کاظم نیامیر

در 1292 در شهر زنجان متولد شد. تحصیلات ابتدائى را در زنجان و تحصیلات متوسطه را در مدرسه‏ى ثروت تهران گذرانید آنگاه وارد دانشكده حقوق تهران گردید و در رشته‏هاى حقوق و علوم سیاسى درجه‏ى لیسانس گرفت. نیامیر خدمات دولتى خود را از 1312 در دادگسترى آغاز كرد و چندى هم در وزارت دارائى و بانك ملى اشتغال داشت تا سرانجام در 1317 به استخدام وزارت امور خارجه در آمد و پس از طى مراحل مقدماتى، معاون اداره چهارم سیاسى شد. در 1328 دبیر اول سفارت كبراى ایران در دهلى نو گردید بعد به مقام ریاست اداه روابط فرهنگى رسید و چندى هم رایزن سفارت ایران در توكیو بود و در همین سمت مقام وزیر مختارى گرفت از دیگر مشاغل وى عضویت شورایعالى سیاسى وزارت امور خارجه و دبیركلى كنگره هزاره ابن سینا و دبیر كلى جمعیت ایرانى طرفدار سازمان ملل بود. از دیگر مشاغل او ریاست اداره سوم سیاسى را باید نام برد و سرانجام به مقام سفیركبیرى ایران در اردن هاشمى منصوب شد و زمانى نیز سفیركبیر ایران در حبشه بود. نیامیر اهل قلم و تحقیق بود و آثارى از خود به یادگارى گذارد كه مهمترین آنها عبارتند از: معاهده ورساى و بعد از آن، و تشكیلات سیاسى ژاپن. وى مجموعا به پنج زبان تكلم مى‏كرد.