مهین دخت صنیع

در سال 1298 در بابل متولد شد. تحصیلات ابتدائى و متوسطه را در بابل به اتمام رسانید و وارد دانشكده‏ى ادبیات تهران شد و درجه‏ى لیسانس در ادبیات فارسى گرفت و پس از اخذ لیسانس در كنكور دكتراى ادبیات فارسى شركت كرد و به دوره‏ى دكترا راه یافت و دوره‏ى مزبور را نیز به اتمام رسانید و رساله‏ى دكتراى خود را تحت عنوان «دستور زبان فارسى» كه به راهنمائى دكتر محمد معین تهیه كرده بود، به تصویب رسانید و دكتر در ادبیات فارسى شناخته شد. چندى در دانشكده‏ى ادبیات شهید بهشتى به تدریس مشغول شد. در سال 1350 از طرف حزب ایران نوین كاندیداى نمایندگى مجلس از بابل شد و پس از اتمام انتخابات به مجلس بیست‏وسوم راه یافت. در آن دوره مدتى هم عضو هیئت رئیسه بود. در دوره‏ى بیست‏وچهارم نیز نماینده‏ى مجلس از بابل گردید و با سمت منشى به هیئت رئیسه راه پیدا كرد. وى داراى تالیفاتى در رشته‏ى تخصصى خود مى‏باشد كه مى‏توان كتاب دستور زبان فارسى و كتاب زنان در شاهنامه را نام برد. دكتر مهین‏دخت صنیع ابتدا به همسرى سرگرد امیرسردارى درآمد كه از روساى املاك پهلوى بود و به شقاوت و تندخوئى ضرب‏المثل بود. بعد از مدتى نام خانوادگى خود را از امیرسردارى به كشورپاد تغییر داد و در میانسالى درگذشت. همسر دوم مهیندخت، از پزشكان معروف تهران بود به نام دكتر دانشورى كه چندى معاونت وزارت بهدارى را عهده‏دار شد. وى طبیبى حاذق و مردمدار بود.