امانوئل ملیک اصلانیان
امانوئل ملیك اصلانیان، از استادان بزرگ موسیقى نوین ایران، بهسال 1292 شمسى در شهرستان تبریز متولد شد، وى با تشویق پدر و مادر خود از سن ده سالگى به فراگیرى موسیقى پرداخت و پس از گذشت سالها از تحصیل وى، او توانست یكى از زبدهترین و بهترین نوازندگان پیانو شود و افتخارات فراوانى براى میهن خود كسب كند.
ملیك اصلانیان، تحصیلات موسیقى را ابتدا در ایران نزد هنرمندى بنام آماتونى آغاز كرد و حدود چهار سال پیانو را نزد وى فراگرفت و از سن چهارده سالگى به آلمان رفت و تحصیلات خود را در یكى از دبیرستانهاى شهر هامبورك به نام گوته به پایان برد و از سال 1935 تا 1937 در كنسرواتوار هامبورك مشغول تحصیل در رشته پیانو و آهنگسازى شد.
پس از اتمام دوره كنسرواتوار، از سال 1938 تا 1943 به مدت پنج سال در آكادمى دولتى آلمان مشغول تحصیل شد كه رشتههاى فوق و رهبرى اركستر را به اتمام رسانید و در همین ایام، در رشته موسیقى فلسفى و روانشناسى نیز مطالعات عمیق و قابل توجهى نمود.
از استادان ملیك اصلانیان كه وى پیانو را زیر نظر آنان فراگرفت، مىتوان از:پروفسور «فیشر»، (FISHER) و پروفسور «آزوگه»،(AUZORGEH) نام برد كه از بزرگترین موزیسینهاى آلمان بهشمار مىرفتند.
ملیك اصلانیان، پس از اتمام تحصیلات خود، در كنسرواتوار دولتى «كلرشل» مشغول تدریس گردید و در همان سال به ریاست مدرسه پیانوى هامبروگ منتخب شد.
وى، از همین سال، كنسرتهاى متعددى را به صورت دورهاى در بیشتر شهرهاى ممالك اروپایى مثل: برلین، هامبورگ، لایپزیك، فرانكفورت، اشتوت كارت، پراگ، پاریس و چند شهر دیگر اجرا نمود كه در تمام این شهرها به نام یك پیانیست بزرگ و خلاق ایرانى با استقبال عمومى مواجه گشت و به قدرى قطعات سنگین «باخ» و «بتهوون» را خوب اجرا كرد كه روزنامههاى وقت آن زمان نوشتند:
«منظور بتهوون از این قطعه، همین بوده كه ملیك اصلانیان هنرمند ایرانى اجرا كرد».
امانوئل ملیك اصلانیان، پس از قریب بیست و چهار سال اقامت در آلمان به كشور خود ایران مراجعت نمود و دیدارى از پدر و مادر خود از نزدیك نمود ولى همین دیدار و عشق به ایران منجر به ترك اروپا از طرف وى گردید و در ایران ماندگار شد.
اصلانیان به موسیقى ایرانى بسیار علاقمند و آوازهاى ایرانى را بسیار ماهرانه با پیانو مىنواخت و مىگفت: «ما غیر از موسیقى محلى، داراى موسیقى پربار دیگرى نیز هستیم كه كشورهاى دیگر فاقد آن مىباشند و این همان دستگاهها و ردیفها و گوشههایى است كه مىتوان از هر یك آنها استفادهها و برداشتهاى فراوانى كرد».
