علی محمد مژده شیرازی

(تو ح 1299 ش)، شاعر، مترجم و نویسنده. در شیراز به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى را به همراه فراگیرى كامل قرآن و بسیارى از متون فارسى سپرى كرد و در دوره‏ى اول دبیرستان توانست عربى و قواعد صرف و نحو را بیاموزد. آنگاه به دانشسراى مقدماتى آباده رفت و دوره‏ى آموزگارى را گذراند و سپس به خدمت وزارت فرهنگ درآمد. پس از آن به تهران آمد و در 1328 ش موفق به اخذ لیسانس و در 1333 ش موفق به دریافت درجه‏ى دكترا در رشته‏ى ادبیات فارسى شد. او در تأسیس بخش زبان و ادبیات در شیراز سهمى به عهده داشت و از سال 1334 ش دانشیار دانشكده ادبیات شیراز بود و علاوه بر سمت استادى، ریاست بخش فارسى نیز به او واگذار گردید و در ضمن مسئولیت اداره انتشارات و روابط دانشگاهى را بر عهده داشت. مژده شیرازى در شكل دادن به تدریس دانشگاهى در شیراز نقش مهمى داشت و بسیارى از استادان فعلى دانشگاه‏ها از شاگردان وى مى‏باشند. از آثارش: «تاریخ ایران بعد از اسلام»؛ «راز زندگى»؛ ترجمه‏هاى: «تاریخ علم و فلسفه در اسلام»، «تاریخ ملل اسلامى»، «نظرهایى بتاریخ جهان» نهرو، «صدو پنجاه سال جوان بمانید» و «منازل السائرین» خواجه عبداللَّه انصارى.