عظیم وهاب زاده

محقق، مؤلف. تولد: 1309، اردبیل. درگذشت: 23 مرداد 1365. عظیم وهاب‏زاده دوره‏ى تحصیلات ابتدایى و دبیرستان را در زادگاه خویش به پایان رساند. وى در سال 1330 به دانشكده‏ى پزشكى دانشگاه تهران راه یافت و در سال 1342 موفق به دریافت دانشنامه‏ى دكترى از دانشگاه مذكور گردید. وهاب‏زاده ابتدا در بیمارستان ازگل و سپس در بیمارستان روزبه به آموختن علم روان‏پزشكى پرداخت و با اندوخته‏هاى علمى خود، طى سال‏ها كار مداوم در بیمارستان ونك در بخش‏هاى روان پزشكى و اعتیاد به مداواى بیماران روانى شتافت. همزمان در دانشگاه آزاد اسلامى ویراستارى كتاب‏هاى پزشكى را به عهده گرفت. وى در سال‏هاى قبل از انقلاب اسلامى به كار علمى اشتغال داشت و نام او با چند پژوهش بین‏المللى در زمینه‏ى اعتیاد همراه است. وى پس از انقلاب به كار تدریس و تحقیق در انستیتو روان‏پزشكى تهران پرداخت و همزمان در مركز نشر دانشگاهى به ویراستارى كتاب‏هاى پزشكى اهتمام ورزید كه ویراستارى ترجمه‏ى كتاب مختصر روان‏پزشكى (برگزیده‏ى چهارمین دوره‏ى كتاب سال جمهورى اسلامى ایران) كه با تلاش گروهى از مترجمان فراهم گردید، یكى از یادگارهاى اوست. از فعالیت‏هاى علمى و پژوهشى دیگر نامبرده عبارت است از: درج مقالاتى در زمینه‏هاى علوم رفتارى در مجله «بازتاب»، برنامه‏ریزى در طرح و تنظیم و انتشار ویژه‏نامه‏ى «اعتیاد» بنیانگذار نخستین كنگره‏ى نوروپسیكولوژى در ایران در اردیبهشت 1365. دكتر وهاب‏زاده در تاریخ 23 مرداد سال 1365 بر اثر ابتلاء به بیمارى سرطان درگذشت.