مهدی کماری
سید مهدى موسوى ابن العالم الجلیل الحاج سید محمد كمارى كه به بیست و شش واسطه بامام هفتم علیهالسلام مىرسد از علماء مبرز و دانشمندان ممتاز معاصر تهرانست.
وى در بیست و ششم ذىالحجه 1323 قمرى در تبریز متولد شده و در مهد علم و كمال پرورش یافته و پس از خواندن اولیات سطوح را در خدمت مرحوم حاج مولینا و آیتاللَّه حاج میرزا ابوالحسن انگجى و حاج سید موسى خسروشاهى و حاج میرزا على اصغر ملكى خوانده و در سال 1346 قمرى به قم آمده و در خدمت مرحوم میرزا محمد همدانى و آیتاللَّه حاج شیخ محمدعلى حایرى قمى و آیتاللَّه العظمى حایرى و آیتاللَّه حجت قدس اللَّه اسرارهم تلمذ نموده و در سال 1350 مهاجرت به نجف و حدود ده سال اقامت و از محضر مرحوم آیتاللَّه میرزا حسین نائینى و آیتاللَّه آقا ضیاءالدین عراقى و آیتاللَّه حاج شیخ محمدحسین غروى اصفهانى و آیتاللَّه العظمى آقا سید ابوالحسن اصفهانى رضوان اللَّه علیهم استفاده كافى و وافى نموده و در سال 1360 قمرى با دریافت اجازات اجتهاد از آیات عظام نجف مراجعت به ایران و در تهران رحل اقامت افكنده و تا اكنون بتدریس و امامت و انجام وظائف دینى و روحى اشتغال دارد و در مسجد امامزاده زید واقع در بازار تهران اقامه جماعت مىنمایند.
از آثار علمى ایشانست كتابهائى كه نگارنده مطالعه كرده ولى متأسفانه بطبع نرسیده و بعضى از آن هم تكمیل نشده است و آنها از این قرار است 1- مباحث الفاظ دو جلد 2- مباحث عقلیه 2 جلد 3- رسالهاى در اجاره 4- رسالهاى در قاعده لاضرر 5- كتابى در حج و مناسك آن علمى و استدلالى 6- شرحى بر وسیله.
(1323- ز 1360 ق)، عالم دینى و فقیه. نسب وى به بیست و شش واسطه به امام هفتم (ع) مىرسد. در تبریز به دنیا آمد. پدرش، آیتاللَّه سید محمد كمارى از علماى معروف تبریز بود. او میان خانوادهاى اهل كمال پرورش یافت. پس از فراگیرى مقدمات، سطوح را در خدمت حاج مولانا و میرزا ابوالحسن انگجى و حاج سید موسى خسروشاهى و حاج میرزا على اصغر ملكى خواند. در 1346 ق به قم رفت و در خدمت میرزا محمد همدانى و آیتاللَّه شیخ محمد على حایرى قمى و آیتاللَّه حایرى یزدى و آیتاللَّه حجت تلمذ نمود. در 1350 ق به نجف مهاجرت كرد و حدود ده سال از محضر آیتاللَّه میرزا محمد حسین نایینى و آیتاللَّه آقا ضیاءالدین عراقى و آیتاللَّه شیخ محمد حسین غروى اصفهانى و آیتاللَّه آقا سید ابوالحسن اصفهانى استفاده كافى برد و در 1360 ق با دریافت اجازات اجتهاد از استادانش در نجف، به تهران آمد و به تدریس و امامت و انجام وظائف دینى پرداخت. از آثارش: «مباحث الفاظ»، در دو مجلد؛ «مباحث عقلیه»، در دو مجلد؛ رسالهاى در «اجاره»؛ رسالهاى در «قاعدهى لا ضرر»؛ كتابى علمى و استدلالى در «حج و مناسك»؛ شرحى بر «وسیله».[1]
نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
