خريد و فروش عروس در هندوستان

 اين در حالي است كه تعصب ضديت با جنس مونث در هند تاريخ زيادي دارد. بسياري از خانواده‌ها وجود دارند كه دختران خود را از طريق خفگي، مسموميت، غرق كردن، گشنگي يا رها كردن تا مرگ، از دست داده‌اند.

 

عصر ايران به نقل از سايت خبري محيط نوشت؛ سازمان هاي اسلامي زنان در هند به دنبال ساخت مساجدي ويژه براي زنان هستندكه فقط آنها بتوانند در اين مساجد نماز به جا بياورند و پيش نماز نيز زن باشد.
اين در حالي است كه اين موضوع با مخالفت شديد برخي از علماي اسلامي روبه رو شده اند.
شايسته امير رئيس شوراي احوال شخصيه زنان مسلمان در هند دراين باره گفت: زمان آن رسيده كه علما و رهبران اسلامي اجازه ساخت مساجد ويژه زنان را در هر شهري صادر كنند تا زنان نيز بتوانند نماز را به جا بياورند و در مراسم هاي ديني مشاركت كنند.
وي اضافه كرد: قرآن كريم مخالفتي با پيشنمازي زنان در نمازهاي پنج گانه ندارد چرا كه حفصه يكي از زنان پيامبر پيشنماز بود.
فاطمه موسي يكي ديگر از رهبران زنان هندي نيز مي گويد كه حضور زنان در مساجد در هند ممنوع است در صورتي كه در اسلام توجيهي براي اين ممنوعيت وجود ندارد.
وي اضافه كرد: نه در قران و نه در احاديث پيامبر اسلامي دليلي براي ممنوعيت نمازگزاري زنان در مساجد وجود ندارد.
اين در حالي است كه بزرگترين مركز اسلامي در هند يعني دارالعلوم ديوبند اعلام كرد كه زنان مسلمان امكان پيشنمازي را ندارند.
مولانا نعيم الرحمن صادقي از علماي اسلامي هند نيز مي گويد: مطالبي مانند پيشنمازي زنان يا مساجد ويژه زنان تنها از كشورهاي غربي آمده اند. زنان نبايد ذهن خودرا متوجه اين امور كنند و به مسائل مهمتر بپردازند.
اين در حالي است كه ايجاد مسجدي براي زنان در شهر شيلونگ در ايالت ميگاليا در شمال هند پاسخي به تمامي اين موارد است. ساخت اين مسجد براساس طرحي از سوي سيد الله نونگروم نماينده مسلمان در پارلمان هند است. ايده ساخت اين مسجد در سال 2008 توسط يك نماينده مسلمان پارلمان هند مطرح شد.
سيد الله نونگروم كه از سال 1982 در سمت نمايندگي پارلمان هند تاكنون فعاليت مي كرده است گفته است: اين مسجد هديه اي به مادران و خواهران ما به مناسبت ماه مبارك رمضان خواهد بود. وي درباره ساخت اين مسجد مي گويد: مشاهده كردم كه نمازگزاري زنان در مساجد با مشكلات بسياري روبه رو است. اگر زنان مي توانند به بازار بروند و كسي نيز معترض آنها نمي شود پس چرا نمي توانند به مساجد بروند چرا افراط گرايان به اين اقدام ها دست مي زنند.

 

*خريد و فروش عروس در هندوستان

 

