تصور کنید بعد از ظهر یکی از روزهای گرم تابستان، در گوشه ای لم داده اید و غرق و در افکارتان یا شاید در حال چرت زدن هستید که ناگهان متوجه نزدیک شدن چیزی شبیه به پهپاد می شوید: اما نه، صدا متعلق به پشه ایست که مرتبا نزدیک و نزدیک تر می شود و پیوسته روی بدنتان تغییر موقعیت می دهد و خواب را بر شما حرام می کند.
دستان خود را تکان می دهید تا حشره را دور کنید و ناگهان سیلی محکمی به خود می زنید. به هر طریقی شده از دست پشه مزاحم خلاص می شوید و درست زمانی که تصور می کنید همه چیز تمام شده، درد و سوزش ناشی از نیش های حشره به سراغتان می آید.
حتما بارها این سوال در ذهنتان شکل گرفته که این حشرات موذی چه مزیتی برای انسان دارند و نبودشان چه تاثیری بر این دنیا می گذارد.
برای شروع باید بگوییم که نابودی انبوه پشه ها می تواند باعث انقراض ۳۵۰۰ گونه جانوری دیگر شوند که در واقع همان تعداد کل گونه های مختلف پشه هایی است که تا به امروز روی کره زمین شناسایی شده اند.
از این چند هزار گونه پشه ای که تابحال شناسایی شده اند، در حدود ۲۰۰ تای آنها به انسان حمله می کنند و سه موردشان (شامل Anopheles، Culex و Aedes) با انتقال بیماری های خطرناکی نظیر مالاریا و تب زرد انسان را در معرض خطر جدی قرار می دهند.
البته ناگفته نماند که دانشمندان روش های مختلفی را برای نابودی پشه ها مورد آزمایش قرار داده اند که از آن جلمه می توان به یک روش ژنتیکی اشاره کرد که به تولید بیشتر گونه های نر این حشره می انجامد و در نهایت می تواند باعث انقراض آنها شود.
به این ترتیب، با ورود نسل تازه ای از پشه ها که جمع کثیری از آنها را نیز نرها تشکیل می دهند، عاقبت نسل آنها به صورت کامل منقرض می شود.دانشمندان برای تولد پشه هایی که از لحاظ ژنتیکی دستکاری شده اند از نوعی آنزیم استفاده کردند که کروموزوم های اکس آنها را تحت تاثیر قرار می دهد و از این طریق باعث می شود که شمار نوزادان نر نسبت به انواع ماده افزایش پیدا کند.
اما مبارزه با پشه ها مشکلی نیست که به این دوران تعلق داشته باشد و این موجودات از صد میلیون سال پیش تا کنون در این کره خاکی زندگی کرده اند و به بخشی بسیار مهم در زنجیره غذایی بدل شده اند.
به نظر می رسد که اگر دانشمندان بتوانند راهی را برای نابودی پشه ها پیدا کنند، غیابشان به شدت در زنجیره غذایی زمین حس می شود. برای نمونه در دشت های نیم کره شمالی زمین، پشه ها قوت غالب پرنده های مهاجر را تشکیل می دهند و در صورتی که شمارشان کم شود، تعداد این پرنده ها هم به کمتر از نصف تقلیل می یابد.
برخی از دانشمندان حتی سرنوشتی مشابه را برای ماهیان سراسر دنیا پیش بینی می کنند که باید با انقراض پشه ها خود را به رژیم غذایی تازه ای وفق دهند تا زنده بمانند که این مساله به خصوص به ضرر ماهی های پشه خوار تمام می شود.در واقع، اگر بنا بر نابودی این حشرات موذی باشد دیگر حشرات و جانورانی که از آنها تغذیه می کنند نیز در معرض خطر قرار می گیرند و در نتیجه زنجیره غذایی به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد.
با این همه، جمعی از دانشمندان مدعی شده اند که گرسنه ماندن برخی از گونه های جانوری نمی تواند باعث شکل گیری فاجعه در سطح زمین شود چراکه اغلب آنها، عاقبت خود را با طعمه های دیگر وفق می دهند و به همین نحو حیات ادامه می یابد، از طرف دیگر، با انقراض پشه ها، بیماری هایی هم که به خاطر آنها به انسان انتقال می یابند نیز از بین می روند.
برای نمونه می توان از مالاریا نام برد که سالانه یک میلیون نفر را به کام مرگ می کشاند و ۲۴۶ میلیون نفر را هم آلوده می کند. اما با در نظر داشتن عواقب و پیامدهایی که انقراض پشه ها می تواند به دنبال داشته باشد، شاید بهتر آن است که دانشمندان توجه و اهتمام خود را صرف تهیه واکسن برای این بیماری ها کرده و زنجیره غذایی موجودات زنده را به خطر نیاندازند.
منبع : دیجیاتو
/117/
