صادق خواجه نوری

در 1247 ش در اصفهان متولد شد. پدرش مرتضى قلى خان منتصرالسلطان از مالكین عمده بود. صادق تحصیلات مقدماتى را در اصفهان انجام داد و براى ادامه تحصیل وارد مدرسه‏ى آمریكائى تهران شد و دوره‏ى مدرسه‏ى مزبور را پایان داد و زبان انگلیسى را به خوبى فراگرفت و به استخدام در وزارت امور خارجه درآمد. چندى از طرف وزارتخانه‏ى مزبور كارگزار اردبیل شد. به هنگام این مأموریت دوران استبداد صغیر شروع شد و در آذربایجان عده‏اى براى هواخواهى مشروطیت، دست به اقدامات زدند از جمله میرزا صادق‏خان در زمره‏ى مجاهدین قرار گرفته، براى اعاده‏ى مشروطیت اقدامات تندى انجام داد و همین امر سبب شد تا در انتخابات دوره‏ى دوم كه پس از استبداد صغیر صورت گرفت، از طرف مردم آذربایجان به وكالت مجلس انتخاب شود. در این دوره‏ى مجلس كه احزاب پارلمانى در مجلس رونق گرفته بودند، او به حزب دموكرات پیوست و از وكلاى تندروى مجلس شد و با دولت‏ها از در مخالفت درآمد. پس از انحلال مجلس دوم و طلوع دیكتاتورى ناصرالملك، عده‏اى از سران حزب دموكرات دستگیر و به قم تبعید شدند از جمله همین میرزا صادق خان بود كه در همان ایام پس از فوت پدرش به لقب منتصرالسلطان ملقب شده بود وى قریب شش ماه در تبعید قم به سر برد تا به تهران آمد و در انتخابات دوره‏ى سوم از شهر بارفروش به نمایندگى مجلس انتخاب گردید. در سفر مهاجرت كه مقارن جنگ بین‏المللى اول روى داد، منتصرالسلطان نیز در زمره‏ى مهاجرین بود ولى او در اصفهان توقف نمود و به املاكى كه توارثاً به او رسیده بود سركشى مى‏نمود. در دوره‏ى ششم مجلس، از دماوند و فیروزكوه به وكالت رسید و این سمت را در ادوار هفتم، هشتم، نهم، دهم و یازدهم حفظ كرد. در 1318 در تهران درگذشت.