از سوي ديگر روزنامه الشرق الاوسط چاپ لندن نيز در گزارشي نوشت: برتري داشتن فرزند پسر بر دختر در هندوستان باعث شده تا نسبت تعداد دختران به پسران در بسياري از مناطق اين كشور با اختلال شديد مواجه شود.
در ادامه اين گزارش مي خوانيم: مهمترين نتيجه اين وضعيت كاهش شديد دختران دم بخت است. كمبود دختران دم بخت در بسياري از ايالت‌هاي هند، جوانان علاقمند به ازدواج را وادار كرده تا براي يافتن و البته خريد دختران مناسب ازدواج به ديگر مناطق فقير نشين كشورشان بروند.
به عنوان مثال "تريلوكان سينگ " كشاورز در ايالت بنگاب از مناطق ثروتمند نزديك به شهر نيودلهي مجبور شده صدها كيلومتر به مناطق فقيرنشين شرق اين كشور مسافرت كند تا همسري بخرد.
سينگ مبلغ 500 دلار را به عنوان هزينه براي خريد همسرش پرداخت تا بتواند وي را از روستاي فقيري در ايالت بيهار به روستايش بياورد.
وي قبل از اين مي بايست بين دو گزينه يكي را انتخاب مي كرد. يا همچنان مجرد و بدون همسر و وارث مي ماند يا اينكه عروسي را از جاي ديگري اختيار مي كرد. گرچه اين عروس از فرهنگ آنها نبود ولي مي توانست خواسته هاي او را اجابت كند.
سينگ در نهايت گزينه دوم را انتخاب مي كند. وي مي گويد: دختران دم بخت در بنگاب بسيار كم هستند و به همين دليل، گزينه‌اي غير از خريد عروس در مقابلم باقي نماند.
اين در حالي است كه تعصب ضديت با جنس مونث در هند تاريخ زيادي دارد. بسياري از خانواده ها وجود دارند كه دختران خود را از طريق خفگي، مسموميت، غرق كردن، گشنگي يا رها كردن تا مرگ، از دست داده‌اند.
دختران براي خانواده هاي فقير مشكل بسياري هستند چرا كه خانواده هاي آنها مجبورند مهريه اي را به خانواده داماد بپردازند يا اينكه مراسم عروسي پرخرج و خارج از توانايي خود برگزار كنند.
تفاوت تعداد دو جنس مذكر و مونث در هند بالاترين ميزان در جهان است. اين نسبت در هند 927 دختر در مقابل يك هزار پسر است. در صورتي كه نسبت جهاني 105 دختر در مقابل يك هزار پسر است.
همچنين گزارش ديگري نيز نشان مي دهد كه در هند نزديك به 28 ميليون پسر قادر نخواهند بود همسراني براي خود برگزينند.
در ايالت بنگاب نيز نسبت 754 دختر در مقابل 1000 پسر است. در ايالت هاريانا نيز به نسبت هر 822 دختر 1000 پسر وجود دارد.
"راضي پشت " كشاورز در ايالت هاريانا نيز مي گويد كه در روستايش بسياري از كشاورزان با وجود داشتن 30 سال سن اما هنوز ازدواج نكرده‌اند.
بسياري از آنها تمايل دارند زمين خود را در مقابل دريافت 750 دلار بفروشند تا بتوانند از ايالت هاي فقير مانند بيهار ، كرالا ، بنگال غربي يا حتي كشور بنگلادش همسايه هندوستان دختري را بخرند.
معمولا به دختري كه از منطقه ديگري خريداري و به عنوان عروس به خانواده جديد آورده مي شود لقب بارو يا دخالت كننده داده مي شود.
گيتا كه از شهر حيدرآباد در جنوب هند چند سال پيش آورده شد مي گويد: در اين جا مرا بارو يا سياه خطاب مي كنند.
"باتا سينگ " بيش از دو هزار كيلومتر از شهرك كارتال در ايالت هاريانا به شهر هوگلي در ايالت بنگال غربي مسافرت كرد تا بتواند عروس مناسبي را بيابد.
او توانست سريجا 18 ساله را پيدا كرد و با او ازدواج كند .اين دختر امروزه زبان محلي شهر محل سكونت خود را به خوبي صحبت مي كند ولي تنها تفاوت تيره گي چهره اوست.
"بريم چودري " جامعه شناس هندي نيز در اين باره مي گويد كه ازدواج اين دختران معمولا با برگزاري جشن و مراسم عروسي يا حتي ثبت در دفاتر رسمي و دولتي همراه نمي شود.
آنها همچنين از غذا و لباس كافي و مناسب نيز برخوردار نمي شوند بلكه خود را در معرض آزار و اذيت جنسي برادران و دوستان همسر خود مي بينند.
با اين حال در ايالت هاريانا همچنان خريد دختران براي ازدواج از مناطق ديگر آسانتر از تربيت دختران است.