رابعه خانم گیلانی
(-م 1280 ق)
دختر میرزا محمد رشتی مکنی به ام سلمه و از زنان دانشمند و عارف و نیکوکار و خوشنویس و هنرور عصر قاجار بود. وی پس زا اخذ مقدمات و فراگرفتن علوم و فنون ادب و ازدواج با میرزا اسماعیل رشتی به ادامه تحصیل پرداخت و در فنون خط و سایر خط ها به حد کمال رسید. هنگامی که عارف مشهور حاج میرزا جعفر کبوتر وارد گیلان شد، مرید او گردید و به مقام عظیم کمالات نفسانی و درجه والای عرفانی نایل گردید و پس از آن کرسی تدریس و وعظ را به او اختصاص داد. محمدشاه قاجار طی فرمانی به او لقب (رابعه ثانیه) را داد و او را مأمور رهبری و وعظ و ارشاد مردم کرمان نمود. از استادان او می توان به میرمحمد جعفر کبوتر و آقا رضا همدانی اشاره کرد. رابعه در اواخر به قم مهاجرت نمود و در بیست سال کرسی تدریس و وعظ را به خود اختصاص داد و در همان شهر ندای حق را لبیک گفت و در همانجا مدفون گشت.