اصلانیان، آثار فراوان و متعددى ساخت كه هر كدام معرف ذوق ظریف و حساس او بوده، از جمله: آهنگهایى در چهارگاه، اصفهان و قطعاتى فانتزى و قطعهاى براى اركستر، براى ارائه و اجرا در جشن هزاره بوعلى سینا، فیلسوف و موسیقیدان بزرگ ایرانى و غیره مىباشد. وى علاقه فراوانى به حافظ و سعدى داشت و طى سالیان دراز كه از وطن خود ایران دور بود، هیچگاه كتابهاى این شاعران بزرگ ایران را از خود دور نمىداشت و در كشورهاى اروپایى با توجه به محیط و جو نامساعد و دور از بسیارى اخلاقیات، هیچگاه، لب به مشروبات الكى نزد و هر وقت كه پشت پیانو قرار مىگرفت، همه چیز این جهان خاكى را فراموش مى كرد، حتى خودش را نیز از یاد مىبرد و در عالمى از زیبایىها، در جهانى بىانتها از ذوق و هنر مغروق مىگشت، وقتى از او در اینباره پرسیده شد؟ وى جمله معروف بتهوون را كه گفته بود: «من با موسیقى به خدا نزدیك مىشوم و براى مردم از خالق یكتا الهام مىگیرم»، تكرار مىكرد و مىگفت: «موسیقى، یك هنر ظریف و احساسى و آسمانى است كه هركس با احساس و ذوق مخصوص خود، میتواند به خداوند نزدیك شود».
اصلانیان، در كنسرتهاى متعددى كه براى مؤسسات خیریه اعانه جمعآورى مىشد شركت مىكرد و در آنها سلو مىنواخت، دو بار براى دانشآموزان بىبضاعت، یك بار در تالار فرهنگ نیز در سالهاى آخر فعالیتهاى خویش براى كمك شركت كرد و پس از مدتى از وى جهت تدریس در هنرستان عالى موسیقى دعوت بهعمل آمد كه وى شاگردان بزرگى را تربیت و به جامعه موسیقى كشور تحویل داد.
ملیك اصلانیان كه حدود بیست و چهار سال در آلمان اقامت داشت از آن زمان تعریف مىكند «در سال 1940 بود كه جنگ بینالملل دوم جریان داشت، شبى من در یكى از سالنهاى فرهنگى شهر برلین مشغول اجراى كنسرت بودم و این مصادف بااولین شب حملات هوایى متفقین به برلین بود كه یكباره صداى مهیبى برخاست و انفجار بمبها، تمام شیشههاى سالن را شكست و دیوارها را به لرزه درآورد، ولى من كه هنگام نواختن عادت دارم غرق در موسیقى شوم اهمیت ندادم و به نواختن ادامه دادم و غیر از تنى چند كه آنها هم خیلى زود به سالن باز گشتند، اكثریت كامل مردم سالن را به هنگام بمباران ترك نگفتند و این نشانه علاقه مردم آلمان را به موسیقى مىرساند، دیگر اینكه در یكى از كنسرتهایم برق سالن را به خاطر ناشى از جنگ و بمباران یكباره میان انجام كنسرت خاموش كردند ولى من بدون قطع كنسرت به آن ادامه دادم و در تاریكى كنسرت را قطع نكردم كه همین امر موجب تشویق و استقبال مردم و مطبوعات آلمان قرار گرفت. و حادثهاى هم كه نزدیك بود منجر به مرگم شود و آن اینكه، پس از سقوط برلن، در یكى از دهات كه مورد محاصره قواى متفقین قرار گرفته بود، هواپیمائى یكباره از بالاى سرم گذشت و تیراندازى از طرف آن به سوى مردم شروع شد و گلولهاى هم از بغل گوش من عبور كرد و عینك مرا به زمین پرت كرد و نزدیك بود كه به مغز من اصابت نماید كه به خیر گذست». وى با یك دختر ایرانى مقیم آلمان كه جهت تحصیل به آن دیار سفر كرده بود ازدواج كرد. امانوئل ملیك اصلانیان، یكى دیگر از خادمین موسیقى نوین ایران است كه خیلى بىسر و صدا به فرهنگ صوتى كشور خدمات ارزندهاى نمود، یادش گرامى باد.
نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
