علی اکبر گلشن آزادی

(1353 -1280 ش)، روزنامه‏نگار، نویسنده و شاعر، متخلص به گلشن. در تربت حیدریه به دنیا آمد. وى ابتدا به تحصیل فارسى و عربى پرداخت اما به علت فوت پدر نتوانست به تحصیل ادامه دهد در نتیجه به تجارت روى آورد. پس از مدتى به علت علاقه فراوان به شعر و ادبیات و به منظور فراگرفتن رموز شعر و ادب به خدمت میرزا محمد حسین سهیلى و احمد بهمنیار رسید و از محضر آنها سود جست و « دیوان» شعرى در پنج هزار بیت تنظیم كرد. در 1298 ش به مشهد رفت و در آنجا ابتدا مدیریت داخلى روزنامه‏ى «مهر منیر» و مدیریت روزنامه‏ى «شرق ایران» را بر عهده گرفت و در 1301 ش روزنامه‏ى «فكر آزاد» را- كه صاحب امتیازش احمد بهمنیار كرمانى بود- بنیان نهاد. در 1304 ش امتیاز روزنامه «آزادى» را گرفت و سالهاى متمادى بدون وقفه به انتشار آن پرداخت. على اكبر گلشن پس از انتشار این روزنامه به گلشن آزادى معروف شد. وى در امور خیریه و ملى و فرهنگى مانند خدمت در هیئت مدیره‏ى شیر و خورشید سرخ مشهد، عضویت شوراى عالى فرهنگ خراسان و عضویت انجمن آثار ملى سابقه خدمت داشته است. او در مشهد درگذشت. از دیگر آثار وى: «گلشن آزادى»؛ «گلشن ادب»، كه شامل شرح حال شعراى خراسان مى‏باشد؛ «داستان‏ها و دستان‏ها»؛ «در طهران چه دیدم و چه شنیدم»؛ مثنوى «شاهان وارون بخت»، بر وزن «مخزن الاسرار» نظامى؛ مثنوى «گلشن شوق»، بر وزن «هفت پیكر» نظامى؛ «داستانها از باستانها»؛ «صد سال شعر خراسان».