علی دشتی

دشتي علي فرزند شيخ عبدالحسين. (1273/1274- 1360), روزنامه نگار, نويسنده. مشهور به پير مطبوعات ايران. در كربلا متولد شد. تحصيلات قديمي داشت و در ابتداي جواني از كربلا به ايران آمد و مدتي در شيراز ماند, سپس به اصفهان و تهران آمد و شغل روزنامه نگاري را برگزيد وي معاصر با رضا شاه بود و از مخالفان قرارداد 1919م و به همين علت دستگير و تبعيد شد. پس از سقوط كابينه سيد ضياءالدين طباطبايي از زندان آزاد شد. حدود سه ماه سر دبير روزنامه «ستاره ايران» بود پس از توقيف اين روزنامه در 1300ش روزنامه «شفق سرخ» را منتشر كرد. مدتي به مخالفت با سردار سپه برخاست ولي چندي نگذشت كه از مقربين او شد. و از روزنامه نگاري كناره گرفت و مديرت «شفق سرخ» را به مايل تويسركاني واگذار كرد, تا اينكه در سال 1314ش اين روزنامه توقيف شد و دشتي بار ديگر به زندان افتاد و بعد از 14 ماه آزاد شد و به نمايندگي مجلس انتخاب شد وپس از آن رياست اداره سانسور مطبوعات به او سپرده شد. پس از استعفاي رضا شاه دوباره از مخالفان او شد و عليه او در مجلس نطق كرد. دشتي 1329ش وزير مشاور كابينه حسين اعلاء شد و از اولين دوره مجلس سنا نيز سناتور بود. پس از انقلاب اسلامي (1357ش), مدتي بازداشت و زنداني شد و سرانجام در بيمارستان جم تهران و در سال 1360 درگذشت.