محمود غنی زاده سلماسی

(1313 / 1312 -1257 ش)، مترجم، روزنامه‏نگار، مصحح، نویسنده و شاعر. در سلماس به دنیا آمد و در زادگاهش به كسب دانش و ادب پرداخت. وى در اوایل جوانى دورادور با سید جلال‏الدین كاشانى، مدیر روزنامه‏ى «حبل المتین»، مكاتبه داشت و گاهى اوقات مقالاتى براى این روزنامه مى‏فرستاد. غنى‏زاده سفرى به قفقاز داشت كه در این سفر با طالبوف آشنا شد. وى پس از بازگشت از این سفر در 1325 ق روزنامه‏ى «فریاد» را در شهر ارومیه منتشر كرد و در 1326 ق به تبریز مهاجرت نمود و در روزنامه‏ى «شوراى ایران» به چاپ مقالات مختلف هست گماست. مدتى منشى مخصوص ستارخان بود و از طرف او به نمایندگى انجمن ایالتى تعیین شد و با تصویب این انجمن روزنامه‏اى به نام «انجمن» تأسیس شد كه اداره‏ى آن را غنى‏زاده و على‏اكبر وكیلى به عهده داشتند. غنى‏زاده همزمان روزنامه‏ى «محاكمات» را تأسیس و با هفته‏نامه‏ى «شفق» نیز همكارى مى‏كرد. وى در 1327 ق روزنامه‏ى «بوقلمون» را منتشر كرد. چون در 1329 ق مأمور تشكیل عدلیه سلماس شد از همكارى با این روزنامه‏ها دست كشید. در 1330 ق كه سپاهیان روس وارد تبریز شدند با جمعى از آزادیخواهان آذربایجان به استانبول مهاجرت كرد و در آن شهر علاوه بر نوشتن مقالات و اشعار در روزنامه‏ى «اختر»، كه ایرانیان مقیم استانبول انشتار مى‏دادند، با زبان و ادبیات تركى استانبولى آشنا شد. در بحبوبه‏ى جنگ جهانى با تقى‏زاده در تحریر مجله‏ى «كاوه» همكارى داشت. در 1305 ش به ایران بازگشت و در همان سال روزنامه‏ى «سهند» را در تبریز منتشر كرد وى سرانجام در تبریز وفات یافت. از آثارش: مقدمه‏ى «سفرنامه ناصرخسرو»؛ تصحیح «زاد المسافرین»؛ تصحیح «وجه دین»؛ «پالتو»، ترجمه؛ «آدم نامرئى»، ترجمه؛ «دواى خواب»، ترجمه؛ «هیپنوزه یا واهمه»، ترجمه. از آثار منظوم غنى‏زاده جز چند غزل و مثنوى «هذیان» چیزى در دست نیست.[1] محمود سلماسى، ادیب و شاعر ایرانى (و. سلماس 1296 ه.ق.- ف. 1353 ه.ق)، وى به استانبول و سپس به برلین رفت و در مجله‏ى كاوه مقالاتى منتشر كرد و بعد به ایران بازگشت و روزنامه‏ى سهند را انتشار داد، او راست: تاریخ آذربایجان، ایرانیان مستعرب. دیوانى از او بنام «آثار منظوم محمود غنى‏زاده» به چاپ رسیده (لغ.).

محمود غنی زاده سلماسی

تازه های مشاهیر

بیشترین بازدید هفته