خُرامی تبریزی

خُرامی، ادیبه، شاعره و حافظ قرآن بود. او از زنان دانشور عصر صفوی بود که در زیبایی آوازه بلندی داشت. سام میرزا صفوی که معاصر وی بود در تحفه سامی خود از خُرامی چنین یاد می کند: به صباحت و ملاحت شهره شهر است و به حُسن رفتار و شیرینی گفتار آشوب دهر و حافظ کلام است...