یپرم

(قس. یفرم). از ارامنه‏ى ترك. نزدیكى شهر گنجه متولد شد و پس از آن كه به حد رشد رسید به دسته‏اى از شورشیان ارمنى كه در نظر داشتند به خاك عثمانى بروند پیوست، ولى مأموران سرحدى روسى او را دستگیر كردند و به سیبریه فرستادند. یپرم پس از مدتى از سیبریه گریخت و به ژاپن رفت و از آنجا در سال 1317 ه.ق به ایران آمد. وى ابتدا در «قراچه‏داغ» به آموزگارى مشغول شد و سپس در سال 1319 ه.ق به تبریز و از آنجا به قزوین و رشت رفت و در رشت به كوره‏پزى و بنائى پرداخت و ضمناً وارد جمعیت ارامنه به نام «داشناكسیون» گردید. در سال 1326 ه.ق زمانى كه در گیلان شورش پدید آمد از طرف جمعیت مزبور مأمور همكارى با انقلابیون گردید و با عبدالحسین معزالسلطان (سردار محى) و على‏محمد تربیت كمیته‏ى پنهانى «ستار» را تشكیل داد و همین كه سپهدار تنكابنى وفادارى خود را نسبت به مشروطیت اعلام داشت، فعالیتهاى كمیته‏ى ستار را علنى كرد و چون مشروطه‏خواهان بر رشت مسلط شدند یپرم و مجاهدان در ربیع‏الثانى 1327 ه.ق روانه تهران گردیدند. پس از فتح پایتخت یپرم به ریاست شهربانى منصوب گردید و در جنگ با پسر رحیم‏خان و ارشدالدوله و اطرافیان سالارالدوله شركت كرد و عاقبت در قلعه‏ى شورجه‏ى همدان در ماه شعبان 1330 ه.ق به قتل رسید.