محمدعلی ممتاز

در 1271 ش در تهران متولد شد. پس از طى مدرسه حقوق و علوم سیاسى به دعوت داور در 1306 ش وارد دادگسترى گردید. در طول خدمت مشاغلى از قبیل دادستانى اراك، اصفهان، و كرمانشاه را طى نمود و سرانجام دادستان دیوان كیفر كاركنان دولت گردید. در 1324 ش ممتاز رئیس دادگسترى آذربایجان بود كه از طرف پیشه‏ورى به زندان افتاد و قرار بود پس از محاكمه تیرباران شود كه با ورود قواى ارتشى به تبریز نجات یافت. ممتاز پس از ورود به تهران به ریاست كل دادگاه‏هاى استیناف منصوب و سالها در آن سمت انجام وظیفه مى‏نمود. در 1335 گلشائیان وزیر دادگسترى وقت با اختیاراتى كه گرفته بود به انحلال دیوانعالى كشور اقدام كرد. ممتاز اقدام وزیر دادگسترى را غیرقانونى اعلام و ضمن اعتراض به این عمل از خدمت دادگسترى كناره‏گیرى نمود. پس از كنار رفتن گلشائیان، ممتاز مجددا به دادگسترى آمد و به معاونت پارلمانى منصوب شد. در 1339 در ترمیم كابینه شریف امامى بجاى دكتر محمد على هدایتى به وزارت دادگسترى رسید و چند ماهى در این سمت انجام وظیفه كرد. در انتخابات دوره چهارم سنا در 1342 از تهران براى سناتورى انتخاب شد و مدت چهار سال در سنا فعالیت داشت. هنگام نخست‏وزیرى منصور او در صف مخالفان قرار داشت و با ایراد چند نطق طولانى و تند به كابینه ایراداتى وارد كرد و منصور نیز در پاسخ سناتور ممتاز اتهاماتى به او زد. ممتاز پس از پایان دوره چهارم سنا از كار كناره‏گیرى نمود. وى یكى از قضات دانشمند و مطلع دادگسترى و مورد احترام جامعه قضات بود. در 82 سالگى در تهران بلاعقبه درگذشت.