يکشنبه، 21 فروردين 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

علی الاعلی

علی الاعلی
(ز 814 ق)، صوفى و شاعر. ملقب به خلیفه‏الله و وصى‏الله. وى اهل دستگرد اصفهان بود در نوزده سالگى به خدمت فضل‏الله حروفى رسید و دیرى نگذشت كه با دختر وى ازدواج كرد و بعد از كشته شدن فضل‏الله، جاشنین او شد و براى تبلیغ طریقه‏ى وى به خاك آناطولى (روم شرقى) رفت و در آن جا ساكن شد. على الاعلى نیز همانند مراد خود جان بر سر تعالیم و اهداف خود گذاشت و مثل فضل‏الله به قتل رسید. او اسرار «جاودان‏نامه»؛ «عرش‏نامه» و «محبت‏نامه»، سه اثر فضل‏الله، را كشف كرد و «جاودان‏نامه» را به نظم كشید. وى درباره طریقه حروفیه چند مثنوى سروده است: «بشارت‏نامه»، به بحر رمل و وزن «مثنوى» مولانا در حدود 803 ق بپایان رسیده؛ «كرسى‏نامه»، به همان وزن كه در 810 ق تمام كرده؛ «قیامت‏نامه»، بحر هزج كه در 814 ق بپایان رسانیده؛ «توحیدنامه»، به وزن «مثنوى» مولوى. از او كتابى به نثر به نام «محشرنامه»، باقى مانده است.


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.