عباس شاهرودی

سید عباس بن السید على موسوى شاهرودى مشهدى از اجلاء علماء خراسان است. وى در شاهرود متولد شده و پس از پرورش و خواندن مقدمات و ادبیات به تهران آمده و از محضر مدرسین بزرگ تهران چون مرحوم میرزا ابوالحسن جلوه متوفى سال 1314 قمرى در فلسفه و آیت‏اللَّه العظمى میرزا محمدحسن آشتیانى در فقه و اصول و عده دیگرى استفاده نموده تا به مقام بلندى در معقول و منقول رسیده و متصدى امر تدریس گردیده و بسیارى از علماء و فضلاء خراسان و مشهد از درس و محضرش استفاده نمودند. او از تهران منتقل به مشهد مقدس گردیده و مورد توجه اهل فضل واقع شده و در جامعه گوهرشاد اقامه جماعت نموده و به واسطه زهد و ورع و تقواى او نمازش پرجمعیت‏ترین نمازهاى آنجا گردید. از خصایص وى دوام ذكر و كثرت قرائت قرآن بود و جز تدریس و افاده و وعظ و عبادت خود را به چیزى مشغول نمى‏كرد در سال 1341 قمرى مشرف به عتبات عالیات شده و در مراجعت در هشتم ماه شوال همان سال از دنیا رفته و در دارالسیاده در بقعه علماء مدفون گردیده است. از آثار اوست رساله‏اى در كلى از بحث جلوه كه در سال 1307 قمرى از تحریر آن فارغ شده است. و نیز رسائل دیگرى از تقریرات و دراسات استادش میرزا جلوه. (وف 1341 ق)، عالم دینى و فقیه. در شاهرود متولد شد و پس از پرورش و خواندن مقدمات و ادبیات به تهران آمد و از محضر مدرسین بزرگ تهران چون میرزا ابوالحسن جلوه در فلسفه، و آیت‏اللَّه میرزا محمدحسن آشتیانى در فقه و اصول، و عده‏اى دیگر استفاده نمود، تا به مقام بلندى در معقول و منقول رسید و متصدى امر تدریس شد. بسیارى از علماء و فضلاى خراسان و مشهد از درس و محضرش استفاده‏ها نمود. وى از تهران به مشهد رضوى رفت و مدتى در مسجد گوهرشاد اقامه‏ى نماز جماعت كرد. در 1341 ق به عتبات عالیات رفت و در مراجعت به مشهد، در همان سال، از دنیا رفت و در دارالسیاده در بقعه‏ى علماء مدفون شد. وى رسائلى از «تقریرات» و درسهاى استادش: میرزا ابوالحسن جلوه، را نگاشته بود، و رساله‏اى در «كلى» از بحث جلوه. رساله‏ى «نسبه ارتفاع اعظم الجبال الى قطر الارض» شیخ بهایى به خط شاهرودى موجود است.[1]

عباس شاهرودی

تازه های مشاهیر

بیشترین بازدید هفته