در ضمن تدریس، در مدارس تهران، به ادامه‏ى تحصیل پرداخت. وى با نگارش رساله‏ى «تحقیق در عروض فارسى»، موفق به دریافت درجه‏ى دكترى شد و پس از آن سمتهاى مختلفى چون: كارمند اداره‏ى آموزش وزارت فرهنگ، ریاست انتشارات و روابط عمومى داتنشگاه دانشیارى زبان فارسى را بر عهده گرفت. در سال 1327 ش براى تكمیل تحصیلات خود به اروپا رفت و دوره‏ى انستیتو دوفونتیك زبان‏شناسى پاریس را گذراند و دو سال بعد به ایران بازگشت و با سمت استادى به تدریس تاریخ زبان فارسى مشغول شد. وى از دوران تحصیل در دبیرستان، همكارى خود را با نشریه‏ى «مهر» شروع كرد و از سال 1322 ش خود به انتشار مجله‏ى «سخن» پرداخت. از دیگر اقدامات او طرح سپاه دانش، تاسیس بنیاد و فرهنگ، و تاسیس یازده موسسه‏ى مختلف فرهنگى از قبیل: فرهنگستان ادب و هنر، فرهنگستان زبان، بنیاد شاهنامه، انجمن فلسفه و حكمت، استاد فرهنگى آسیا، كه پس از پیروزى انقلاب همه‏ى این موسسات درهم ادغام، و به نام موسسه‏ى مطالعات و تحقیقات فرهنگى درآمد. دكتر خانلرى، شاعرى توانا بود و انواع شعر را با مهارت و زیبایى مى‏سرود. معروفترین شعر بلندى كه سبب شهرت او شد، منظومه‏ى «عقاب» است. دكتر خانلرى در بیمارستان آبان تهران درگذشت و در بهشت زهرا دفن شد. از آثار وى: 1- تالیفات: «تاریخ زبان فارسى»، در سه مجلد؛ «وزن شعر فارسى»؛ «زبان شناسى»؛ «دستور زبان فارسى»؛ «شهر سمك»؛ 2- تصحیح: «دیوان حافظ»؛ «سمك عیار»؛ «داستانهاى بید پاى»؛ 3- ترجمه: «شاهكارهاى هنر ایرانى»؛ «تریستان و ایزوت»؛ 4- شعر: «ماه در مرداب».