حسن میرخانی

(1369 -1291 ش)، خطاط، ادیب و شاعر، متخلص به بنده. ملقب به سراج الكتاب. در تهران به دنیا آمد. اصول خوشنویسى را نزد پدر خود آموخت و همه‏ى اقلام تداول، از قبیل نسخ و ثلث و تعلیق و شكسته و به ویژه نستعلیق، را از خفى و جلى نیكو مى‏نوشت. استاد میرخانى از علوم ادبى بهره‏مند بود، شعر مى‏سرود و مجموعه اشعارش موسوم به «دیوان بنده» منتشر شده است. او در تهران درگذشت. از آثار خطى وى: «كلیات» سعدى؛ «مثنوى» مولوى؛ «خمسه‏ى» نظامى؛ «دیوان» حافظ؛ «دیوان» بنده؛ گزیده‏ى «دیوان» شمس تبریزى؛ «ترانه»هاى بابا طاهر؛ «ترجیع‏بند» هاتف اصفهانى؛ «ترجمه‏ى نفس المهموم»؛ «داستان ملك جمشید»؛ «مجموعه هنر خط»؛ «نگارستان خط».[1] خوشنویس، ادیب، شاعر. تولد: 1291، تهران. درگذشت: 5 آذر 1369، تهران. سید حسن میرخانى ملقب به «سراج‏الكتاب»، فرزند سید مرتضى حسینى برغانى از خوشنویسان و از شاگردان میرزا رضا كلهر، در محضر پدر به فراگیرى خط نستعلیق پرداخت. بیش از چهل كتاب و رساله كه مى‏توان به عنوان‏هاى زیر اشاره نمود: كلیات سعدى، مثنوى مولوى، خمسه نظامى، دیوان حافظ، دیوان بنده و گزیده دیوان شمس تبریزى، ترانه‏هاى طاهر عریان، ترجیع‏بند هاتف اصفهانى، دوازده امام خواجه نصیر طوسى، خلاصه شرح حال مولانا، ترجمه‏ى نفس المهموم، زبدةالاسرار، دیوان وحدت كرمانشاهى، دیوان موافق میرزا على اكبر ملقب به موافق علیشاه نعمةاللهى چاپ سنگى، پندنامه سعدى، گزیده سعدى، گزیده شمس تبریزى مثنوى چاه وصال، قصیده انصافیه صدر الافاضل، گلچین معرفت، داستان ملك جمشید، منتخب‏اللغه، مجموعه هنر خط، نگارستان خط. سید حسن میرخانى روز 5 آذر 1369 پس از یك بیمارى طولانى و به سبب سكته‏ى قلبى درگذشت.