جنّت

 (1295-رمضان 1318ق)
فصل بهار خانم، ملقّب به ایران الدّوله متخلّص به جنّت، دختر سلطان حسین میرزا نیرالدّوله -فرزند فتحعلی شاه قاجار-از شعرا و هنرمندان بوده است.
وی پس از کسب علوم مقدماتی تمایل زیادی به شعر پیدا کرد و بیشتر اوقات خود را به آن اختصاص می داد. او با توجه به فضای آزاد سیاسی، اجتماعی فرهنگی پس از مشروطیت در محافل و مجامع ادبی حضور می یافت و در مسابقات ادبی شرکت می کرد، و اشعارش در اغلب مجلّات آن زمان به ویژه مجله ارمغان چاپ و منتشر می شد. وی علاوه بر سرودن شعر در نقاشی و موسیقی نیز تسلط داشت. جنّت در سن شصت و چهار سالگی در تهران درگذشت و طبق وصیت خودش درجوار حرم حضرت معصومه علیهم السلام در قم دفن شد. دیوان او به نام بهار جنّت که مشتمل بر غزلیّات، رباعیات و مخمسات است در سال 1356 ش  به چاپ رسید. از اشعار اوست:

یا رب تو مرا به حشر شرمنده مکن
در پیش خلایقم سرافکنده مکن

من بنده عاصی و تو دریای کرم
از راه کرم عذاب این بنده مکن